Helsinki,
Donderdag 25 februari 2016 - Dag 7
We hebben één volle dag in Helsinki en hebben besloten de helft hiervan door te brengen buiten de stad.
Om half tien nemen we de boot naar fort Suomenlinna, gelegen op een groep eilanden voor de kust van Helsinki. Het werk aan het fort begon in 1748 en het werd onder Zweeds gezag gebouwd als een maritiem fort en een basis voor de archipelvloot. Het fort is achtereenvolgens onder Russische en uiteindelijk Fins gezag gekomen.
In 1991 werd het Suomenlinna-fort toegevoegd aan de UNESCO Werelderfgoedlijst als zijne een uniek monument van militaire architectuur.
De tocht er naartoe is berenkoud maar prachtig mooi. Het licht is erg mooi boven zee en de vele eilandjes die we passeren.
Om half tien nemen we de boot naar fort Suomenlinna, gelegen op een groep eilanden voor de kust van Helsinki. Het werk aan het fort begon in 1748 en het werd onder Zweeds gezag gebouwd als een maritiem fort en een basis voor de archipelvloot. Het fort is achtereenvolgens onder Russische en uiteindelijk Fins gezag gekomen.
In 1991 werd het Suomenlinna-fort toegevoegd aan de UNESCO Werelderfgoedlijst als zijne een uniek monument van militaire architectuur.
De tocht er naartoe is berenkoud maar prachtig mooi. Het licht is erg mooi boven zee en de vele eilandjes die we passeren.




Er zijn maar weinig bezoekers op het besneeuwde eiland. We beginnen onze wandeling bij de roze gepleisterde steigerkazerne, gebouwd tijdens het Russische tijdperk, is de belangrijkste toegangspoort tot het fort. Het is het eerste gebouw dat je ziet als je aankomt op de hoofdkade.
De gewelfde stenen kazerne met tinnen dak werd gebouwd in 1868-70. Het werd ontworpen om in vredestijd 250 soldaten te huisvesten. Een deel van het gebouw werd gebruikt als het hoofdwachthuis met detentiezalen, kamers voor gevangenen en kamers voor de bewakers en de officier van dienst. Daarnaast omvatte de kazerne een keuken, de woonvertrekken voor mannen en toiletten.
De gewelfde stenen kazerne met tinnen dak werd gebouwd in 1868-70. Het werd ontworpen om in vredestijd 250 soldaten te huisvesten. Een deel van het gebouw werd gebruikt als het hoofdwachthuis met detentiezalen, kamers voor gevangenen en kamers voor de bewakers en de officier van dienst. Daarnaast omvatte de kazerne een keuken, de woonvertrekken voor mannen en toiletten.




We lopen verder langs de Suomenlinna kerk en de woonhuizen (want er wonen gewoon mensen op het eiland) naar de Artillery Bay quay, waar grote ijsschotsen in het water drijven.



Op de Great Courtyard, het belangrijkste plein en het administratieve centrum van het fort staat vreemd genoeg in het midden het door Koning Gustav III van Zweden ontworpen graf van Augustin Ehrensvärd, bouwer van het fort en ook de ontwerper van het plein. Bijzonder...


Op het meest zuidelijke deel van het eiland, Kustaanmiekka, staat de artillerie nog opgesteld in de duinen. Barth houdt zich bezig met de kanonnen, ik heb alleen maar oog voor het licht op zee en de besneeuwde eilandjes. Het is net boven het vriespunt en door de straffe wind voelt het als -10. Maar het is hier zo mooi dat het allemaal niet deert.



De King's Gate werd in 1753 gebouwd als toegangspoort tot het fort. Het schip met koning Adolf Frederick lag hier voor anker gedurende de controle van de constructie van het fort door deze koning. Later is op deze plek daarom de kade met haar brede trap van kalksteen, welke opgegraven is uit een groeve in de buurt van Stockholm, aangelegd.

We beginnen het koud te krijgen en snakken naar een warm drankje. Op het eiland zelf is niets open om iets te drinken, dus wandelen we terug naar de steiger en nemen we de boot terug naar Helsinki.



Na de lunch lopen we naar de Helsingin tuemiokirkko (domkerk van Helsinki), het bekendste gebouw van Helsinki en heel Finland. De uit 1852 stammende kerk is een lutherse kerk. Het is in een neoclassicistische stijl gebouwd, waarbij aan de buitenkant de kleur wit domineert met daarboven op groene koepels met gouden versiersels.


Omdat we een beetje zat zijn van het slenteren besluiten we om zomaar een tram ergens naartoe te nemen. Na een klein half uurtje trammen zien we een groot park wat ons wel leuk lijkt. Het blijkt het Sibelius Park te zijn, vernoemd naar de Finse componist Jean Sibelius. Midden in het park staat het Sibeliusmonument, bestaande uit 600 aan elkaar gelaste pijpen in een golvende beweging. Het monument was ontworpen om de geest van Sibelius 'muziek te belichamen, maar de abstracte aard ervan zorgde ervoor dat veel critici van het standbeeld opmerkten dat het de componist niet direct eerde. Daarom werd aan de voet van het monument een grote buste van Sibelius toegevoegd.


Het is inmiddels namiddag geworden en het koelt snel af. Aan het water (of eigenlijk aan het ijs) staat een klein cafeetje dat er super gezellig uitziet, Regatta. Ze verkopen er warme chocolademelk en heerlijke taartjes. En dat is precies wat we nodig hebben. Rozig van de plotselinge warmte na een dag in de vrieskou zitten we in het volle cafe te genieten van de lekkernijen.







We overleggen wat we met onze laatste avond zullen doen. We kiezen voor een film in Finnkino, Deadpool. Na de film eten we nog een pizza bij La Famiglia Keskuskatu en lopen dan door de dure winkelstraten van Helsinki terug naar ons hotelletje. Van de drie steden sprak Helsinki als stad ons het minst aan maar we hebben ons toch prima vermaakt hier.
