Barth & Ineke go Nordkapp

De dag begint om 8 uur met een duik in het Flåsjön meer. Omdat we wildkamperen is hier geen douche en Rez is van heel veel gemakken voorzien maar een douche behoort niet tot zijn psu. Het water is fris maar minder koud dan je zou verwachten bij een temperatuur van 10 graden.

Rond half tien zijn we weer op pad. Naarmate we hoger en westelijker komen wordt het slechter weer en het begint hard te waaien. Het is jammer dat we dit mooie deel van Zweden niet met zon zullen zien maar aan de andere kant versterkt het slechte weer juist de ruigheid van de natuur.

Op een eilandje in een van de meren die we passeren zien we een kraanvogel staan en terwijl ik de camera pak komt ook het maatje aanvliegen. Rustig foerageren ze in het ondiepe water op zoek naar insecten en amfibieën.

De vergezichten over de meren en de bergen zijn adembenemend mooi en de enorme velden vol wilde bloemen, zoals klaver, lupinen, moerasspirea en wilgenroosjes geven het landschap kleur, vooral op deze regenachtige dag.

We klimmen langzaam hoger en bereiken dan het StekenJokk plateau ("jokk" betekent waterloop in het Sami"). De hoogste delen van de Wildernisweg over het Stekenjokk plateau zijn alleen open van begin juni tot midden oktober vanwege enorme hoeveelheden sneeuw, niet zelden valt er tot 6 meter. Ook zien we de eerste eeuwige sneeuw op de bergen liggen.

Het hoogste punt van de Vildmarksvägen is 876 meter en daarmee bevinden we ons boven de boomgrens. Als we uitstappen om een fotootje te maken van het bord worden bijna omver geblazen, zo hard waait het. "Het is maar goed dat het haar aan een kant vast zit", zou mijn moeder zeggen ;-)

Vlak na dit punt rijden we Zweeds Lapland binnen. Er zouden hier kuddes rendieren te zien kunnen zijn maar helaas laten die zich vandaag niet zien.

De Trappstegsforsen is onze volgende stop. Hier dondert het water van de Kultsjön in indrukwekkende watervallen trapsgewijs naar beneden. Er wordt hier veel gevist, overal zie je vissers die in het koude water staan om een maaltje binnen te hengelen. Barth maakt hier droneopnames, waarbij hij een behoorlijk eind stroomopwaarts vliegt.

Het wordt tijd om op zoek te gaan naar een kampeerplek maar er zijn hier weinig camperplaatsen waar we kunnen staan. We vinden een mooie plek bij het water maar als we uitstappen worden we direct door de muggen gespot. Dit is niet de beste plek. Ook krijgen we te maken met wegafzettingen waardoor we moeten wachten. Mooi blijft het aldoor dus we vervelen ons niet gedurende de zoektocht.

Uiteindelijk vinden we een kampeerplek nabij Slussfors, weliswaar vlak bij de weg maar prachtig gelegen aan het uiterste einde van een enorm merenstelsel dat uitstrekt tot aan Storuman, zo’n 65 kilometer verderop.

Tijd voor wat te eten. En wat is nou lekkerder dan een warme bak snert bij 9 graden in Lapland? Dus trekken we een zak Unox erwtensoep open en verorberen die bij een aflevering van Sweet Tooth (erg mooie serie trouwens!).

Om half twaalf blijft het buiten onverminderd licht maar binnen gaan de gordijntjes dicht en de lampjes uit.