Barth & Ineke go Norway

Het regent de hele nacht, en stevig ook. En als we om kwart over 7 wakker worden regent het nog. We besluiten te douchen en daarna direct te vertrekken. We hebben voor vandaag het vogeleiland Runde en het stadje Ålesund op de planning staan. Runde is maar 165 kilometer rijden maar vanwege de maximum snelheid van 80 kilometer (wat ook méér dan snel genoeg is op de bochtige wegen hier) en een ferry overtocht zullen we er ruim drie uur over doen. Zeker geen straf, de prachtige fjorden en besneeuwde toppen vervelen geen seconde.

Een paar kilometer na vertrek rijden we de Innfjord Tunnelen in, lengte 6,6 km. Als we uit de tunnel rijden schijnt hier een waterig maar dapper zonnetje alhoewel het ook hier geregend heeft, getuige de laaghangende bewolking. In de kilometers die volgen wisselen de mooie plaatjes en lange tunnels (2,2 en 3,6 km) elkaar af.

Bij Sulesund moeten we de veerboot nemen naar Hareid, er is hier geen brug over de fjord. Er is net een veerboot vertrokken maar we hoeven slechts 20 minuten te wachten voor de volgende boot vertrekt.

De veerboot heeft een café aan boord waar we koffie halen, in de 25 minuten durende overtocht is daar voldoende tijd voor. We vragen ons af hoe het met de betaling gaat, totdat we iemand met een telefoon kentekens zien noteren. We gaan er vanuit dat we de rekening dus ooit wel toegestuurd krijgen, mogelijk gelijk met de rekening van de tolwegen. We hebben voor vertrek een account aangemaakt bij Autopass, dit maakt dat we bij alle tolwegen door kunnen rijden en ook inzicht kunnen krijgen in de kosten tot dusver. Zonder account heb je geen inzicht, in beide gevallen duurt het een aantal maanden voor je de rekening krijgt.

Ruim een uur later komen we aan bij het vogeleiland Runde. We moeten eerst over een hele smalle brug waar geen ruimte is om elkaar te passeren. Het is dus een kwestie van kijken of er iemand van de andere kant komt, zo niet dan is het gaan.

Het kleine eiland heeft slechts 150 vaste inwoners, maar van februari tot augustus komen jaarlijks meer dan 500.000 vogels naar Runde voor het broedseizoen. Hier zijn ongeveer 80 soorten bewezen, en in totaal zijn er meer dan 230 soorten waargenomen. Maar we komen hier vooral voor de papegaaiduikers. Het overgrote deel van de enorme populatie zal inmiddels zijn vertrokken maar we hopen nog een aantal te kunnen spotten.

We maken een korte stop bij het informatiecentrum voor een kaart met de routes en rijden dan naar het startpunt voor de wandeling naar boven. Het eerste deel gaat behoorlijk steil naar boven maar daarna komen we uit op een wat minder steil deel. Hier nestelt momenteel de great skua, ofwel de grote jager, een zeevogel zo groot als een zilvermeeuw. We zien er diverse zitten, zelfs vlak naast de paden. Een prachtige vogel!

Bovenaan het pad bevindt zich Kaldekloven. Op een enorme klip rechts van ons nestelt een enorme kolonie Jan-van-Genten. Zelfs op de flinke afstand die wij tot de vogels hebben horen we het lawaai die de vogels maken.

We slaan linksaf naar Lundeura. Het eerste deel over de hoge klip is gemakkelijk maar nadat we via een bruggetje die om een rots heen is gebouwd naar het uitkijkpunt voor de papegaaiduikers willen moeten we over rotsen naar beneden klauteren. Het is op zich niet gevaarlijk maar als je niet oplet kun je gemakkelijk struikelen of uitglijden en jezelf bezeren. Oppassen dus.

Vol verwachting banen we ons een weg over de rotsblokken tot we bij de rand van de klip aankomen. We zien...niks. Ver beneden ons zien we wel papegaaiduikers fladderen maar op deze afstand helpt zelfs een 600mm lens niet.

In de hoop dat we toch een beetje geluk hebben blijven we zitten wachten. Opeens komt er van onder ons een papegaaiduikertje aanvliegen en landt (natuurlijk...) onder een overhangende rots nog geen twee meter onder ons. We kunnen hem met geen mogelijkheid zien. Barth stelt voor het met de 360 camera op de 3 meter stok te proberen en dat lijkt een goed plan. Maar net voordat hij de camera op de juiste plek heeft neemt de papegaaiduiker een duikvlucht en verdwijnt vliegensvlug uit beeld. Ik heb alleen een zwart vlekje op video staan... We geven het op. We klauteren weer naar boven, blijven nog even staan genieten van het uitzicht en de klip vol Jan-van-Genten en lopen dan tussen de broedende grote jagers weer naar beneden.

Als we over de nauwe brug terugrijden breekt de zon door. Dit maakt dat we alsnog Ålesund op de navigatie instellen, van een normale avondmaaltijd is de afgelopen paar dagen niks gekomen dus lijkt Ålesund daarvoor een prima bestemming. Ritduur: 2 uur, wederom inclusief de ferry.

In Ålesund aangekomen rijden we eerst naar de top van de Aksla berg. Vanaf deze locatie hebben we een panoramisch uitzicht over de archipel, het prachtige stadscentrum en de in de verte Sunnmøre Alpen.

Na een verwoestende brand in 1904 brandde het hele stadscentrum van Ålesund af, waardoor 10.000 mensen dakloos werden. Door de wederopbouw van de stad is een van Europa's meest kenmerkende concentraties van Jugendstil-gebouwen ontstaan. Hier vanaf de Aksla berg hebben we er bijzonder mooi zicht op.

We rijden verder naar het centrum en zoeken eerst een plek om te eten. Bij de brug is een klein terras waar je onder andere fish & chips kunt eten en dat lijkt ons wel wat. Het blijkt een goede keus want de vis is boterzacht.

Na de maaltijd wandelen we nog wat rond door het centrum maar er is weinig te doen.

Tegen negen uur weer in de auto terug naar Andelsnes waar we om half elf weer aankomen. Wederom een lange maar zeer de moeite waard zijnde dag!