Kopenhagen
Zondag 11 juli 2021- Dag 2
We worden wakker op een zonovergoten camping. Na het ontbijt met de lekkere verse broodjes die we gisteren besteld hadden lopen we naar de bushalte. Bus 2A brengt ons in een klein half uurtje naar het Radhusplatsen en vanaf daar wandelen we het winkelgebied in. Kopenhagen, de hoofdstad van Denemarken en gelegen op de eilanden Amager en Zealand, doet hier een beetje aan als Amsterdam.
Het is vandaag niet de bedoeling om heel Kopenhagen er even doorheen te jagen, we zien wel waar onze voeten ons brengen. We komen uit het prachtige Amagertorv (torv = plein). Dit bruisende plein is het kloppende hart van het voetgangersgebied Strøget. Het middelpunt is de imposante Storkespringvandet (Ooievaarsfontein), het winnende ontwerp in een wedstrijd voor een cadeau te geven voor het zilveren huwelijksjubileum van de voormalige kroonprins en zijn vrouw in 1894.




Om wat meer meters te kunnen maken besluiten we een elektrische fiets te huren: 10 euro voor 120 minuten. Verspreid over de stad zijn talloze punten waar je de fietsen weer achter kunt laten dus een handig systeem.
Eerste doel (misschien wat afgezaagd maar je moet haar toch gezien hebben): Den Lille Havfrue, of wel de kleine zeemeermin, de hoofdpersoon uit het sprookje van Hans Christian Andersen. We zijn (natuurlijk) niet de enigen maar krijgen alle gelegenheid om rustig onze foto’s te maken.
Eerste doel (misschien wat afgezaagd maar je moet haar toch gezien hebben): Den Lille Havfrue, of wel de kleine zeemeermin, de hoofdpersoon uit het sprookje van Hans Christian Andersen. We zijn (natuurlijk) niet de enigen maar krijgen alle gelegenheid om rustig onze foto’s te maken.




De zeemeermin is 1.25m hoog, weegt 175 kilo en staat hier inmiddels alweer ruim 100 jaar. In die tijd is ze talloze keren vernield, is haar arm eraf gezaagd en is ze zelfs onthoofd (het hoofd is later anoniem geretourneerd), maar nu staat ze er prachtig bij en het is leuk om zo’n iconisch beeld in het echt te zien.

Volgende stop is Vrijstad Christiania. Deze zelfverklaarde semi-onafhankelijke enclave is gesticht in 1970 toen een groep hippies de verlaten militaire kazerne Bådsmandsstrædes Kaserne kraakte. De regering probeerde de krakers eerst van Christiania te verwijderen maar liet het vanaf eind jaren zeventig bestaan als sociaal experiment. De aanvankelijke problemen met het niet betalen van water en stroom, de drugshandel en ontbrekende horeca- en bouwvergunningen zijn nu grotendeels opgelost maar de gebouwen voldoen nog niet aan de (veiligheids)voorschriften. Momenteel wonen er zo'n 800-1000 mensen.



Het sfeertje is er gezellig en er is veel te zien. Naast een Anjuna (India)-achtig marktje zijn er bars en restaurantjes. We eten er een broodje en een 'Christiana Special', een sapje van versgeperste appels met gember en munt.




Na een uurtje stappen we weer op de fiets en rijden richting Nyhavn. Dit was oorspronkelijk een drukke commerciële haven, maar tegenwoordig zijn de prachtige oude huizen gerenoveerd en is Nyhavn bomvol met mensen die genieten van de ontspannen sfeer aan het kanaal, jazzmuziek, cocktails en lekker eten.
Wij besluiten ook even een time-out te nemen met een koele Aperol Spritz. De 27 euro die we hiervoor kwijt zijn vergeten we maar gauw ;-)
Wij besluiten ook even een time-out te nemen met een koele Aperol Spritz. De 27 euro die we hiervoor kwijt zijn vergeten we maar gauw ;-)



We willen best nog iets meer van de stad zien maar de beentjes hebben er na 12 kilometer lopen niet zoveel zin meer in. Vanaf het kanaal vertrekken rondvaartboten dus dat lijkt ons een prima manier om te voldoen aan de wens om Kopenhagen nog wat verder te verkennen. In het uur dat volgt krijgen we een mooie tour langs veel van de aan het water gelegen bezienswaardigheden.



Als we terug zijn in Nyhavn hebben we trek. Eerder vandaag fietsten we langs een erg gezellige plek, Broens Gadekøkken (straatkeuken). Het is alsof we op een festival zijn: je kiest je maaltijd uit en zoekt vervolgens een plekje aan een van de lange tafels. Het wordt Fish & Chips!

We hebben nog drie kwartier over op ons fiets-tegoed. Dus in plaats van de bus te nemen fietsen we het half uur terug naar de inleverplaats op een ruime kilometer van de camping en lopen het laatste stuk. Het was wel weer een dagje…