Barth & Ineke go Norway

Om tien uur precies staan we bij het Kraftmuseet, de voornaamste reden waarom we naar Odda zijn gekomen. Helaas blijkt de informatie op de site niet te kloppen en is het museum pas om elf uur open. Dit geeft ons de tijd om naar de andere kant van de fjord te rijden om vanaf daar foto’s te maken.

De prachtige krachtcentrale Tysso 1 aan de Sørfjorden is een monument van het waterkracht-avontuur dat begon in 1906. De industrialisatie was in opkomst in Europa en de energie-intensieve industrie was op zoek naar een winstgevende manier van produceren. Water werd een belangrijke hulpbron voor de opbouw van de moderne Noorse verzorgingsstaat en de Tyssedal centrale was een van de pionierslocaties in de ontwikkeling van waterkracht. Het gebouw zelf moest geen lelijk fabriekshal vol machines worden maar moest bewijzen dat kunst en industrie ook samen konden gaan.

De rondleiding door de centrale start met een bijzonder interessante presentatie van de eerste initiatieven voor de centrale met beelden uit het einde van de 19e eeuw en het begin van de 20e eeuw. Daarna gaan we naar de grote hal waar de turbines zich bevinden. Het blijkt dat er zelfs een grote ploeg schoonmaaksters in dienst was om de turbines permanent blinkend schoon te houden!

In het jaar 2000 werd de hele krachtcentrale tot monument verklaard en is de centrale gerenoveerd en in oude glorie hersteld. Tijdens de renovatiewerkzaamheden werden meerdere lagen verf van de muren verwijderd en kwamen onderstaande prachtige muurschilderingen tevoorschijn, die de elektrische pulsen moeten voorstellen.

Wie meer wil lezen over de historie van de krachtcentrale kan terecht op de site:
http://www.kraftmuseet.no/kampanje-artikler/category554.html

Het wordt tijd Odda te verlaten en de 200 kilometer lange rit naar Stavanger te gaan rijden, waar we zo’n 3,5 uur over zullen doen. Na een laatste blik op de Buerbreen gletsjer zetten we definitief koers naar het zuidwesten.

Naarmate we dichterbij de kust komen wordt het mooier weer en verandert het landschap van hoge bergen naar fjordkust. Opeens zien we een hert midden op de linker weghelft. De rijbanen zijn middels een redelijk hoge betonnen muur gescheiden. Het dier twijfelt even en springt dan over de muur en staat vervolgens vlak voor onze auto stil. Het kijkt naar ons en springt vervolgens met een elegante sprong naar de veiligheid. Dat was voor beide partijen even schrikken...

Bij Arsvågen moeten we weer op de veerboot naar Mortavika. Als we aan komen rijden vaart de boot nét voor onze neus weg maar zo te zien hoeven we maar een kwartiertje te wachten. Deze veerboot is de grootste waar we tot nu toe op hebben gezeten. Het is een afstand van tien kilometer over de Boknafjorden maar we zijn nog geen half uur onderweg. Vanaf hier is het nog een half uurtje rijden naar Stavanger.

We hadden nog even kort het oude deel van Stavanger in willen gaan maar omdat we pas veel later uit Odda zijn vertrokken dan de bedoeling was lijkt het ons geen goed idee om in de spits een stad in te gaan. We weten ook niet wat we aantreffen bij de terminal van Fjordline dus rijden we door naar de Risavika haven.

We volgen de borden en zien even later de rij waar we als vijfde voertuig aansluiten. Vanaf nu is het wachten tot de veerboot uit Bergen afmeert en we aan boord kunnen.

Ruim twee uur later is het zover, we mogen door de poorten waar de paspoortcontrole plaatsvindt en we de boardingpassen krijgen en daarna rijden we de veerboot, de MS Bergensfjord op. De ferry werd in 2014 in de vaart gebracht en heeft, samen met haar zusterferry MS Stavangerfjord, internationale vaargeschiedenis geschreven omdat het de grootste cruiseferry’s ter wereld zijn die volledig op groene brandstof (LNG) varen.

Eenmaal geparkeerd pakken we de spullen die we nodig hebben voor de nacht en gaan we op zoek naar hut 9176 op de negende verdieping. Na enig zoeken in de lange gangen vinden we onze hut: een ruimte met twee bedden, een badkamertje en uitzicht op een foto van de door de zon verlichte zee. We installeren ons en gaan dan op zoek naar een hapje te eten. We komen uit bij het Commander Buffet, waar we het mooiste uitzicht vanaf de boot zouden moeten hebben en dat klopt denk ik wel. Het buffet is niet hoogstaand maar ook niet slecht en voor 85 euro (voor 2 personen) mag je ook nog eens onbeperkt drinken.

Later die avond zoeken we onze hut weer op, nemen een verfrissende douche en nestelen ons in de bedden. En terwijl we door de lichte deining van de boot in slaap gewiegd worden varen we weg van Noorwegen richting Denemarken.