Barth & Ineke go West-Sweden

Na de bewolking en natte sneeuw van gisteren is het vandaag een stralende dag. Met het mooie uitzicht op het water is het fijn ontbijten.

Na het ontbijt bellen we met de garage, we willen graag weten hoe het ervoor staat met Rez. Tor onze blijdschap horen we dat Rez over een uurtje klaar is en we hem dan op kunnen halen!

We maken de stuga schoon, pakken de auto in en gaan richting Skee, waar de garage zich bevindt. Daar aangekomen staat Rez buiten op ons te wachten. We gaan naar binnen, toch een beetje gespannen. Hebben ze nog andere problemen ontdekt, wat zijn de uiteindelijke kosten geworden? Naast wat we al wisten heeft de monteur een ander probleem verholpen. De bus schakelde zwaar, vooral van 2 naar 3. Dit werd veroorzaakt doordat de schakelarmen versleten waren dus die zijn vervangen. Verder zijn er wat puntjes die bij een volgende beurt door onze eigen garage verholpen kunnen worden, maar dat zijn kleinigheden. We zijn opgelucht. Het doet weliswaar een beetje pijn in de portemonnee maar we kunnen nu wél weer met een gerust hart op pad!

We bedanken de medewerkers van de garage uitgebreid, ze zijn enorm behulpzaam geweest in het meedenken, adviseren, voor taxi spelen en natuurlijk de reparaties. En dan komt het grote moment, het starten van de motor. Direct valt op dat het tikkende geluid weg is maar de motor lijkt ook stiller te zijn. En dan het schakelen! Je kunt ‘m nu zo’n beetje in de andere versnelling blazen! We kunnen duidelijk merken dat er verschillen zijn. We geven gas en zetten koers naar het Vänernmeer in het oosten, we’re back on the road!

We hebben ervoor gekozen om via de binnenwegen naar onze volgende bestemming, een camping aan het zuiden van het meer te rijden. Er ligt nog aardig wat sneeuw in de bermen en op de landerijen maar de wegen zijn inmiddels helemaal schoon.

Wat opvalt zijn de enorme stukken bos die gekapt zijn. We zien erg veel opleggers vol boomstammen. Mogelijk worden hier nieuwe bomen geplant maar het ziet er aardig verwoest uit.

Bij het stadje Vänersborg zien we voor het eerst het enorme Vänernmeer. Het is met z’n 150 kilometer lang en 81 kilometer breed het grootste meer van Zweden en het op twee na grootste meer van Europa.

We stoppen even kort in het centrum van Vänersborg om wat foto’s te nemen van de kerk, de oude watertoren ui 1882 en het Vänersborg Museum.

Op het laatste stuk naar de camping zien we weer waarschuwingsborden voor overstekende elanden langs de kant van de weg. En warempel, een paar honderd meter verderop zien we er twee staan, redelijk dichtbij. We hoeken de bus een naast het weiland gelegen weggetje in en stoppen vlakbij de elanden. Ze lijken of erg jong en ondanks dat elanden van nature erg schuw zijn wint de nieuwsgierigheid het even van hun instinct. Het geeft me de tijd om een paar foto’s te maken en dan zetten ze het op een lopen.

Even verderop staan nog vier elanden in het veld. Ditmaal stoppen we op een parkeerplaats aan de weg en ik zet mijn 150-600 lens op de camera. Als ik net wil gaan fotograferen komen er, redelijk laag, 2 straaljagers overvliegen. Barth roept “geef me de camera”! Dit is dus het moment dat mijn hobby conflicteert met zijn hobby. En dat niet alleen, het onderwerp van zijn hobby verjaagt de onderwerpen van mijn hobby. Want: weg elanden. Die zijn zich rotgeschrokken van de twee Saab J39 Gripen straaljagers. Ik zie de billen van de elanden nog net het bos indraven. Barth z’n foto’s van de vliegtuigen zijn overigens prima gelukt…

En half uurtje later zijn we bij Krono camping. We krijgen een mooi plekje toegewezen aan een vennetje vlak bij het meer en installeren Rez. Waarschijnlijk blijven we hier twee nachten.

Als een klein uurtje later de zon ondergaat haasten we ons weer naar de waterkant, de pastelkleuren die het meer aanneemt zijn in deze koude tijd adembenemend mooi.

Voordat ik het vergeet: onze Rez is een klein beetje wereldberoemd geworden in Strömstad en omstreken! Pechhulp Klang heeft onderstaande foto op hun Facebookpagina geplaatst. Zo vaak hoeven ze waarschijnlijk geen Nederlandse VW kampeerbusjes (en zeker niet zulke mooie!) af te voeren ;-)

Als het donker is wandelen we naar het centrum van Lidköping, het is ongeveer een kwartiertje lopen. Bij de plaatselijke Thai Halongs Kök krijgen we een heerlijke maaltijd geserveerd. De Thaise restaurants lijken hier vergelijkbaar met onze Chinese restaurants: ieder gehucht heeft er een.

Door de vrieskou wandelen we terug naar de camping. We zijn blij dat Rez weer op ons staat te wachten, we voelen ons weer compleet…