Älvkarleby / Laxön
Vrijdag 16 juli 2021- Dag 7
Eigenlijk hadden we vandaag verder willen rijden maar Jöcke en Micaela vragen ons om nog een dagje te blijven. En omdat de gedachte nog een dag langer te mogen genieten van elkaars gezelschap en van deze heerlijke plek (plus dat we ook wel een rustdagje kunnen gebruiken) besluiten we te blijven.
In de middag nemen Jöcke en Micaela ons mee naar Laxön. Op dit eilandje in het midden van de Älvkarleby-watervallen hadden de technische troepen meer dan 100 jaar hun zomerkamp om te oefenden met het overbruggen van stromend water.
Het leger heeft ook alle gebouwen op het eiland neergezet. De meeste stammen al uit het einde van de 19e eeuw. Tegenwoordig zijn de huizen gerenoveerd en hebben ze verschillende bestemmingen gekregen, waaronder horeca en kunst.
In de middag nemen Jöcke en Micaela ons mee naar Laxön. Op dit eilandje in het midden van de Älvkarleby-watervallen hadden de technische troepen meer dan 100 jaar hun zomerkamp om te oefenden met het overbruggen van stromend water.
Het leger heeft ook alle gebouwen op het eiland neergezet. De meeste stammen al uit het einde van de 19e eeuw. Tegenwoordig zijn de huizen gerenoveerd en hebben ze verschillende bestemmingen gekregen, waaronder horeca en kunst.
Maar de grootste attractie is het stroomopwaarts zwemmen van de zalmen (‘Lax’, daar heeft het eiland zijn naam aan te danken) via de zalmtrappen in de Dalälven rivier. Het is het heetst van de dag en zo’n 26 graden dus we weten niet of ze er wel zin in hebben. Het duurt echter niet lang voor we de eerste zalm zien springen. En het blijft niet de enige, sommigen springen zeker een meter hoog om de trap op te komen. Niet alle zalmen hebben zoveel geluk, sommigen worden door de kracht van het water terug geslingerd.
Het is lastig om ze te fotograferen maar we krijgen ze aardig op film, hieronder enkele screenprints daarvan.
Het is lastig om ze te fotograferen maar we krijgen ze aardig op film, hieronder enkele screenprints daarvan.
In café Furiren genieten we van een lekkere lunch met ‘Skagenröra’ (Zweedse garnalensalade op roggebrood) en ‘Köttbullar’ (Zweedse gehaktballetjes).
Terug bij het huis is het tijd voor een verkoelende duik in de Storfjärden! Het water is qua temperatuur een stuk lekkerder dan het Vättern meer een paar dagen geleden.
Zo’n 150 meter verderop bevind zich bovenin een boom op een klein eilandje een nest met visarenden. We spotten naast de ouders twee al grote jongen. Regelmatig zie je de jongen oefenen door hun vleugels te spreiden en een metertje boven het nest te fladderen. Het zal niet lang meer duren voor ze uitvliegen.
Later die avond serveren Jöcke en Micaela ons op de steiger boven het water een heerlijke traditionele Zweedse maaltijd met zalm en kabeljauw die we wegspoelen met de nodige glaasjes prosecco en witte wijn (want vis moet per slot van rekening zwemmen!).
We sluiten de avond af met een flinke pot Yatzee die overtuigend gewonnen wordt door Micaela en duiken (veel te laat) ons bedje in. Wat een fijne dag!