Barth & Ineke go Nordkapp

Vanuit Laukvik rijden we rond half 12 richting de drukke toeristische E10 om zuidelijker op de Lofoten te komen.

We hebben rustig in het zonnetje ontbeten, nog wat gewandeld en Barth heeft drone opnames gemaakt. De temperatuur ligt nog steeds rond de 10 graden maar met de zon erbij voelt het in ieder geval al een stuk lekkerder.

Kabelvåg is één van de oudste vissersdorpen op de Lofoten. De Vågan kerk (de kerk staat in de volksmond bekend als 'de kathedraal van de Lofoten') is in 1898, na een bezoek van de koning aan het dorp, gebouwd. Hij zag de behoefte van de vele vissers die in de winterperiode vanaf het vasteland kwamen vissen aan geestelijk voedsel en heeft opdracht gegeven om de kerk te bouwen. De vissers hadden altijd eerste keuze in de zitplaatsen in de kerk en de kerk zorgde ook voor de opvang van de vissers.

De volgende stop die we maken is in Henningsvær, het ‘Venetië van de Lofoten’. Het vissersdorp ligt op een aantal scheren die met een tweetal gewelfde bruggen met het zuidelijkste puntje van het eiland Austvågøy verbonden zijn en telt iets meer dan 500 inwoners, de toeristen niet meegerekend.

Over de toeristen gesproken: we weten natuurlijk niet hoe druk het hier normaal (lees: buiten corona-tijd) is maar het valt ons erg mee. We kunnen overal een parkeer- of kampeerplek vinden en het is nergens stampvol (hooguit is het soms ergens wat drukker).

Terug naar Henningsvær. De weg ernaartoe is al spectaculair mooi. De zee is hier extreem helder en groen/blauw en met de stoere bergen op de achtergrond maakt dat het een fantastische aanblik geeft. We hebben vandaag ook vreselijk veel geluk met het weer, de zon schijnt gelukkig even!

Als we over de Engøysundetbrua en Henningsværbrua gereden zijn zoeken we een parkeerplek en wandelen het dorp in. Na een lekkere lunch in het zonnetje op het terras van het Klatrekaféen lopen we verder.

Het is een prachtig dorp. De plaatjes die we zien kunnen zo uit een reclamefolder voor de Lofoten komen.

Als we later het dorp weer hebben verlaten bedenken we dat het toch wel erg mooi zou zijn om dronebeelden van Henningsvær te hebben. We stoppen een kilometer of twee buiten het dorp en Barth laat de drone op. En dat levert dit op:

Het wordt tijd om een overnachtingsplek te zoeken. Omdat het aldoor zo koud is ’s avonds gaat onze voorkeur momenteel uit naar campings omdat we daar stroom hebben en het kacheltje aan kunnen doen. We hebben weliswaar vloerverwarming op 12V in de bus maar die doet het om nog onduidelijke redenen momenteel niet. Een camping dus, en die vinden we in Gimsøysand. De plek is fantastisch, met alwaar uitzicht op het witte strand en het blauwe water. Nu nog 20 graden erbij ;-)

Langs de waterlijn komt opeens een klein, snel diertje aanlopen. Hij scharrelt wat tussen het aangespoelde wier. Snel pak ik de camera maar vanwege het tegenlicht en het gebrek aan tijd om het toestel goed in te stellen worden de foto's niet al te best. Als ik later zoek naar welke zoogdieren van dit soort op de Lofoten voorkomen lijkt het een nerts geweest te zijn. Wie het weet mag het zeggen!

Om negen uur begint het flink te regenen, we zagen de buien over de zee aan komen drijven. Wij zitten lekker droog in de bus met een warm kopje koffie. Het leven is mooi zo!