Kopenhagen > Malmö > Smygehuk
Maandag 12 juli 2021- Dag 3
Vandaag verlaten we Denemarken alweer. Alhoewel Kopenhagen echt wel naar meer smaakt willen we (in deze tijd) niet teveel tijd in grote steden doorbrengen. En het is écht héél erg druk in Kopenhagen… Dus: op naar Zweden, Malmö om precies te zijn.
Maar eerst komen we over de Öresundsbrun (Sontbrug), waar de beroemde eerste scene van de Zweeds/Deense hitserie ‘The Bridge’ is opgenomen. De 16 kilometer lange verbinding tussen Denemarken en Zweden bestaat uit een een dubbeldeksbrug (autosnelweg boven, spoorweg beneden) van bijna 8 kilometer lang aan Zweedse kant; het kunstmatige eilandje Peberholm ("Pepereiland”) en een 4 kilometer lange tunnel, de Drogdentunnel aan de Deense kant. De geografische grens tussen Denemarken en Zweden op de Sontbrug ligt ongeveer halverwege tussen Peberholm en het hoogste punt van de brug. De brug is tevens het hoogste bouwwerk van Zweden.
Maar eerst komen we over de Öresundsbrun (Sontbrug), waar de beroemde eerste scene van de Zweeds/Deense hitserie ‘The Bridge’ is opgenomen. De 16 kilometer lange verbinding tussen Denemarken en Zweden bestaat uit een een dubbeldeksbrug (autosnelweg boven, spoorweg beneden) van bijna 8 kilometer lang aan Zweedse kant; het kunstmatige eilandje Peberholm ("Pepereiland”) en een 4 kilometer lange tunnel, de Drogdentunnel aan de Deense kant. De geografische grens tussen Denemarken en Zweden op de Sontbrug ligt ongeveer halverwege tussen Peberholm en het hoogste punt van de brug. De brug is tevens het hoogste bouwwerk van Zweden.
Aan het einde van de brug komen we bij het tolstation. Kosten voor een enkele reis over de brug: €62,40. Direct hierna volgt de douane. De auto voor ons wordt uitgebreid gecontroleerd. We pakken paspoorten en de CoronaCheck app erbij maar worden vriendelijk doorgewuifd door de douanier.
Vanaf hier is het nog een kwartiertje naar Malmö, de poort naar Zweden. We parkeren de bus in het centrum en wandelen naar het Gamla Staden, de oude stad. Op het Gustaf Adolfsplein is een kleine kermis voor de kleintjes maar het is er nog rustig, de meeste winkels zijn ook nog gesloten.
Eerst doen we de St. Petri Kyrka aan, een gotische kathedraal van rode baksteen uit 1319. We nemen binnen een kijkje maar zijn vooral onder de indruk van het supermoderne orgel dat er staat ter vervanging van het oorspronkelijke orgel, dat nu in het Malmö museum staat, het is het oudste nog werkende kerkorgel ter wereld.
Vanaf hier is het nog een kwartiertje naar Malmö, de poort naar Zweden. We parkeren de bus in het centrum en wandelen naar het Gamla Staden, de oude stad. Op het Gustaf Adolfsplein is een kleine kermis voor de kleintjes maar het is er nog rustig, de meeste winkels zijn ook nog gesloten.
Eerst doen we de St. Petri Kyrka aan, een gotische kathedraal van rode baksteen uit 1319. We nemen binnen een kijkje maar zijn vooral onder de indruk van het supermoderne orgel dat er staat ter vervanging van het oorspronkelijke orgel, dat nu in het Malmö museum staat, het is het oudste nog werkende kerkorgel ter wereld.
Op het grote marktplein Stortorget staan o.a. het prachtige Raadhuis, gebouwd in 1546 en het Residenset van de districtsgouverneur.
In de 16e eeuw werd Stortorget geleidelijk te klein als marktplaats. Ze besloten om een pleintje toe te voegen: Lilla Torg. Het plein dateert uit 1590. Aan de westkant kon je naar de slagers terwijl de bakkers aan de zuidkant hun brood verkochten. Aan de oostkant van het plein stonden visverkopers en aan de noordkant werd een keur aan verse producten verkocht. In de 17e eeuw werden de kraampjes geleidelijk vervangen door huizen en gebouwen. Op dit mooie pleintje vol middeleeuwse vakwerkhuizen pauzeren we met een kopje koffie en een werkelijk adembenemend lekker stuk taart. Het was zo lekker dat ik de foto in het groot hieronder deel! ;-)
De laatste stop in Malmö is de 190 meter hoge iconische wolkenkrabber ‘Turning Torso’. De in 2005 voltooide toren is ontworpen door de Spaanse architect Santiago Calatrava.
Vanaf Malmö rijden we zuidwaarts naar Smygehuk. Hier bevindt zich een prachtig bewaard gebleven vuurtoren (‘Fyr’) uit 1883 en het is het meest zuidelijke puntje van Zweden.
We mogen de vuurtoren beklimmen. De lens draait niet meer en er zit maar een 60W lampje meer in maar die draagt toch nog een respectabele 15 kilometer ver over zee!
We mogen de vuurtoren beklimmen. De lens draait niet meer en er zit maar een 60W lampje meer in maar die draagt toch nog een respectabele 15 kilometer ver over zee!
Een paar honderd meter verderop is een camperplaats. Deze zijn (vaak) gratis maar er zijn dan ook geen voorzieningen, zoals toiletten en douches. De locatie van deze camperplaats, niet ver van zee, trekt ons wel en we parkeren ons busje helemaal aan het einde van het terrein. Achter ons is de doorgaande weg maar daar hopen we later vanavond geen last meer van te hebben. En voor ons is een weide met paarden en veldleeuweriken met daarachter de zee. We hebben niets te klagen…
Dat gezegd hebbende: we hebben (weer) een probleem met het water in de keuken. We dachten het eerder thuis verholpen te hebben maar toch hebben we weer last van lekkage. Barth probeert het op te lossen maar we zullen eerst naar een bouwmarkt moeten. Geen water in de keuken dus, dat betekent behelpen op een camperplaats zonder water…
We besluiten eerst maar eens naar het uiterste zuiden van Zweden te lopen ;-)
We besluiten eerst maar eens naar het uiterste zuiden van Zweden te lopen ;-)
Later ’s avonds grillen we wat worstjes die we met een salade en brood verorberen terwijl de paarden in de weide voor ons zachtjes hinniken en de krekels beginnen te zingen. ‘Kon minder’, zeggen we dan in Groningen.
