Barth & Ineke go South Africa

We worden net voor zonsopgang wakker. Er is iets teveel bewolking om de zon boven de bergen op te zien komen maar toch is het een mooi plaatje.

Een uurtje later is een groot deel van de bewolking weg en schijnt de zon uitbundig. Helaas waait het nog steeds flink waardoor ontbijt op het terras uitgesloten is.

Als eerste vandaag brengen we een bezoek aan een van de twee duikcentra die Simon‘s Town rijk is, Shark Explorers. Als we binnenkomen is het een beetje een chaos, veel gelach en gegil. We worden weliswaar vriendelijk te woord gestaan maar onze eerste indruk is niet zo goed, het lijkt meer een surfspot dan een duikcentrum. Er blijkt de komende twee dagen in ieder geval nog niet gedoken te worden vanwege de harde wind en daarnaast zijn ze volledig volgeboekt. We zijn teleurgesteld, we hadden ons heel erg verheugd om in ieder geval twee duiken in de baai kunnen maken dus dit is een tegenslag. We besluiten eerst maar eens te gaan ontbijten in het stadje. Er is nog een tweede duikcentrum in de stad, die gaan we morgen proberen.

Na het ontbijt stappen we weer in de auto en zetten we koers naar het zuiden van het Kaapse Schiereiland. We rijden eerst naar Kaap de Goede Hoop. In tegenstelling tot wat wij eerst dachten is het niet het meest zuidelijke punt van Afrika, dat ligt meer naar het oosten, Kaap Agulhas. Het is wel het meest zuidwestelijke punt van Afrika.

Als we er aankomen zijn we in eerste instantie een beetje teleurgesteld. Is dit het nou? Er staan wat auto’s en een paar bussen en als we wat verder lopen zien we een bord, wat wel leuk is. Een fotootje dus maar :-)
Maar we willen eigenlijk verder, hoger ook dan dit lage punt. We zien dat er een pad naar boven loopt en besluiten dit te volgen. We komen uit op een punt waar je uitkijkt over de zee. Dit is weliswaar mooi maar ook dit is niet wat we in gedachten hadden.

We lopen weer naar beneden maar daar aangekomen zien we dat veel hoger op de berg mensen lopen. We besluiten nogmaals omhoog te gaan om uit te zoeken hoe deze mensen hier gekomen zijn, we hebben duidelijk een afslag gemist. En inderdaad, er is een afslag naar een trap via welke we nog veel hoger kunnen komen en ook echt op het puntje van de kaap uit kunnen komen. Het is een flinke klimtocht maar als we boven zijn worden we rijkelijk beloond. Dit is het waar we naar op zoek waren.

We blijven zeker een uur boven om van het uitzicht te genieten en om foto’s te nemen, onder andere van de Kaapse klipdassen of ‘dassies’, zoals ze hier genoemd worden. Dan klauteren we weer naar beneden en gaan vervolgens op weg naar Cape Point. Als we net rijden zien we aan de kant van de weg een struisvogel moeder met haar twee jongen. We hadden niet verwacht hier struisvogels aan te treffen!

Na half uurtje rijden komen we aan op Cape Point. Deze naam spreekt natuurlijk heel erg tot de verbeelding vanwege de verhalen over de talloze schepen die hier vergaan zijn. Overdag was het een navigatieoriëntatiepunt maar 's nachts en in de mist was het tot de introductie van de radar een enorme dreiging voor de schepen vanwege hevige stormen en gevaarlijke rotsen. De zee ligt hier dan ook vol met scheepswrakken. In tegenstelling tot wat wij eerst dachten is het niet het meest zuidelijke punt van Afrika, dat ligt namelijk meer naar het oosten, Kaap Agulhas. Dit is wél het meest zuidwéstelijke punt van Afrika.

Vanaf hier kun je het laatste stuk met een kabelbaan naar boven of te voet. We besluiten de 'Flying Dutchman' kabelbaan te nemen maar eerst is het tijd voor een lunch. Het is enorm druk, veel drukker dan bij Kaap de Goede Hoop en er komen steeds meer bussen vol toeristen aangereden. Desondanks valt het best mee hoe lang moeten wachten voordat we in de kabelbaan kunnen. Boven aangekomen is het ook daar heel erg druk. We lopen rond de in 1859 voltooide vuurtoren, het is de eerste vuurtoren die hier gebouwd werd en het staat nog steeds op 238 meter boven de zeespiegel op het hoogste deel van de piek. De vuurtoren wordt tegenwoordig gebruikt als het gecentraliseerde controlepunt voor alle vuurtorens aan de kust van Zuid-Afrika.

We lopen wat rond en maken wat foto’s en besluiten dan om naar het meest afgelegen punt te lopen. Dit is een wandeling van drie kwartier en maar weinig mensen lopen het pad. En dat is jammer want de beloning aan het einde is groot. Dit punt ligt zuidelijker dan Kaap de Goede Hoop. Op het verste puntje staat ook een vuurtoren, een nieuwere dan die boven op de berg. Hij is gebouwd in 1919, is de krachtigste aan de Zuid-Afrikaanse kust en geeft elke 30 seconden drie flitsen af. Zuidelijker dan dit komen we deze vakantie niet. Het is overigens wel het meest zuidelijke puntje waar we ooit geweest zijn op de wereld.

We wandelen en klimmen via het smalle pad terug naar boven en nemen de Flying Dutchman naar beneden. We besluiten om via de westkust van het Kaapse schiereiland terug te rijden in plaats van rechtsreeks naar Simon's Town te gaan. Als we vanuit de bergen terugrijden naar de kust van False Bay zien we Simon’s Town in de avondzon beneden ons liggen.

We willen boodschappen doen in Fish Hoek (hier zit een aantal grote supermarkten) zodat we de komende dagen in ieder geval thuis kunnen ontbijten en niet iedere keer daarvoor het stadje in hoeven. We hebben vandaag ook niet zoveel zin om uit eten te gaan dus kopen we bij de supermarkt een vers gebraden kippetje, wat salades, pasta en andere lekkernijen.

Het is donker wanneer we weer bij ons huis aankomen. Ik wil heel graag verder met de website maar de wifi verbinding is hier dramatisch slecht en na een paar uur frustratie geef ik het op. Het gaat deze vakantie waarschijnlijk helaas niet meer lukken om de website geüpdate te krijgen.