Introductie Noordkaap 2021
Zaterdag 3 juli 2021
Scandinavië staat al lang hoog op onze reislijst. In de afgelopen jaren hebben we enkele keren voorproefjes mogen nemen op het echte werk. Twee keer zijn we naar Göteborg geweest omdat Barth daar een training volgde. Ik reisde hem op de donderdag achterna, verkende op vrijdag de stad in mijn eentje en de laatste twee dagen gingen we samen op pad. Dat smaakte natuurlijk naar meer! In 2016 maakten we daarom (min of meer als grap) in februari een 3-steden cruise naar Stockholm, Tallinn en Helsinki. Het was een geweldig leuke en afwisselende week maar nog steeds hadden we voornamelijk alleen enkele grote steden gezien. "De rest komt later wel", dachten we.
En in maart 2020 veranderde de wereld opeens door de COVID-19 pandemie. Alles wat we tot op dat moment vanzelfsprekend vonden, was dat niet meer. Verre reizen maken was in de zomer van 2020 niet mogelijk, of als het al kon wilden we niet het risico lopen ergens te stranden omdat we geen terugvlucht meer konden maken. En het Boom-festival in Portugal waar we naartoe zouden gaan werd geannuleerd.
Voor de pandemie hadden we al gepland om na Boom enkele weken naar Noorwegen te reizen en tot onze vreugde opende Noorwegen op 16 juli de grenzen voor Nederlandse toeristen. We hebben direct een enkele overtocht van Hirtshals in het noorden van Denemarken naar Langesund in Zuid-Noorwegen geboekt en vijf dagen later zijn we vertrokken voor onze eerste echte rondreis door Noorwegen. Op dat moment wisten we nog niet dat enkele maanden later reizen naar het buitenland helemaal niet meer zou kunnen…
Fast forward naar voorjaar 2021. Tijdens onze reis door Noorwegen in 2020 ontstond de wens om een roadtrip naar de Noordkaap in het uiterste noorden van Noorwegen te maken. Via Denemarken en Zweden heen en door Noorwegen terug. Het rondreizen met een tent was ons minder goed bevallen. Het kost veel tijd voor je alles hebt ingepakt en als het geregend heeft moet je alles nat meenemen. Trekkershutten ('hytter') zou een optie zijn maar dat beperkt je in je vrijheid en je moet maar afwachten of je een hut kunt vinden op de plek waar je wilt overnachten. Enigzins afgunstig hadden we gekeken naar de campers en kampeerbusjes, en zelfs naar de stoere kampeerders in tentjes die gebruikt maakten van het zogenaamde Allemansrecht, ook wel ‘recht van overpad’. Met deze wet kan je legaal wildkamperen in (o.a.) Zweden en Noorwegen, mits je de regels netjes volgt. Dat betekent dat je niet op privéterrein of openbare parkeerplaatsen mag staan en niet onder de open lucht mag slapen. Je moet daarnaast altijd minimaal 150 meter afstand van de bebouwing houden en je mag maximaal 2 nachten per locatie doorbrengen, daarna moet je weer verder trekken. Dat wilden wij ook!
En in maart 2020 veranderde de wereld opeens door de COVID-19 pandemie. Alles wat we tot op dat moment vanzelfsprekend vonden, was dat niet meer. Verre reizen maken was in de zomer van 2020 niet mogelijk, of als het al kon wilden we niet het risico lopen ergens te stranden omdat we geen terugvlucht meer konden maken. En het Boom-festival in Portugal waar we naartoe zouden gaan werd geannuleerd.
Voor de pandemie hadden we al gepland om na Boom enkele weken naar Noorwegen te reizen en tot onze vreugde opende Noorwegen op 16 juli de grenzen voor Nederlandse toeristen. We hebben direct een enkele overtocht van Hirtshals in het noorden van Denemarken naar Langesund in Zuid-Noorwegen geboekt en vijf dagen later zijn we vertrokken voor onze eerste echte rondreis door Noorwegen. Op dat moment wisten we nog niet dat enkele maanden later reizen naar het buitenland helemaal niet meer zou kunnen…
Fast forward naar voorjaar 2021. Tijdens onze reis door Noorwegen in 2020 ontstond de wens om een roadtrip naar de Noordkaap in het uiterste noorden van Noorwegen te maken. Via Denemarken en Zweden heen en door Noorwegen terug. Het rondreizen met een tent was ons minder goed bevallen. Het kost veel tijd voor je alles hebt ingepakt en als het geregend heeft moet je alles nat meenemen. Trekkershutten ('hytter') zou een optie zijn maar dat beperkt je in je vrijheid en je moet maar afwachten of je een hut kunt vinden op de plek waar je wilt overnachten. Enigzins afgunstig hadden we gekeken naar de campers en kampeerbusjes, en zelfs naar de stoere kampeerders in tentjes die gebruikt maakten van het zogenaamde Allemansrecht, ook wel ‘recht van overpad’. Met deze wet kan je legaal wildkamperen in (o.a.) Zweden en Noorwegen, mits je de regels netjes volgt. Dat betekent dat je niet op privéterrein of openbare parkeerplaatsen mag staan en niet onder de open lucht mag slapen. Je moet daarnaast altijd minimaal 150 meter afstand van de bebouwing houden en je mag maximaal 2 nachten per locatie doorbrengen, daarna moet je weer verder trekken. Dat wilden wij ook!
ALLEMANSRECHT - NOORS: ALLEMANSRETTEN - ZWEEDS: ALLEMANSRÄTTEN
In het verleden hadden we al wel eens de wens uitgesproken om 'ooit, wanneer we groot zijn' een camper (of eigenlijk een kampeerbusje) te kopen maar dat schoven we voor ons uit omdat we altijd verre reizen maakten met het vliegtuig. Zo'n busje kwam 'later' wel. Maar naarmate het voorjaar vorderde kwamen bij ons twijfels op. Zouden we al wel kunnen reizen in de zomer van 2021? En wilden we dan wel lange vluchten maken? De kans lopen dat een land plots op rood ging en je misschien niet meer terug kon komen? Als bevoorrechte westerling naar een land reizen waar nog (lang) niet iedereen gevaccineerd is, met alle risico's voor de lokale bevolking van dien? Want dat beseft niet iedereen die zometeen wel naar landen als Turkije vliegt: het personeel dat jou daar bedient is waarschijnlijk niet gevaccineerd en loopt gezondheidsrisico's. Want ook al ben jij gevaccineerd, het is nog steeds niet duidelijk hoe besmettelijk je dan nog bent.
En toen kwam dé tip van de collega… "Heb je die T5 op Marktplaats gezien?', vroeg hij, toen we elkaar - bij uitzondering - weer eens zagen op kantoor? Ik zag veel busjes op Marktplaats de laatste tijd maar deze had ik niet gezien. En hij was mooi! Alles erop en eraan wat we wilden én meer! De verkoper gebeld, afspraak gemaakt voor drie (lange) dagen later en toen in de auto naar omgeving Arnhem. Inmiddels hadden we wat specialistische informatie ingewonnen en was ons geadviseerd geen 1.9 te kopen. Voor landen als Noorwegen zou deze motor niet sterk genoeg zijn. 'Laten we nou niet koppig zijn', hadden we afgesproken. Laten we nou luisteren naar iemand die er verstand van heeft, want wij hebben dat niet. Dus hadden we ons voorgenomen om dit als een soort generale repetitie te zien. Maar toen we de straat inreden en we de bus zagen staan vergaten we alle goede adviezen. Voor zover als dat kan met een vervoermiddel: het was liefde op het eerste gezicht. "Och jee", was mijn eerste reactie. Hier zou ik geen nee tegen kunnen zeggen.
We hadden de Bovenallee richting de Posbank als tip gekregen voor de proefrit: smal weggetje, veel bochten en hoogteverschillen. Een ideale weg om de Volkswagen T5 te testen. Hij slaagde met vlag en wimpel en twee vingers in de neus. Eenmaal terug bij de verkopers waren we het advies van de specialist volledig vergeten. Deze (licht ingerichte) kampeerbus had geen enkele moeite met hellingen en was bijzonder pittig. Dit was onze bus! Nu moesten we hem alleen nog even in bezit krijgen…
Na ons een kwartiertje in de bus te hebben teruggetrokken zijn we met de onderhandelingen gestart en na de verkopers ook de tijd te hebben gegeven om over ons bod na te denken (ze hadden al een bod van de eerste kijker) kwam de verkoper ons in de bus opzoeken met de mededeling "jullie hebben zojuist een bus gekocht". Ons bod was geaccepteerd en de bus was van ons! Toch nog wat beduusd (want wat was dit snel gegaan!) maar vooral enorm blij zijn we teruggereden naar huis. Nu alleen nog zes dagen wachten voor we de bus op konden halen.
Op Goede Vrijdag was het zover. Met de trein reisden we naar het dorp waar de verkopers wonen. Gek genoeg was het toch nog een beetje spannend. Wonen er niet opeens andere mensen in dat huis, hebben ze de bus niet alsnog aan iemand anders verkocht en vinden we hem nog steeds net zo mooi?
Alle twijfels waren niet nodig. Als we de straat inlopen zien we de bus al staan. Hij is nog steeds net zo mooi (zelfs iets mooier omdat we weten dat 'ie zometeen écht van ons is) en de verkoper doet de deur open. Gevieren wandelen we naar het postagentschap voor de overschrijving die binnen vijf minuten geregeld is. Eenmaal terug regelen we de financiën en na een drankje om het te vieren stappen we in ónze bus. A dream came true!
Alle twijfels waren niet nodig. Als we de straat inlopen zien we de bus al staan. Hij is nog steeds net zo mooi (zelfs iets mooier omdat we weten dat 'ie zometeen écht van ons is) en de verkoper doet de deur open. Gevieren wandelen we naar het postagentschap voor de overschrijving die binnen vijf minuten geregeld is. Eenmaal terug regelen we de financiën en na een drankje om het te vieren stappen we in ónze bus. A dream came true!
En na enkele proefweekendjes naar Twente, Limburg en Veluwe is onze 'Rez' (zoals we hem genoemd hebben) klaar voor de lange reis naar de Noordkaap. We hebben enkele kleine probleempjes, zoals niet werkende achteruitrij-sensoren, een kapot filter van de waterpomp in het keukentje en de losse aansluiting van de waterleiding op de keukenkraan zelf gerepareerd. En we hebben een marter-verjager ingebouwd. We hebben veel tijd doorgebracht met het leren kennen van alle 220W en 12V aansluitingen en de ingebouwde apparatuur. We hebben een nieuw multimediasysteem ingebouwd en als laatste de bus nog even na laten kijken, de olie laten verversen en Rez nog even lekker gewassen. De roadtrip kan beginnen!