Barth & Ineke go Norway

Het wordt tijd om Åndalsnes te verlaten en nieuwe oorden te verkennen. Om even na tien uur hebben we alles afgebroken en ingepakt en gaan we op weg. We maken een korte stop bij Frich’s Kafetaria in Dombås (aanrader!) om wat proviand in te slaan voor de rit naar Aurland.

Bij Otta nemen we de E15 waar we in het kleine dorpje Nord-Sel nog een schattig klein kerkje aantreffen. Daarna nemen we weg 51 naar Fagernes. Dit zou een mooie weg zijn maar eigenlijk valt het ons tegen. We stoppen en slaan de boeken erop na. De site die weg 51 aanraadde heeft blijkbaar de 51 niet gereden, want daar waren de gidsen het over eens, dit is een van de mooiste routes van Noorwegen. We keren om en rijden terug naar de E15.

Bijkomend voordeel is dat we nu door het dorpje Fossbergom komen. Hier staat een van de mooiste staafkerken van Noorwegen. We schrikken wel even van het grote aantal toeristen hier. Zo druk hebben we het nog niet meegemaakt. Gelukkig willen de meeste mensen ijs en eten en bezoekt slechts een beperkt aantal mensen de staafkerk.

De staafkerk is vermoedelijk al voor 1160 gebouwd. Oorspronkelijk was de kerk rechthoekig van vorm en het heeft vier staanders (staven). Vanwege ruimtegebrek is het vijf eeuwen later uitgebreid. Van het oorspronkelijke interieur is weinig behouden. De middeleeuwse muurschilderingen zijn door latere overschilderingen ernstig beschadigd.

Vlak buiten Fossbergom slaan we de 55 op naar Skjolden. Route 55 door het Sognefjell-berggebied tussen Luster en Lom is de hoogste en meest indrukwekkende bergpas in Noord-Europa (hoogste punt 1430 meter) en heeft de status van Nationale Toeristische Route gekregen vanwege het spectaculaire en wilde berglandschap door Jotunheimen National Park.

Onderweg komen we door het dorpje Bøverdalen. Tot onze grote verbazing staat hier opeens een grote zuil. De Sagasøylen is een 34 meter hoge zuil met sculptuur en reliëfs welke in de jaren twintig werd gemaakt door de beeldend kunstenaar Wilhelm Rasmussen. In 1992 is het geplaatst bij het toeristenhotel Elveseter, waar we nu dus langskomen. Het is allemaal wat vaag…

Voorbij Bøverdalen wordt het landschap ruiger en witter. We waren maar nauwelijks voorbereid op zoveel dramatische schoonheid. Waren we gisteren onder de indruk van de weg naar Dalsnibba, dit is nog een overtreffende trap. Het is niet in woorden te vangen, zo mooi is het hier. Kijk en geniet daarom van de foto’s:

We willen hier nog wel uren blijven genieten maar we moeten een beetje doorrijden. We hebben in Aurland een hytte gehuurd en daar moeten we voor 21:00 uur ingecheckt zijn. De rit over de bergweg naar beneden is nog lang en bij Manheller moeten we ook nog op de ferry naar Fodnes. Gelukkig kunnen we vrijwel direct de boot oprijden en vertrekken we nog geen vijf minuten later.

Spectaculair is nog de 24,5 kilometer (!) lange Laersdaltunnel waar we doorheen moeten. Het is de langste autotunnel ter wereld. De tunnel loopt van Lærdal naar Aurland. Deze plaatsjes liggen aan de Sognefjord, die met 204 km de op een na langste fjord ter wereld is.

In de tunnel zijn om de zes kilometer speciale ruimtes ingericht met blauwe verlichting aangelegd die ertoe dienen dat de bestuurders niet in slaap vallen. Er werden ook lichte bochten aangelegd om de bestuurders alert te houden en verveling tegen te gaan.

Om half negen arriveren we bij Skaim Hytter. We worden begroet door Hallgeir, een robuuste Noor van middelbare leeftijd. Hij wijst ons hytte nummer 1 toe, legt de spelregels voor het sanitairgebouw uit en wenst ons een prettig verblijf.

Het is een erg leuke hut. Er is geen stromend water, wat betekent dat we containers water moeten halen en we slapen in een stapelbed maar verder is het hutje meer dan compleet. Hier gaan we het wel naar ons zin hebben!