Åland
Vrijdag 11 augustus 2023 - Dag 27
Het is droog wanneer we wakker worden, en we zien zelfs kleine spotjes blauwe lucht. We moeten weliswaar de vakantie voortijdig afbreken maar omdat we vandaag toch nog niet kunnen vertrekken kunnen we beter nog maar wat van onze laatste dag op Åland maken.
Na het ontbijt pakken we in en rijden we naar de Jan karlsgården, een openluchtmuseum die een inkijkje geeft in het leven op Åland in de 2e helft van de 18e eeuw. Alle gebouwen die er staan zijn origineel en gedurende de jaren 1930-1960 naar het museum verplaatst.
Na het ontbijt pakken we in en rijden we naar de Jan karlsgården, een openluchtmuseum die een inkijkje geeft in het leven op Åland in de 2e helft van de 18e eeuw. Alle gebouwen die er staan zijn origineel en gedurende de jaren 1930-1960 naar het museum verplaatst.
Daarna lopen we door naar het nabijgelegen Kastelholm, het enige middeleeuwse kasteel op Åland. Kastelholm werd vanwege de strategische ligging in de Middeleeuwen als een belangrijk verdedigingspunt beschouwd als voorpost voor Stockholm bij militaire dreiging vanuit Rusland.
Interessant gegeven: Tot aan het begin van de 16e eeuw lag het kasteel nog op een eiland, maar door de postglaciale opheffing van de bodem - de bodem stijgt er bijna 50 cm per eeuw - kwam het water aan de oost- en zuidzijde droog te liggen. Boeren kregen in 1546 de opdracht om een gracht te graven zodat het kasteel weer volledig omringd zou worden door water, maar een eeuw later (en ook nu nog) stond ook die gracht weer droog.
Er is lang gedaan over de renovatie van het kasteel, maar het resultaat mag er zeker zijn!
Er is lang gedaan over de renovatie van het kasteel, maar het resultaat mag er zeker zijn!
We hebben zin in iets lekkers en stoppen daarvoor bij Uffe på berget (“Uffe op de berg”), een café dat gebouwd is op een berg waar de weg onderdoor loopt. Naast het café staat een hoge uitkijktoren (Höga C).
Voordat we die beklimmen bestellen we in het gezellige kleine, door een haardvuur verwarmde café koffie met morotskaka (worteltaart) en Ålandspankaka (Ålandse pannenkoek). Die laatste (links op de foto) lijkt in geen velden of wegen op onze platte pannenkoek. Het is een in de oven gebakken pannenkoek van griesmeel en op smaak gebracht met kardemom, geserveerd met pruimen- of aardbeienjam en (ongezoete) slagroom. Aan de pannenkoek zelf zit niet heel veel smaak (je proeft een vleugje kardemom), die wordt eraan gebracht door de jam. Het is erg lekker maar ook heel erg machtig.
Voordat we die beklimmen bestellen we in het gezellige kleine, door een haardvuur verwarmde café koffie met morotskaka (worteltaart) en Ålandspankaka (Ålandse pannenkoek). Die laatste (links op de foto) lijkt in geen velden of wegen op onze platte pannenkoek. Het is een in de oven gebakken pannenkoek van griesmeel en op smaak gebracht met kardemom, geserveerd met pruimen- of aardbeienjam en (ongezoete) slagroom. Aan de pannenkoek zelf zit niet heel veel smaak (je proeft een vleugje kardemom), die wordt eraan gebracht door de jam. Het is erg lekker maar ook heel erg machtig.
Voldoende aangedreven door alle suiker en cafeïne beklimmen de best wel hoge toren. Het blijkt zeer de moeite waard want het uitzicht is geweldig.
We willen toch nog iets meer van Åland zien. Het oorspronkelijke idee was om een paar dagen in het oosten van het eiland te gaan staan en nog een paar dagen in het (noord)westen om te gaan fietsen/wandelen. Nu rijden we er dan maar met de bus naartoe om toch nog iets van deze kant van Åland te zien. We kiezen voor Käringsund, een klein vissersdorpje aan de westkust. Het is leuk om langs de oude vissershuisjes te lopen en de rode rotskust te zien, maar heel erg boeiend is het nou ook weer niet.
We besluiten terug te rijden naar Mariehamn. Op een minuut of 7 rijden van de haven waar we morgenochtend vandaan vertrekken is camping Gröna Uddens, lekker gemakkelijk.
Met de fiets rijden we terug naar Mariehamn. In de haven ligt het museumschip de Pommern, een viermastbark gebouwd in 1903. Het is gebruikt voor het transport van o.a. steenkool naar Chili (op de terugweg werd salpeter vervoerd) en graantransporten van Australië naar Engeland. Het schip heeft beide wereldoorlogen ongeschonden doorstaan en werd na de 2e wereldoorlog aan Mariehamn geschonken als museumschip. Helaas zijn we te laat om het nog van binnen te kunnen zien maar een rondje rond het schip kan wel.
Het is ondertussen prachtig weer geworden dus eten we een pizza’tje in de haven, die we wegspoelen met een Stallhagen biertje, gebrouwen bij een lokale brouwerij op Åland.
Later die avond rijden we terug naar de camping waar ik voorzichtig mijn eerste woordjes Zweeds (de voertaal op het Finse Åland is Zweeds, niet Fins) probeer om kokosbollen voor bij de koffie te bestellen. Na 632 dagen Duolingo Zweeds zou dat toch moeten lukken, maar het is nog wel eng om het in de praktijk te brengen!