Stockholm
Zondag 21 februari 2016 - Dag 3
Vandaag zoeken we het eerst hogerop! Middels trein en bus rijden we naar Ladugårdsgärdet, een wijds park-achtig gebied waar veel te beleven is. Naast dat je er fijn kunt wandelen vind je er verscheidene musea en Kaknästornet, de 155 meter hoge radio/tv toren. Gebouwd in 1967 is het nog steeds een van de hoogste gebouwen in Scandinavië. Je kunt er eten en het uitzicht op de stad én de eilanden voor de kust van Stockholm moet onnavolgbaar zijn. Alle reden dus om dit gebied in het zuid-oosten van de stad te bezoeken.
Tot (vooral mijn) vreugde ligt er een mooi laagje sneeuw op Ladugårdsgärdet. En in tegenstelling tot de grijze en grauwe dag van gisteren is het nu half bewolkt waardoor we met regelmaat een prachtig blauwe lucht zien.
Tot (vooral mijn) vreugde ligt er een mooi laagje sneeuw op Ladugårdsgärdet. En in tegenstelling tot de grijze en grauwe dag van gisteren is het nu half bewolkt waardoor we met regelmaat een prachtig blauwe lucht zien.
En eenmaal boven blijkt het uitzicht over het besneeuwde landschap en de haven verderop inderdaad zeer de moeite waard te zijn. We nemen dan ook ruim de tijd om te genieten en te fotograferen voordat we binnen opwarmen onder het genot van koffie met een heerlijk stuk gebak.
Het museum is leuk en informatief en bevat interessante interactieve tentoonstellingen over wetenschap en technologie. In de kelder is een tentoonstelling over de kolenwinning in Zweden en er is een grote verzameling aan vliegtuigjes, auto's en een computertentoonstelling.
Op Kungsträdgården, een klein stadspark, is een schaatsbaan. Het is er gezellig en we kopen er een tjock korv rostad lök ('dikke worst met geroosterde ui') van een foodtruck. Met de tjock korv in de hand lopen we verder. We doen er een half uur over om van Kungsträdgården via Gamla Stan naar Fotografiska, het fotografiemuseum van Stockholm te komen. Hier hebben we afgesproken met onze vrienden Jöcke en Micaela. We hebben ze al een tijdje niet gezien dus het is lastig om met aandacht de (overigens prachtige) foto's te bekijken omdat we zoveel bij te praten hebben.
Na het museum lopen we door de inmiddels donkere stad naar de Pelikan, een restaurant dat traditionele Zweedse gerechten serveert. Op hun site is het volgende te lezen: "Aan het begin van de vorige eeuw was de Pelikan - destijds Port Artur geheten - een van de buitenposten van Södermalm. Hier kon je een broodnodige stop maken om een goed stuk voedsel en een snelle neut te krijgen voordat het tijd was om naar huis te gaan. Door paarden getrokken taxi's stonden in de rij langs Blekingegatan geparkeerd nadat ze hun goederen hadden afgeleverd. Hier kwamen wegvervoerders en groothandelaren samen om de dag op de best mogelijke manier af te ronden. Volgens geruchten waren er kamers te huur boven, voor het geval iemand te veel te drinken had gehad. Op basis van historische menu's presenteren we een "groothandelsdiner", samengesteld uit alle traditionele ingrediënten die typerend zijn voor die tijd."
Op het menu staan allerlei soorten vis, schaaldieren, rendier maar ook Zweedse gehaktballetjes, lever en eend. We gaan af op het advies van Jöcke en Micaela, ook wat drank betreft. Het eten is heerlijk, voedzaam en erg geschikt voor koude winteravonden.
Op het menu staan allerlei soorten vis, schaaldieren, rendier maar ook Zweedse gehaktballetjes, lever en eend. We gaan af op het advies van Jöcke en Micaela, ook wat drank betreft. Het eten is heerlijk, voedzaam en erg geschikt voor koude winteravonden.
Veel te snel is de avond voorbij en nemen we afscheid van onze vrienden om daarna de trein terug te nemen naar Ulriksdal. Morgen de laatste dag in Stockholm.