Barth & Ineke go West-Sweden

In mijn halfslaap hoor ik vogelgeluiden. Bekende vogelgeluiden. Ik ben klaarwakker. Kraanvogels!! Ik weet niet zeker of ik ze in mijn slaap gehoord heb of dat er echt kraanvogels overvlogen. Op een half uur rijden van hier ligt Hornborgasjön, het meer waar in het vroege voorjaar tienduizenden kraanvogels komen ‘dansen’, dus het zou zomaar kunnen al zouden deze dan erg vroeg zijn. Maar daarover morgen meer, want dan gaan we naar Hornborgasjön.

We hebben heerlijk geslapen, deze eerste nacht terug in Rez. Het heeft flink gevroren want de ramen blijken zelfs aan de binnenkant van de bus bevroren als we de gordijntjes opendoen.

Vandaag is de eerste stop het Läckö Slott, een middeleeuws kasteel dat ligt op het eiland Kållandsö. Het is weer een heerlijk zonnige dag die zich perfect leent voor een bezoek aan het slot en een wandeling door de omgeving.

Läckö Slott baadt in het zonlicht als we aan komen rijden. We weten dat het slot in de winter gesloten is dus we kunnen alleen rond het slot lopen. Maar dat is al enorm imposant, wat een prachtig slot!

Er zijn nu vrijwel geen bezoekers, in de zomer zal het hier wemelen van de toeristen. We wandelen om het slot heen, maken de nodige foto’s en Barth maakt een dronevlucht om en over het slot.

Er zijn in dit gebied meerdere wandelroutes, we kiezen een route van 4 kilometer. Het is een mooie route, af en toe wat lastig begaanbaar maar overwegend goed te doen.

Na de wandeling rijden we door richting Vänersborg. De tweede bestemming van de dag is Halleberg, een tafelberg aan het Vänernmeer.

Bij toeval zien we onderweg een verkeerstoren. Het blijkt van een militaire vliegbasis: Skaraborgs Flygfottilj F7. Er staan drie oude Saab vliegtuigen geparkeerd met een notificatie erbij dat de vliegtuigen alleen van voren en opzij gefotografeerd mogen worden. Er mag absoluut niets te zien zijn van het vliegveld zelf. Terwijl we aan het fotograferen zijn komt er een auto met twee militairen erin naar ons toe rijden. De mannen stappen uit en vragen vriendelijk of ze onze foto’s mogen controleren. Dat mag natuurlijk. Alle foto’s worden goedgekeurd en ons wordt nog een prettige vakantie toegewenst. Een van de militaire bewakers voegt nog toe dat hij hoopt dat er binnenkort geen Russische MiG-29 straaljagers te spotten zijn in Europa. Dat hopen we van harte met hem…

Halleberg is een groot natuurgebied met als een van de grootste attracties de “Predikstolen” (preekgestoelte). Via een weg naar boven kunnen we tot op 1,8 kilometer van de Predikstolen komen, de rest moeten we lopen. Klauteren en glijden is overigens een betere omschrijving want het pad is door de sneeuwval en op zonnige delen de dooi behoorlijk glad.

Wanneer we de Predikstolen bereiken worden we beloond met een erg mooi uitzicht op het Vänernmeer.

Barth laat ook hier de drone op. Zo zien we wat je normaliter nooit ziet, namelijk hoe de rotspartij onder ons eruit ziet:

We blijven er niet lang, we moeten nog terug en het is al half vijf. Voor vanavond hebben we toch een andere overnachtingsplek gevonden, Stallplats Naven. Het ligt op hetzelfde eiland als Läckö Slott maar dan aan de westzijde. Het is een kleine camperplaats met maar 11 plaatsen en een klein gebouwtje met een toilet en een douche. We kunnen reserveren via internet en dan zelf ook een plek kiezen. We hebben een van de drie plekken aan het water gekozen maar veel zullen we er niet van zien want zal donker zijn als we aankomen.

Het blijkt dat de weg die onze TomTom ons opstuurt na 8 kilometer afgesloten is. We moeten door de pikdonkere nacht over het smalle weggetje dus weer terug naar de hoofdweg en een stuk verderop een nieuw smal weggetje bijna 9 kilometer volgen. Dit pad (want je kunt het geen weg meer noemen) is zo mogelijk nog donkerder en tot twee maal toe hebben we reeën voor de bus.

Tegen half acht bereiken we dan eindelijk Stallplats Naven. Vlak nadat we aangekomen zijn komt de eigenaresse ons welkom heten en van informatie voorzien. Daarna zetten we de bus op en warmen een zak Unox erwtensoep op die we samen met wat brood opsmikkelen. Het is vrieskoud en de talloze sterren flikkeren als diamanten aan de hemel. Ik zou voor altijd zo door kunnen reizen…