Etosha National Park: Halali
Dinsdag 30 juli 2019 - Dag 15
Langzaam dringen de geluiden van buiten door in mijn slaperige hoofd. Ik pak mijn telefoon om te kijken hoe laat het is. Half 7, we moeten eruit! Vandaag is weer een safaridag in de omgeving van Halali. Het is nog donker en fris maar het leek minder koud dan andere nachten.
Na het ontbijt in het restaurant gaan we op pad, eerst richting Goas waterplaats. We blijven hier ruim een half uur staan maar er gebeurt niets buiten een gevecht tussen een steppearend die het, zo lijkt het, op een jong van een nijlgans paartje voorzien heeft. Het is een prachtig gevecht tussen de volhardende arend en de beschermende ouders maar ondanks zijn superieuriteit verliest de arend. Deze keer tenminste wel…
Na het ontbijt in het restaurant gaan we op pad, eerst richting Goas waterplaats. We blijven hier ruim een half uur staan maar er gebeurt niets buiten een gevecht tussen een steppearend die het, zo lijkt het, op een jong van een nijlgans paartje voorzien heeft. Het is een prachtig gevecht tussen de volhardende arend en de beschermende ouders maar ondanks zijn superieuriteit verliest de arend. Deze keer tenminste wel…
We besluiten de 40 kilometer lange Eland Drive te rijden. Er zit aan deze weg maar één waterplaats maar we hopen dat er minder verkeer is waardoor er misschien meer wild te zien is. Want natuurlijk gaan we nog steeds voor de grote katten.
Lange tijd zien we niets tot een groepje zebra's ons pad kruist. Een van de zebra's is in kennelijke staat, maar lijkt dat zelf niet zo door te hebben getuige het feit dat hij over een struikje loopt en met zijn zaakje in de takken blijft hangen. Au, dat moet pijn doen... Hij probeert los te komen maar dat lukt niet zo best. Hij zal de boel moeten intrekken, wat dan ook gebeurt. Hè, dat dat nou net moest gebeuren terwijl er mensen keken... Verwijtend kijkt hij nog even naar ons en wandelt dan hoofdschuddend van ons af. Het is niet zijn dag.
Lange tijd zien we niets tot een groepje zebra's ons pad kruist. Een van de zebra's is in kennelijke staat, maar lijkt dat zelf niet zo door te hebben getuige het feit dat hij over een struikje loopt en met zijn zaakje in de takken blijft hangen. Au, dat moet pijn doen... Hij probeert los te komen maar dat lukt niet zo best. Hij zal de boel moeten intrekken, wat dan ook gebeurt. Hè, dat dat nou net moest gebeuren terwijl er mensen keken... Verwijtend kijkt hij nog even naar ons en wandelt dan hoofdschuddend van ons af. Het is niet zijn dag.
Eland Drive levert verder niet veel op dus rijden we verder richting Springbokfontein. Langs de kant van de weg lopen drie statige olifanten. Met stevige tred lopen ze onze kant op. We houden in om te zien wat ze gaan doen. Vlak achter ons steken ze de weg over, zich verder niets aantrekkend van ons of de andere auto's die een stukje verderop gestopt zijn.
Als de olifanten in de verte zijn verdwenen rijden wij ook weer verder naar Batia, de volgende waterpoel. Het is hier best druk met dieren: zebra's, springbokken, veel wildebeesten en een groot aantal hartebeesten.
We blijven een half uurtje staan om te genieten van de dieren en besluiten dan om terug te rijden naar Halali. Ditmaal nemen we de C38 die langs de pan leidt. Ook langs deze weg blijven we maar stoppen om dieren te fotograferen. Went dit nou nooit? (Nee…)
We stoppen bij een picknickplaats waar we een aantal grote informatieborden over onder andere de olifanten van Etosha aantreffen. De olifanten van Etosha blijken de grootste van Afrika, de grootste tot vier meter schouderhoogte Volwassen stieren wegen tussen de 5500 en 6000 kilo, de koeien wegen ongeveer tweederde van het gewicht van de stieren in hetzelfde gebied.
Hun slagtanden zijn daarentegen kleiner dan die van olifanten elders in Afrika. Dit wordt toegeschreven aan breuken als gevolg van mineraal tekorten in hun dieet en genetische defecten. Het feit dat de olifanten van Etosha nogal kleine slagtanden hebben heeft wel weer als voordeel dat ze hierdoor minder snel ten prooi vallen aan stropers voor hun ivoor.
Hun slagtanden zijn daarentegen kleiner dan die van olifanten elders in Afrika. Dit wordt toegeschreven aan breuken als gevolg van mineraal tekorten in hun dieet en genetische defecten. Het feit dat de olifanten van Etosha nogal kleine slagtanden hebben heeft wel weer als voordeel dat ze hierdoor minder snel ten prooi vallen aan stropers voor hun ivoor.
Het is tijd om terug te rijden naar Halali, we zijn vandaag al weer zo'n uurtje of acht op pad geweest.
Na het eten wandelen we weer naar de waterpoel waar het, op een enkele neushoorn na rustig blijft. Morgen rijden we door naar Namutoni, wat gelijk ook onze laatste stop in Etosha zal zijn.
Na het eten wandelen we weer naar de waterpoel waar het, op een enkele neushoorn na rustig blijft. Morgen rijden we door naar Namutoni, wat gelijk ook onze laatste stop in Etosha zal zijn.
