L'Huis Griviot > Lesperon
Dinsdag 19 juli 2022 - Dag 3
We doen deze ochtend rustig aan. Ik rij met Jorien naar het plaatsje Chateau-Chinon om wat boodschapjes te doen en brood te halen bij de lokale boulanger. Barth is ondertussen met Harald met de drone luchtopnames aan het maken van het huis en de omgeving. Na het ontbijt en nog een extra bakje koffie for the road gaan we op pad, het is half 12 en al dik over de dertig graden. Maar dat is het op dit moment in Nederland ook!
Op zo’n 150 kilometer voor Bordeaux wordt de luchtkwaliteit erg slecht. We weten niet of het gewoon heiig weer is, of het smog is óf dat het rook is van de bosbranden ten zuiden van Bordeaux. De zon komt er in ieder geval nauwelijks meer door.
De bedoeling was om tot Bordeaux door te rijden maar we gaan wel lekker dus besluiten we te blijven rijden tot we er zat van zijn. Dat gebeurt tegen acht uur, op zo’n 100 kilometer voor de grens met Spanje. Niet ver van de snelweg ligt camping Lou Payou. We worden er allerhartelijkst ontvangen door de eigenaar in z’n beste Engels, die ongeveer net zo goed is als ons beste Spaans. Zo komen we er dus prima uit!
We zetten de bus neer en lopen naar de snackbar om wat te eten. Het wordt een pizza met een flesje Desperado. Terwijl we wachten speelt een nog jong meisje in een roze outfitje voor dj, daarbij regelmatig dansend en met haar borsten schuddend. Van #metoo hebben ze hier nog nooit gehoord en ook de vrouw die haar moeder lijkt te zijn vindt het allemaal prima. Ieder nummer wordt na een paar seconden weer afgebroken en het speakertje staat keihard.
Als we het eten op hebben gaan we dus maar zo snel mogelijk terug naar de bus, waar het lekker rustig is. Na een tijdje houdt ook de muziek bij de snackbar op en daalt er een diepe rust over de camping. Als ik even later naar de wc wandel zit er een bijzonder mooi insect op de muur van de wc. Het blijkt een zadelsprinkhaan. Hij (of zij) laat me zonder te bewegen dichtbij komen om een foto te maken.
Als we het eten op hebben gaan we dus maar zo snel mogelijk terug naar de bus, waar het lekker rustig is. Na een tijdje houdt ook de muziek bij de snackbar op en daalt er een diepe rust over de camping. Als ik even later naar de wc wandel zit er een bijzonder mooi insect op de muur van de wc. Het blijkt een zadelsprinkhaan. Hij (of zij) laat me zonder te bewegen dichtbij komen om een foto te maken.
Dan wordt het ook voor ons tijd om te gaan slapen. We hebben op deze hete dag zo’n 8 uur in de auto gezeten en ongeveer 650 kilometer gereden dus we zijn wel toe aan een dutje.