Jokkmokk > Muonio (Finland)
Donderdag 22 juli 2021- Dag 13
Na de watertank bij te hebben gevuld en de laatste tankbeurt in Zweden (gelukkig maar, de diesel kost hier 1,68/L) zetten we om 11 uur koers naar Finland. Om in het uiterste oosten van Noorwegen, bij de Russische grens te komen moeten we ongeveer een dag door Finland reizen.
Maar niet ver van Jokkmokk maken we onze eerste stop al bij de Harsprangsfallet (‘hazenspoor’ waterval). Het is een van de grootste watervallen van Zweden. Via ee meter lang houten pad over de rotsen kom je bij een uitkijkpunt over de waterval. Er stroomt op dit moment weinig water door de kloof wat maakt dat de aanblik niet erg spectaculair is maar het voordeel van de lage waterstand is dat je de door het water uitgesleten rotsen mooi kunt zien liggen.
Maar niet ver van Jokkmokk maken we onze eerste stop al bij de Harsprangsfallet (‘hazenspoor’ waterval). Het is een van de grootste watervallen van Zweden. Via ee meter lang houten pad over de rotsen kom je bij een uitkijkpunt over de waterval. Er stroomt op dit moment weinig water door de kloof wat maakt dat de aanblik niet erg spectaculair is maar het voordeel van de lage waterstand is dat je de door het water uitgesleten rotsen mooi kunt zien liggen.
Langzaam maar zeker zoeken we onze weg langs meren en door dorpjes verder naar het noorden en rijden dan Laponia binnen. In het mijnbouwstadje Gällivare, waar sinds het einde van de 19e eeuw ijzererts en koper gewonnen wordt, maken we een korte stop. De voormalig mijndirecteur van Gällivare heeft hier 1889 het extravagante houten landhuis Fjällnäss Slott gebouwd. We nemen er kort een kijkje en rijden dan verder tot we een geschikte plek vinden om te lunchen.
Langs de kant van de weg zien we een hutje dat ideaal lijkt voor de lunch. Achter het hutje ligt hout en in het hutje hangt een bijl om het hout te kappen. We treffen in Zweden op veel plekken gebruiksvoorwerpen aan, zoals gieters bij gedenkstenen om de bloemen water te geven, overal toiletpapier in houten toiletten langs de weg en nu dus ook een bijl. In Nederland zou dat allang gejat of vernield zijn. Hier niet, want iemand kan het nodig hebben en het is niet van jou dus blijf je er af. Fijn dat er nog zulke plekken zijn.
Er zit echter één nadeel aan deze plek. Er zijn muggen. Hongerige muggen. Muggen die steken. En ze hebben het op ons voorzien. Nou hebben we van onze voormalige buurman op Piccardthof ooit een tip gekregen voor een vernuftig apparaatje om de muggen op afstand te houden. Het werkt op gas en er zitten strips die in die op een bepaalde temperatuur verwarmd worden en dan een stofje afscheiden waar de muggen geen zin in hebben. We hebben dit apparaat (merk Thermacell) een paar dagen geleden gekocht maar nog niet nodig gehad. En dit is een prima plek om ‘m uit te proberen. Voorlopige constatering: het werkt! De muggen zijn weliswaar nog in de buurt maar we hebben er geen last meer van gehad en kunnen ongestoord onze lunch voortzetten.
Er zit echter één nadeel aan deze plek. Er zijn muggen. Hongerige muggen. Muggen die steken. En ze hebben het op ons voorzien. Nou hebben we van onze voormalige buurman op Piccardthof ooit een tip gekregen voor een vernuftig apparaatje om de muggen op afstand te houden. Het werkt op gas en er zitten strips die in die op een bepaalde temperatuur verwarmd worden en dan een stofje afscheiden waar de muggen geen zin in hebben. We hebben dit apparaat (merk Thermacell) een paar dagen geleden gekocht maar nog niet nodig gehad. En dit is een prima plek om ‘m uit te proberen. Voorlopige constatering: het werkt! De muggen zijn weliswaar nog in de buurt maar we hebben er geen last meer van gehad en kunnen ongestoord onze lunch voortzetten.
Verder gaat het, langs rendieren, uitgestrekte bossen en meren en nog meer rendieren tot we bij Muonio bij de grens met Finland komen.
Na zonder corona-controles de grenzen met Duitsland, Denemarken Zweden te zijn gepasseerd moeten we hier voor het eerst ons paspoort en het vaccinatiebewijs (in dit geval het gele boekje) laten zien. Nauwgezet worden paspoort en boekje gecontroleerd en net als we denken dat er iets niet in orde is geeft de douanier de paspoorten en boekjes terug en haalt hij de pylon weg. We mogen doorrijden.
Eenmaal in Finland, ‘het land van de duizend meren’ (het zijn er in werkelijkheid ongeveer 180.000) valt in een andere tijdzone waardoor het een uur later is dan in Zweden. Dat maakt dat we niet meer te lang door willen rijden. Op 50 minuten vanaf de grens vinden we in het dorpje Enontekiö een kleine natuurcamping, Hetan Lomakylä. We betalen 27 euro voor een overnachting (incl. stroom). Na een maaltijdje in elkaar te hebben geflanst verkennen we het terrein een beetje. Helaas is de mooie Finse sauna niet opgestookt maar verderop vinden we een houtvuurtje met een aantal mensen eromheen.
We raken in gesprek met de Nederlander Roy, een sympathieke man die aan ultra marathons doet. Hij laat ons een filmpje zien van een skyrace wedstrijd Inn Tromsö waar hij aan meegedaan heeft. Hierbij rennen ze ruim 50 kilometer over bergen en door valleien. Het is zeker niet zonder gevaar en aan het filmpje te zien alleen voor de allerfitste sporters. Respect…
Veel te laat (het is al na twaalven) gaan we slapen. Morgen hebben we een rit door Finland naar Noorwegen voor de boeg!
Veel te laat (het is al na twaalven) gaan we slapen. Morgen hebben we een rit door Finland naar Noorwegen voor de boeg!