Barth & Ineke go Namibia & Botswana

Al voor zeven uur staan we op. We hebben vannacht beiden last gehad van tranende ogen en hoesten door de rooklucht maar als we de tent openritsen zien we dat de branden weg zijn getrokken. Alleen in de verte zien we nog rook. De savanne vóór ons ziet er vandaag behoorlijk anders uit!

We nemen de tijd voor ons ontbijtje, het is vandaag een safari dag dus kunnen rustig aan doen.

Om kwart voor 9 vertrekken we. We rijden een stukje naar het zuiden langs het water tot aan het Linyanti entry/exit point. We zien wat grote dieren maar vooral ook veel kleinere dieren en vogels. Terug rijden we door lage struiken, dit deel is dor en droog. Er liggen geraamtes en schedels. Af en toe olifanten kruisen olifanten ons pad.

Rond vijf uur gaan we weer op pad, noordwaarts ditmaal, langs het water. Deze route werd ons geadviseerd door de medewerker van het kamp, de safariwagens nemen dit pad ook. We zien olifanten en bavianen, maar vooral veel vogels.

Vlak na zonsondergang zijn we terug op terug in het kamp. We hebben allebei geen trek, zijn vooral erg dorstig.
De avond brengen we weer door aan de waterkant, luisterend naar het koor van duizenden krekels, kwakende kikkers, luidruchtige nijlpaarden en dichtbij ook wat gebrom van olifanten. Over onze hoofden scheert een enorme uil, hij landt op een tak in de boom voor ons. Zijn silhouet is prachtig te zien tegen de ondergaande zon (zie de tweede foto hieronder). Aan de afmetingen te zien moet het een oehoe zijn maar we kunnen de soort niet determineren, daarvoor is het al te donker.

Later die avond horen we weer brekende takken in de bosjes om ons heen. We schijnen onze zaklamp in de richting van het geluid. Ook vanavond hebben we bezoek van een olifant, hij staat op nog geen tien meter afstand van ons en hij is groot! Ditmaal blijven we zitten, we raken al wat meer gewend aan de nachtelijke visites. Na verloop van tijd loopt hij rustig naar het water. Niet lang daarna horen we een tweede olifant, ook deze loopt vlak langs ons naar het water. Ook zien we in het licht van onze zaklampen de oogjes van tientallen antilopen die hun dorst lessen in het drasland.

We voelen ons op deze plek extreem één met de natuur. Buiten ons kleine lampje is er geen kunstlicht aanwezig, alleen natuurlijk licht. Boven ons twinkelen de miljarden sterren van ons sterrenstelsel, in de verte zien we de rode gloed van de bushfires en de heldere maan, die deze avond niet door de rook vertroebeld wordt, verlicht de uitgestrekte savanne voor ons. In stilte zitten we, intens genietend van dit moment en van elkaar. We zouden willen dat deze avond nooit ophoudt…