Gauja National Park > Rõuge
Dinsdag 1 augustus 2023 - Dag 17
Ook vandaag worden we, net als gisteren, weer vroeg wakker geschreeuwd door een stel kraanvogels in de buurt. We sudderen nog een tijdje door in bed terwijl de kraanvogels losgaan.
Vandaag verlaten we Gauja National Park én Letland en trekken we door naar Estland. Het is een uurtje rijden naar de grens.
Halverwege is er even oponthoud. Een enorme colonne militaire voertuigen komt ons tegemoet, begeleid door militaire politie. Alle auto's aan onze kant, wij inclusief, schuiven de berm in. Aan de kleding en het uiterlijk van de militairen te zien zijn het Amerikanen, maar dat is raden zonder veel kennis...
Onderweg zien we wederom veel mensen met emmertjes langs de weg. Ditmaal kunnen we wel zien wat ze plukken: het zijn paddenstoelen. Een mooie extra bron van inkomsten als ze ze verkopen, of gratis voedsel als ze ze houden.
Om half één rijden we in het stadje Valka, dat aan de Este kant Valga heet, Estland binnen. Van een grens is behalve een bordje dat de toegestane maximum snelheden aangeeft en een camera niets te merken.
Vandaag verlaten we Gauja National Park én Letland en trekken we door naar Estland. Het is een uurtje rijden naar de grens.
Halverwege is er even oponthoud. Een enorme colonne militaire voertuigen komt ons tegemoet, begeleid door militaire politie. Alle auto's aan onze kant, wij inclusief, schuiven de berm in. Aan de kleding en het uiterlijk van de militairen te zien zijn het Amerikanen, maar dat is raden zonder veel kennis...
Onderweg zien we wederom veel mensen met emmertjes langs de weg. Ditmaal kunnen we wel zien wat ze plukken: het zijn paddenstoelen. Een mooie extra bron van inkomsten als ze ze verkopen, of gratis voedsel als ze ze houden.
Om half één rijden we in het stadje Valka, dat aan de Este kant Valga heet, Estland binnen. Van een grens is behalve een bordje dat de toegestane maximum snelheden aangeeft en een camera niets te merken.
We rijden door naar het dorpje Rõuge, in de oervallei met dezelfde naam. Een paar kilometer voor het dorp rijden we inderdaad een prachtige vallei binnen die doet denken aan Oostenrijk. Het dorp ligt aan de Suurjärv, met 38 meter het diepste meer van Estland. Er wordt gezegd dat er een geneeskrachtige werking van uitgaat, vandaar de bijnaam ‘Heksenmeer’.
Boven het dorp, met uitzicht op de meertjes, ligt camping Ööbikuoru puhkekeskus (dat eerste woord betekent ‘Nachtegaal’). We worden begroet door een man die een kruiwagen vol hout duwt. Zijn vrouw is er niet, vertelt hij, en hij weet niks van het registreren. Of we morgen willen betalen? Dan is zijn vrouw terug. Prima natuurlijk, dus zoeken we een plekje (op een stel ruziemakende Italianen na die gelukkig ‘s avonds vertrekken is de camping leeg).
Boven het dorp, met uitzicht op de meertjes, ligt camping Ööbikuoru puhkekeskus (dat eerste woord betekent ‘Nachtegaal’). We worden begroet door een man die een kruiwagen vol hout duwt. Zijn vrouw is er niet, vertelt hij, en hij weet niks van het registreren. Of we morgen willen betalen? Dan is zijn vrouw terug. Prima natuurlijk, dus zoeken we een plekje (op een stel ruziemakende Italianen na die gelukkig ‘s avonds vertrekken is de camping leeg).
Later stappen we op de fiets om de omgeving te verkennen. Allereerste stop is de Rõuge Ööbikuoru vaatetorn Pesapu, een enorm ooievaarsnest pal naast de camping. De in 2016 geopende uitkijktoren is 30 meter hoog (het bovenste observatieplatform is 27 meter hoog), en het ziet eruit als een boom met twee vogelnesten. Ik heb geprobeerd Barth even te laten fladderen maar dat leek hem niet zo’n goed idee…;-)
Het uitzicht over het landschap) en onze Rez op de camping) is vanaf het nest trouwens prachtig!
We fietsen door naar het dorpje Rõuge. Hier staat de St. Mary's Church Deze kerk werd oorspronkelijk gebouwd in 1550, maar werd zwaar beschadigd in de Grote Noordelijke Oorlog. De huidige kerk werd gereconstrueerd in 1730 en in 1930 werd een orgel van 31 registers aan de kerk geschonken.
Heel veel meer is er hier trouwens ook niet te beleven. We maken onze (overigens mooie) fietstocht af en brengen een gemoedelijk avond door op de camping. Tot we erachter komen dat het vogelnest ’s avonds verlicht is. Zeg nou zelf, het lijkt toch alsof er een ruimteschip achter Barth landt? Dus toch nog maar even een nachtelijke wandeling naar de uitkijktoren gemaakt.
De vandaag gereden route: