Pueblo de Sanabria > Astorga
Dinsdag 9 augustus 2022 - Dag 24
Om kwart voor elf rijdt de sleepwagen voor. Wij zijn er klaar voor, onze bagage zit al in de bus en we hebben ontbeten. Ik moet alleen nog de factuur van het hotel vragen. Ook deze receptioniste spreekt weer geen woord Engels. Moet je je voorstellen: een Spanjaard komt naar een Nederlands hotel en we weigeren om Engels te spreken. En hoe redden de Spanjaarden zich überhaupt in het buitenland?? Google translate er dus maar weer bij. Duidelijk mopperend begint ze met het aanmaken van de facturen, blijkbaar kunnen ze niet samen op één factuur en moet er voor iedere dag een aparte factuur. We hebben ze nodig voor de verzekering anders had ik allang bedankt, ongeduldig typje als ik ben ;-)
Ondertussen is Rez op de sleepwagen gehesen en staan Barth en de chauffeur te wachten. Dan komen er op magische wijze toch opeens facturen uit de printer en kunnen we vertrekken.
Ondertussen is Rez op de sleepwagen gehesen en staan Barth en de chauffeur te wachten. Dan komen er op magische wijze toch opeens facturen uit de printer en kunnen we vertrekken.
De chauffeur van de sleepwagen heet Carlos en is zoals we gisteren ook al hadden geconstateerd een bijzonder aardige man. We proberen zo goed en kwaad als het kan met hem te communiceren. Carlos neemt niet de hoofdweg naar Astorga maar een mooie route door de heuvels en over plateaus. We komen door dorpjes waar tijd stil heeft gestaan, zo lijkt het. In de dennenbossen wordt middels kleine emmertje de hars afgetapt.
Om half één zijn we bij de garage in Astorga. Carlos doet de overdracht en we horen de medewerker van de garage nog aan hem vragen of we Spaans spreken. Nee dus en hij spreekt ook weer geen woord Engels. We maken hem duidelijk dat hij ons kan bellen als de diagnose klaar is en wij dan de ANWB zullen vragen hen terug te bellen. Hij zegt nog wel dat de diagnose vandaag gesteld wordt en de reparatie dan waarschijnlijk 2 dagen later klaar is. We vragen hem nog een taxi te bellen, wat hij doet.
Om half één zijn we bij de garage in Astorga. Carlos doet de overdracht en we horen de medewerker van de garage nog aan hem vragen of we Spaans spreken. Nee dus en hij spreekt ook weer geen woord Engels. We maken hem duidelijk dat hij ons kan bellen als de diagnose klaar is en wij dan de ANWB zullen vragen hen terug te bellen. Hij zegt nog wel dat de diagnose vandaag gesteld wordt en de reparatie dan waarschijnlijk 2 dagen later klaar is. We vragen hem nog een taxi te bellen, wat hij doet.
Een kleine 10 minuten later komt een erg aardige dame in het wit gekleed met prachtig gelakte lange nagels ons ophalen. Ze spreekt een beetje Engels en is daar duidelijk trots op. Ze is ook trots op haar stad en brengt ons graag naar ons hotel, het Astur Plaza. Dat blijkt echt pal in het historische centrum te liggen, dus moeten we het laatste stukje lopen omdat ze niet over de Plaza Mayor mag rijden.
In het hotel worden we hartelijk ontvangen door twee meisjes. We leggen uit dat we later met een huurauto terugkomen en ze stellen voor toch ook alvast maar de kamer voor morgen te reserveren. Als we het er later op de kamer (ditmaal mét airco, wat na ruim drie weken hitte best wel even lekker is eerlijk gezegd) over hebben vinden we het een goed idee om nog een nacht hier te blijven. Zo kunnen we morgenochtend meer van Astora zien en morgenmiddag een tripje buiten de stad maken. Donderdag kunnen we dan naar Léon in de hoop dat dan ook de bus klaar is.
Na ons even opgefrist te hebben gaan we Astorga in. Het is hier erg druk en toeristisch maar ook erg gezellig en uitnodigend.
Ons hotel ligt zoals gezegd op de 17e eeuwse Plaza Mayor, waar ook het in ruim 400 jaar oude stadhuis met de barokke façade.
In het hotel worden we hartelijk ontvangen door twee meisjes. We leggen uit dat we later met een huurauto terugkomen en ze stellen voor toch ook alvast maar de kamer voor morgen te reserveren. Als we het er later op de kamer (ditmaal mét airco, wat na ruim drie weken hitte best wel even lekker is eerlijk gezegd) over hebben vinden we het een goed idee om nog een nacht hier te blijven. Zo kunnen we morgenochtend meer van Astora zien en morgenmiddag een tripje buiten de stad maken. Donderdag kunnen we dan naar Léon in de hoop dat dan ook de bus klaar is.
Na ons even opgefrist te hebben gaan we Astorga in. Het is hier erg druk en toeristisch maar ook erg gezellig en uitnodigend.
Ons hotel ligt zoals gezegd op de 17e eeuwse Plaza Mayor, waar ook het in ruim 400 jaar oude stadhuis met de barokke façade.
Aan de zijkanten van de klok (zie foto hierboven) bevinden zich de maragatos Juan Zancuda en Colasa. Sinds 1748 geven deze figuren, gekleed in de typische regionale klederdracht, op elk heel uur de tijd aan door de klok luid te laten klinken met een hamer.
Even een korte uitleg over de maragatos ("vert: muilezeldrijvers"): de Maragatos hebben een mysterieuze oorsprong en staan bekend als een van de pueblos malditos, de verdoemde volkeren. Het betreft ongeveer 4.000 mensen waarvan wordt aangenomen dat ze het laatste Moorse volk in Spanje zijn.Hoewel hun Moorse wortels worden betwist, wordt aangenomen dat ze zich ten tijde van de reconquista hebben bekeerd. Ze stamden af van de Berbers van Noord-Afrika die in het begin van de achtste eeuw met de eerste Moorse invallen het Iberisch schiereiland binnentrokken.
De maragatos zijn verspreid over 40 dorpen in de sterk ontvolkte heuvels buiten Astorga. Na eeuwenlang hun identiteit en gebruiken te hebben behouden en te hebben geprofiteerd door de Spaanse muilezelhandel te monopoliseren, worstelen ze om te overleven. In een poging om de achteruitgang van bevolking en cultuur te verhelpen, heeft de lokale overheid programma's voor toeristenpromotie gelanceerd en winstgevende vormen van landbouw geïntroduceerd om mensen aan te moedigen om te blijven.
Morgen zullen we een aantal van deze dorpen bezoeken.
We lopen verder en passeren enkele prachtige muurschilderingen.
Even een korte uitleg over de maragatos ("vert: muilezeldrijvers"): de Maragatos hebben een mysterieuze oorsprong en staan bekend als een van de pueblos malditos, de verdoemde volkeren. Het betreft ongeveer 4.000 mensen waarvan wordt aangenomen dat ze het laatste Moorse volk in Spanje zijn.Hoewel hun Moorse wortels worden betwist, wordt aangenomen dat ze zich ten tijde van de reconquista hebben bekeerd. Ze stamden af van de Berbers van Noord-Afrika die in het begin van de achtste eeuw met de eerste Moorse invallen het Iberisch schiereiland binnentrokken.
De maragatos zijn verspreid over 40 dorpen in de sterk ontvolkte heuvels buiten Astorga. Na eeuwenlang hun identiteit en gebruiken te hebben behouden en te hebben geprofiteerd door de Spaanse muilezelhandel te monopoliseren, worstelen ze om te overleven. In een poging om de achteruitgang van bevolking en cultuur te verhelpen, heeft de lokale overheid programma's voor toeristenpromotie gelanceerd en winstgevende vormen van landbouw geïntroduceerd om mensen aan te moedigen om te blijven.
Morgen zullen we een aantal van deze dorpen bezoeken.
We lopen verder en passeren enkele prachtige muurschilderingen.
Dan komen we bij de twee belangrijkste gebouwen van de stad: de kathedraal en het Palacio Gaudí. De laatste zullen we morgenochtend bezoeken omdat het tussen de middag gesloten is maar de kathedraal is de hele dag geopend.
De kathedraal van Astorga werd gebouwd tussen de 15e en 18e eeuw en combineert gotische (schip en kapellen), renaissance (zuidportaal), barok (hoofdgevel) en neoklassieke (klooster) elementen in verrassende harmonie. De façade van de kathedraal ligt op het noordwesten, hoewel de meeste katholieke kathedralen op het oosten gericht zijn. De aardbeving van Lissabon van 1755 beschadigde de westelijke toren van de kathedraal en werd pas in de 20e eeuw herbouwd. De steen die werd gebruikt om elke toren te bouwen, arriveerde meer dan 200 jaar na elkaar in Astorga en kwam uit verschillende steengroeven, dus het kleurcontrast tussen de twee torens is meer dan duidelijk.
Rond vier uur wandelen we naar het station waar om 16:30 de trein naar León vertrekt. Het is grappig, even lijkt het alsof we aan het backpacken zijn. Het gezeul met m’n rugzak mis ik niet maar ik voel wel wat heimwee naar deze manier van reizen. Misschien moeten we het toch nog maar eens een keer weer doen!
De rit in het oude boemeltje is best leuk. Er wordt constant getoeterd vanwege onbeveiligde spoorwegovergangen en om de zoveel minuten stoppen we bij onooglijke stationnetjes. Dát brengt dan weer herinneringen terug aan India, waar het reizen met de trein naar mijn mening tot een van de hoogtepunten behoort.
Na veertig minuten rijden we het station van Léon binnen. Het autoverhuurbedrijf Enterprise, dat vlak bij het station zou moeten zitten, is snel gevonden. Helaas blijkt de reservering niet goed gegaan te zijn, volgens de medewerker van het bedrijf had de auto gisteren opgehaald zullen worden terwijl in de sms die we van ANWB kregen de datum van vandaag staat. Gelukkig kan de wat wrevelige medewerker toch iets voor ons betekenen. Om de een of andere reden ontdooit de uit Venezuela afkomstige medewerker dan opeens snel als hij ziet dat we uit Nederland komen ("You Dutch are amazing people!") en wordt allerhartelijkst. Hij gooit ons zelfs (kosteloos) in een andere klasse waardoor we in plaats van een Seat Ibiza-achtige een Hyundai Tuscon krijgen. Nice! We regelen de administratie en vertrekken weer naar Astorga. We zijn weer mobiel!
Na veertig minuten rijden we het station van Léon binnen. Het autoverhuurbedrijf Enterprise, dat vlak bij het station zou moeten zitten, is snel gevonden. Helaas blijkt de reservering niet goed gegaan te zijn, volgens de medewerker van het bedrijf had de auto gisteren opgehaald zullen worden terwijl in de sms die we van ANWB kregen de datum van vandaag staat. Gelukkig kan de wat wrevelige medewerker toch iets voor ons betekenen. Om de een of andere reden ontdooit de uit Venezuela afkomstige medewerker dan opeens snel als hij ziet dat we uit Nederland komen ("You Dutch are amazing people!") en wordt allerhartelijkst. Hij gooit ons zelfs (kosteloos) in een andere klasse waardoor we in plaats van een Seat Ibiza-achtige een Hyundai Tuscon krijgen. Nice! We regelen de administratie en vertrekken weer naar Astorga. We zijn weer mobiel!
Tegen half zeven zijn we terug in Astorga en we vieren ons mobiel zijn met een glas Tinto de Verano (“rode wijn van de zomer”, rode wijn met een bitter lemon-achtige . Het lijkt op Sangria, maar is minder zoet. Die is snel op, dus dan nog maar één. En nog maar één ;-) Gelukkig gaat om half acht de keuken open en kunnen we lekkere tapas bestellen. Het bleef nog lang onrustig in Astorga…
