Puebla de Sanabria
Vrijdag 5 augustus 2022 - Dag 20
Na een verblijf van een week op camping Quinta do Rio is het tijd om alle fijne, lieve mensen die we daar hebben ontmoet tot ziens te zeggen en weer on the road te gaan! Hoe blij ik ook ben om de blik weer te kunnen verbreden, toch voel ik ook een beetje weemoed omdat het zo gezellig was met elkaar.
Barth geeft voor de laatste maal gas om de steile helling te bedwingen. Het lukt in één keer en we rijden het hek van Quinta do Rio uit. Op naar Spanje!
Ons reisdoel voor vandaag ligt niet vast, we willen ergens aan de westkant van Picos de Europa een plek zoeken om te overnachten. De reistijd is ongeveer vijf uur. Het is vandaag vrijdag, dat maakt de opties voor een camping waarschijnlijk wat lastiger: ook de Spanjaarden zullen er dit weekend wellicht op uit trekken om de hitte in de steden te ontvluchten.
Om kwart voor twaalf rijden we Spanje binnen en daar verliezen we direct al een uur: het is hier een uur later dan in Portugal. Een beetje doorrijden dan maar. Na een uurtje of twee willen we even wisselen van bestuurder. We stoppen op een parkeerplaats tegenover een wegrestaurant/hotel/garage/sleepdienst in de buurt van het dorpje Puebla de Sanabria. Als ik de motor weer start horen we een hard, ratelend geluid onder de motorkap vandaan komen. We hadden iets eerder ook al het idee dat we wat hoorden maar dachten dat het aan het asfalt lag, het was toen in ieder geval nog niet zo luid. We openen de motorkap en proberen vast te stellen waar het geluid vandaag komt maar kunnen het niet vinden. Overleg over de te nemen stappen volgt. Nu toch de ANWB maar bellen? We besluiten dat te doen. Zij adviseren om eerst advies te vragen bij de garage aan de overkant. We lopen er naartoe maar ze willen ons niet helpen: het is kwart over twee en er moet gegeten worden. Om vijf uur mogen we terugkomen. Dat is over iets minder dan DRIE UUR!!! En het is wéér vlak voor het weekend. De moed zakt ons even in de schoenen. We gaan weer een weekend (of langer) vastzitten…
We rijden Rez een paar meter achteruit uit de zon en doen dan maar wat al die Spanjaarden doen: we houden een siësta, lekker achterover op bed. Om vijf uur lopen we terug. De linker garage is open en we vragen de monteur of hij er even naar wil kijken. Dat wil hij wel en even later brengt hij het slechte nieuws: de poelie aan de stuurpomp is in Portugal ondeugdelijk gemonteerd en zit los, dat veroorzaakt het ratelen. Hij kan het niet repareren in ieder geval en heeft ook geen tijd. En mogelijk is er daardoor ook nog veel meer schade ontstaan, maar dat kan hij zo ook niet zien. We zijn verbijsterd. Gewoon niet goed gerepareerd, daar in Portugal! En mogelijk dus nog meer schade! We moeten het even op ons in laten werken en bellen dan de ANWB terug. Die adviseren ons om in te checken in het hotel aan de overkant. Maandag moeten we dan maar verder kijken, voor nu kunnen ze niks voor ons doen. Dat begrijpen we, leuk is het niet maar het is niet anders.
Barth geeft voor de laatste maal gas om de steile helling te bedwingen. Het lukt in één keer en we rijden het hek van Quinta do Rio uit. Op naar Spanje!
Ons reisdoel voor vandaag ligt niet vast, we willen ergens aan de westkant van Picos de Europa een plek zoeken om te overnachten. De reistijd is ongeveer vijf uur. Het is vandaag vrijdag, dat maakt de opties voor een camping waarschijnlijk wat lastiger: ook de Spanjaarden zullen er dit weekend wellicht op uit trekken om de hitte in de steden te ontvluchten.
Om kwart voor twaalf rijden we Spanje binnen en daar verliezen we direct al een uur: het is hier een uur later dan in Portugal. Een beetje doorrijden dan maar. Na een uurtje of twee willen we even wisselen van bestuurder. We stoppen op een parkeerplaats tegenover een wegrestaurant/hotel/garage/sleepdienst in de buurt van het dorpje Puebla de Sanabria. Als ik de motor weer start horen we een hard, ratelend geluid onder de motorkap vandaan komen. We hadden iets eerder ook al het idee dat we wat hoorden maar dachten dat het aan het asfalt lag, het was toen in ieder geval nog niet zo luid. We openen de motorkap en proberen vast te stellen waar het geluid vandaag komt maar kunnen het niet vinden. Overleg over de te nemen stappen volgt. Nu toch de ANWB maar bellen? We besluiten dat te doen. Zij adviseren om eerst advies te vragen bij de garage aan de overkant. We lopen er naartoe maar ze willen ons niet helpen: het is kwart over twee en er moet gegeten worden. Om vijf uur mogen we terugkomen. Dat is over iets minder dan DRIE UUR!!! En het is wéér vlak voor het weekend. De moed zakt ons even in de schoenen. We gaan weer een weekend (of langer) vastzitten…
We rijden Rez een paar meter achteruit uit de zon en doen dan maar wat al die Spanjaarden doen: we houden een siësta, lekker achterover op bed. Om vijf uur lopen we terug. De linker garage is open en we vragen de monteur of hij er even naar wil kijken. Dat wil hij wel en even later brengt hij het slechte nieuws: de poelie aan de stuurpomp is in Portugal ondeugdelijk gemonteerd en zit los, dat veroorzaakt het ratelen. Hij kan het niet repareren in ieder geval en heeft ook geen tijd. En mogelijk is er daardoor ook nog veel meer schade ontstaan, maar dat kan hij zo ook niet zien. We zijn verbijsterd. Gewoon niet goed gerepareerd, daar in Portugal! En mogelijk dus nog meer schade! We moeten het even op ons in laten werken en bellen dan de ANWB terug. Die adviseren ons om in te checken in het hotel aan de overkant. Maandag moeten we dan maar verder kijken, voor nu kunnen ze niks voor ons doen. Dat begrijpen we, leuk is het niet maar het is niet anders.
We lopen naar het hotel om te vragen of ze een kamer hebben. De receptioniste kijkt bedenkelijk maar vraagt ons te wachten. Ze pakt een sleutel en gaat naar boven. Vijf minuten later is ze terug met goed nieuws, ze hebben een kamer. En wat voor een: een ruime kamer met een enorm terras dat uitkijkt op de weg en de heuvels in de verte. Zelfs het kasteel van Sanabria zien we net boven de bomen uitsteken. Een prima uitvalsbasis voor de komende dagen.
Rez parkeren we onder de luifels op het parkeerterrein van het hotel en we installeren ons in de kamer. Een beetje uit het veld geslagen kijken we elkaar aan. Dit is niet de vakantie die we ons hadden voorgesteld en we hadden gedacht nu ergens in de Pyreneeën te zitten maar we moeten er maar het beste van maken de komende dagen.
Later die avond gaan we eten in het restaurant onder onze hotelkamer. Het is er vreselijk druk, de muziek staat loeihard aan, de (zwaarbewapende) Guarda Civil, compleet met honden, controleert alle auto’s die vanuit de richting Zamora komen. Maar het eten is prima, het bier is koud en ondanks dat het geheel een soort van Spaanse Van der Valk vibe heeft is het er nog wel gezellig ook. Een als rond één uur de luide muziek eindelijk uitgezet wordt kunnen we gaan slapen.
Later die avond gaan we eten in het restaurant onder onze hotelkamer. Het is er vreselijk druk, de muziek staat loeihard aan, de (zwaarbewapende) Guarda Civil, compleet met honden, controleert alle auto’s die vanuit de richting Zamora komen. Maar het eten is prima, het bier is koud en ondanks dat het geheel een soort van Spaanse Van der Valk vibe heeft is het er nog wel gezellig ook. Een als rond één uur de luide muziek eindelijk uitgezet wordt kunnen we gaan slapen.
