Tallinn, Estland
Dinsdag 23 februari 2016 - Dag 5
Rond half vijf in de ochtend word ik wakker van licht. Ik kijk door het raam naar buiten en zie lantarenpalen en een weg. Even begrijp ik het niet, we zijn toch op de Baltische Zee? Dan herinner ik me dat we een tussenstop maken bij Mariehamn op het eiland Åland. Na 10 minuten vertrekt het schip weer voor de laatste paar uur tot Tallinn.
Dan zien we in de verte Tallinn en rond half elf varen we de haven binnen. We kunnen zo de boot aflopen, geen gedoe met paspoorten en bagagecontrole.
Dan zien we in de verte Tallinn en rond half elf varen we de haven binnen. We kunnen zo de boot aflopen, geen gedoe met paspoorten en bagagecontrole.


Het is ongeveer 20 minuten lopen vanaf de haven naar het PK Ilmarinahotel waar we verblijven. Vlakbij de haven komen we langs de St. Simeon’s en St. Anne’s kerk, behorend tot de Estisch orthodoxe kerk, werd gebouwd tussen 1755 en 1870. Dit is een "Admiraliteit kerk" waarvan wordt gezegd dat deze is gebouwd door Russische zeilers op het wrak van een schip. Toen de Estse Republiek voor het eerst werd opgericht, werd het heiligdom overgedragen aan een Estse congregatie. In de Sovjettijd werd deze kleine kerk bij de zee als sporthal gebruikt; vandaag is het hersteld en wordt het opnieuw als kerk gebruikt.



Door de sneeuw zoeken we onze weg naar het hotel. Het PK Ilmarinehotel is gevestigd in het in het inmiddels compleet gerenoveerde gebouw van de Machinewerken van Friedrich Wiegand, daterend uit 1881 en ooit beroemd in het Russische rijk.

We checken in, pakken onze koffertjes uit, drinken een kopje koffie en vertrekken dan richting de oude stad van Tallinn. Veel tijd hebben we hier namelijk niet: morgen om 12:30 vertrekt de boot naar Helsinki.
Estland werd in 1940 door Rusland geannexeerd, dit duurde tot 1991 en Estland een soevereine nationale staat werd en Tallinn zijn hoofdstad. De meeste bezoekers aan Tallinn komen voor de oude binnenstad Vanalinn, welke sinds 1991 op de Unesco Werelderfgoedlijst staat. En dat is voor vanmiddag ons doel.
Het hotel ligt op slechts een paar minuten lopen van de oude stad. We komen binnen door de "Dikke Margareta", een kanontoren van 25 meter hoog in de stadsmuur waarin tegenwoordig het maritiem museum gevestigd is.
Estland werd in 1940 door Rusland geannexeerd, dit duurde tot 1991 en Estland een soevereine nationale staat werd en Tallinn zijn hoofdstad. De meeste bezoekers aan Tallinn komen voor de oude binnenstad Vanalinn, welke sinds 1991 op de Unesco Werelderfgoedlijst staat. En dat is voor vanmiddag ons doel.
Het hotel ligt op slechts een paar minuten lopen van de oude stad. We komen binnen door de "Dikke Margareta", een kanontoren van 25 meter hoog in de stadsmuur waarin tegenwoordig het maritiem museum gevestigd is.











We wandelen verder door de straten van stad tot we bij de Alexander Nevski kathedraal komen. Deze orthodoxe kathedraal werd gebouwd in de typische stijl van de Russische Revival tussen 1894 en 1900,. Het is de grootste en ook meest grootse orthodoxe koepelkathedraal van Tallinn. Veel Esten hadden het niet op de kathedraal die voor hem een symbool van onderdrukking was. De Estse autoriteiten planden de sloop van de kathedraal in 1924, maar het besluit werd nooit uitgevoerd, voornamelijk vanwege een gebrek aan geld.






Zo in de sneeuw ziet de kathedraal er majestueus uit en de omgeving is sprookjesachtig mooi. De kathedraal staat op een heuvel en er wordt heerlijk sleetje gereden door een groepje kinderen.
We beginnen zo langzamerhand trek te krijgen en besluiten een restaurantje te zoeken voor de lunch. Barth kiest voor de haring en ik voor een lekkere pompoensoep om me even op te warmen.
We beginnen zo langzamerhand trek te krijgen en besluiten een restaurantje te zoeken voor de lunch. Barth kiest voor de haring en ik voor een lekkere pompoensoep om me even op te warmen.


Na de lunch wandelen we verder naar Kiek in de Kök ("Kijkje in de keuken" ), een artillerietoren gebouwd in 1475. Het kreeg de naam Kiek in de Kök vanwege het vermogen van torenbezetters om keukens van nabijgelegen huizen te zien. De toren is 38 m hoog en heeft 4 m dikke muren. Kanonkogels die stammen uit 1577 zijn nog steeds ingebed in de buitenmuren.
Vanaf de toren komen we uit op Vabaduse Väljak, ofwel het Vrijheidsplein waar militaire parades en concerten plaatsvinden.
Vanaf de toren komen we uit op Vabaduse Väljak, ofwel het Vrijheidsplein waar militaire parades en concerten plaatsvinden.




In Tallinn leiden alle wegen naar Raekoja Plats, het pulserende hart van de stad sinds de markten zich hier in de 11e eeuw vestigden. De ene kant wordt gedomineerd door het gotische stadhuis, terwijl de rest wordt omringd door mooie pastelkleurige gebouwen uit de 15e tot 17e eeuw.



Het is tijd om even uit te rusten in het hotel. We hebben vernomen dat het morgen Onafhankelijkheidsdag is en er die avond op het Vrijheidsplein een oefening wordt gehouden van de militaire parade die morgen zal plaatsvinden. Dat willen we dus wel graag zien en rond 8 uur lopen we terug naar het plein. Het duurt lang voordat de parade op gang komt. Het is natuurlijk een oefening en dat uit zich in het telkens weer opnieuw starten van bepaalde onderdelen. En het is best koud in Tallinn...


Na anderhalf uur houden we het voor gezien en lopen we naar de Raekoja Plats. We hebben onze zinnen gezet op een maaltijd bij III Draakon, een middeleeuws restaurantje in de kelder van het Raadhuis. We drinken bier uit aardewerken pullen, rendiersoep uit kommen en we kiezen een aantal pasteitjes met vlees en kaas uit. En we mogen een poging wagen om uit een groot vat augurken aan een stok met een spijker te spiesen. Als het ons lukt hoeven we er niet voor te betalen. En het lukt! Het eten is eenvoudig maar heerlijk en we hadden ons geen betere plek kunnen voorstellen om onze enige avond in Tallinn af te sluiten.







