Etosha National Park: Okaukuejo - Halali Rest Camp
Zondag 28 juli 2019 - Dag 13
Om half 7 roept de natuur, zowel qua blaas als het Grote Onbekende daarbuiten. De opkomende zon kleurt de lucht oranje. Het is tijd om op te staan.
Vandaag vertrekken we naar Halali Rest Camp, een afstand van 200 kilometer waar we waarschijnlijk 8 uur over gaan doen gezien alle waterplaatsen onderweg.
Eerste stop is Nebrownii maar daar is geen dier te bekennen. Stop twee is Gemsbokvlakte. Hier zit, naast een groot aantal andere dieren, een prachtige (als ik me niet vergis) steppearend in de boom!
Eerste stop is Nebrownii maar daar is geen dier te bekennen. Stop twee is Gemsbokvlakte. Hier zit, naast een groot aantal andere dieren, een prachtige (als ik me niet vergis) steppearend in de boom!
Bij Olifantsbad, stop nummer 3 staan 2 kudu's en er vliegen nog 2 steppearendenrond. Maar stop vier, Aus, levert het meeste op: een kudde van 6 kudu's en een tijdje later nog 3. Het loont wel om langere tijd bij de waterplaatsen te wachten, de dieren komen vanzelf.
Homob is de volgende waterplaats die zeer de moeite waard is: impala's, kudu's, oryxen, wildebeesten, struisvogels en zeker 100 zebra's die een lange lijn naar het water vormen, geen enkel dier drinkt te lang en iedereen krijgt zijn of haar beurt.
"Dag gestreept paard", zegt de kikker. "Wat ben jij?"
"Ik ben een zebra, pad...", antwoordt de zebra.
Hans Liberg
Vanaf Homob rijden we door de "duinen" weer dichter naar de zoutpan. Het uitzicht op de pan is hier fantastisch mooi, de gravelweg slingert door de duinen langs de pan. We kijken erg uit naar de twee waterholes die we gaan bezoeken. Charitsaub en Salvadora moeten erg mooi zijn. Ondanks dat Charitsaub droog ligt is het er inderdaad prachtig. Rond een enkele boom staan vooral veel zebra's, wildebeesten en struisvogels.
Twee kilometer verderop, aan de pan, ligt Salvadora waterhole. Hier is wel water en dat heeft voornamelijk veel wildebeesten en springbokken aangetrokken.
Om drie uur zijn we in Halali Rest Camp. Na registratie bij de receptie gaan we op zoek naar onze kampeerplaats. De plaatsen staan nogal door elkaar heen en als we nummer 55 eindelijk gevonden hebben is het wat zoeken naar de beste manier om de auto te positioneren, waarbij we rekening willen houden met het douche/wc/afwasgebouwtje vlak voor en de boom naast ons. Die laatste moet voor de nodige schaduw overdag gaan zorgen, we blijven hier namelijk drie nachten. Maar waar maken we ons eigenlijk druk over, de tent is met de auto eronder in no time verplaatst!
De uren die volgen besteden we aan het doen van wat broodnodige wasjes en het koken van de maaltijd: gebakken aardappeltjes met witte bonen in tomatensaus en worstjes en een salade bestaande uit tomaten, komkommer en feta. Niet mijn beste culinaire creatie, maar je moet wat, met maar één gaspitje ;-)
De uren die volgen besteden we aan het doen van wat broodnodige wasjes en het koken van de maaltijd: gebakken aardappeltjes met witte bonen in tomatensaus en worstjes en een salade bestaande uit tomaten, komkommer en feta. Niet mijn beste culinaire creatie, maar je moet wat, met maar één gaspitje ;-)
Net voordat de zon onder gaat wandelen we naar de bij het kamp horende Moremi Waterhole. Het is er druk maar we vinden een mooi plekje op de warme rotsen. Er zijn op dit moment geen dieren bij het water en we moeten zeker een uur wachten voor de eersten zich melden: een gevlekte hyena en een zwartrug jakhals. Nog een uur later komt er een witte neushoorn drinken en tegen tien uur houden we het voor gezien. Morgen weer een dag!