Barth & Ineke go Norway

Reisdoel vandaag is Geirangerfjord. Om hier te komen moeten we nogmaals via de bochtige bergweg Trollstigen naar boven, wat natuurlijk helemaal geen straf is. We rijden voorbij het bezoekerscentrum waar het weer lekker druk is, vanaf hier is het nog geen 80 kilometer maar zo’n twee uur rijden naar het Geiranger Viewpoint, de plek waar je een van de mooiste uitzichten op Geirangerfjord hebt.

Vanaf Trollstigen gaat de weg eerst nog weer naar beneden en rijden we door Valldalen met haar zijn velden vol joardbær (aarbeien) en bringebær (frambozen). Overal langs de kant van de weg worden ze vanuit stalletjes verkocht dus we kopen we van elk een bak (9 euro armer maar ze smaken heerlijk!)

Om half één zijn we bij het Geiranger Viewpoint. De 15 kilometer lange Geirangerfjord wordt gezien als een van de mooiste fjorden van Noorwegen en is 15 jaar geleden door de Unesco opgenomen op de wereldvermaarde erfgoedlijst. En ze hebben niet overdreven. Het is een sprookjesachtig landschap met majestueuze, met sneeuw bedekte bergtoppen, hoge watervallen, weelderige groene vegetatie en natuurlijk de diepblauwe fjord.

We blijven hier een half uurtje van het uitzicht genieten en rijden dan door naar Djupvasshytta op 1038 m boven zeeniveau. We hadden van alles verwacht maar niet zoveel sneeuw. En het meer bij Djupvasshytta is bevroren, het is hier nu 9 graden, koud!

Vanaf Djupvasshytta nemen we de Nibbevegen, een tolweg (we betalen hiervoor zo’n 20 euro) naar het uitkijkpunt bij Dalsnibba, dat op ongeveer 1500 meter hoogte ligt. Hier bevindt zich Europa's hoogste uitzicht op de fjord vanaf een weg met het spectaculaire platform, de Geiranger Skywalk.

Als we boven komen is het behoorlijk bewolkt maar na een tijdje trekt de bewolking opeens even op en is het stralend weer. Diep beneden ons zien we Geirangerfjord liggen en de kronkelweg die ons naar boven heeft gebracht. Wat een magnifiek uitzicht, ook op de besneeuwde bergen om ons heen!

We zien vanaf hier ook dat er nog een kleiner meer achter het grote ijsmeer bij Djupvasshytta ligt. En wat is een betere plek om ons even samen te laten fotograferen dan hier…

Het is een mooie plek om nog wat drone opnamen te maken, dit lukt nog net voor het weer helemaal dichttrekt. Voor ons is het ook het teken om weer af te dalen. Als we weer in de buurt van de Geirangerfjord komen begint het te regenen. We hebben geluk gehad daarboven!

We maken nog een stop in Gudbrandsjuvet, een 5 meter smal en 20–25 meter hoog ravijn waar de Valldøla rivier zich doorheen dwingt. Volgens een verhaal uit de jaren 1500 is het ravijn vernoemd naar een man genaamd Gudbrand, die er met zijn nieuwe bruid vandoor ging en zichzelf redde van zijn boze achtervolgers door op het smalste punt over het ravijn te springen. Gudbrand werd vogelvrij verklaard voor zijn daden en woonde de rest van zijn leven in een stenen hut in een van de zijdalen boven Gudbrandsjuvet. De vallei wordt tot op de dag van vandaag nog steeds Gudbrandsdalen genoemd. Een ding dat het verhaal niet vermeldt, is of zijn bruid hem volgde over het ravijn…

Er is een metalen loopbrug gemaakt waar je op een aantal plekken beneden je de donderende Valldøla zich een weg door het ravijn ziet banen.

Bij Valldal nemen we de de veerboot weer naar Eidsdal en langzaam klimmen we de Trollstigenvegen weer op. Inmiddels regent het niet meer en er schijnt een mooi avondzonnetje.

Niet veel later zijn we weer bij de tent. We maken hier kennis met Patrick, een alleen-reizende man uit Ommen. Later op de avond komt hij nog even een biertje drinken en wisselen we reiservaringen uit. Hij is een ervaren Scandinavië-ganger en heeft nog wat leuke tips. Voor we het weten is het bijna middernacht en wordt het echt tijd om te gaan slapen, morgen breken we op!