Barth & Ineke go South Africa

Vanochtend gaat de wekker voor het eerst om kwart voor vijf. Gelukkig hebben we na het vleermuizenfeest van gisteren vannacht goed geslapen en de belofte van mooie sightings lokt dus we hebben er geen moeite mee om zo vroeg op te staan.

Om twintig voor zes rijden we Skukuza uit. Vlak na het verlaten van het kamp komen we op de kruising van de H11, de H1.1 en H4.1. De zon komt net op en we vragen chauffeur Jack of hij even wil stoppen zodat we foto's kunnen maken.

Pal daarop wijst Jack naar iets wat verderop op de weg staat en vraagt "wat loopt daar dan?". Het is een luipaard! Hij staat midden op de weg naar ons te kijken. Als hij ziet dat we geen gevaar vormen loopt hij verder maar blijft ons in de gaten houden en verdwijnt uiteindelijk in de struiken. Al met al heeft de ontmoeting nog geen minuut geduurd. De foto's laten helaas qua kwaliteit te wensen over (we waren hier nog helemaal niet op voorbereid op slechts een paar honderd meter van het kamp) maar dat mag de pret niet drukken. We zijn meer dan blij, eindelijk hebben we onze Big Five compleet!

Vanaf de andere kant komt een auto aanrijden. Ze stoppen en vragen wat we gezien hebben. We zeggen dat we een luipaard gezien hebben en dat deze misschien wel ook de andere weg over kan gaan steken omdat hij schuin het struikgewas inliep. Dat blijkt even later ook gebeurd te zijn maar dat hebben wij net gemist. Inmiddels komen er ook meerdere safariwagens aanrijden en het wordt ons te druk, we rijden dus door.

De route van vandaag: een kort stukje over de H1-2 en dan de S83 (Marula Loop) op. We rijden de H1-2 weer terug tot de afslag naar de S83, keren dan om en rijden de H1-2 verder af tot aan Olifants waar we een korte stop maken bij een watergat. We stoppen voor lunch bij Tshokwane en rijden dan over de H10 en de S32 naar Orpen Dam. Vanuit daar rijden we de S32 af, rechtsaf de H1-3 op die we blijven volgen tot aan Satara, het vierde kamp waar we zullen verblijven.

Onderstaand een aantal foto's van het eerste stuk.

We komen vandaag veel bavianen tegen, een grote troep trekt voor ons de weg over, ondertussen met elkaar dollend en spelend. En dan iets verder de kudde olifanten waarvan twee met nog hele kleine kalfjes. Ze zijn te mooi om niet meerdere foto's van te plaatsen.

Om een uur of tien nemen we een lange pauze op de Tshokwane picknickplaats. Om ons heen springen de apen door de bomen, ze azen op achtergelaten lekkernijen op de tafels of in de afvalbakken. Het is een fijne plek, de koffie is er heerlijk en het is lekker koel onder de bomen. De temperatuur is de laatste dagen tot boven de 30 graden opgelopen en alhoewel we airco in de auto hebben staan de ramen constant open om te kunnen filmen en fotograferen, af en toe is het dus best warm.

Na de lunch rijden we verder naar Orpen Dam. Een paviljoen met rieten dak op een verhoogde heuvel geeft een prachtig uitzicht op de dam. Vanuit de N'Waswitsonto rivier beneden ons horen we nijlpaarden maar we zien ze niet. Het is rond twaalven, niet het beste moment van de dag om hier te zijn als het gaat om wild- of vogelspotten, het is gewoonweg te heet met ruim dertig graden.

Vanaf Orpen Dam rijden we noordwaarts richting Satara. We willen de rest van de middag lekker in Satara kamp doorbrengen en niet in de auto.

We maken onderweg nog een stop bij een enorme baboab-boom (kremetartboom). De Baobab-boom is een vreemd uitziende boom die groeit in laaggelegen gebieden in Afrika en Australië. Hij kan enorm groot worden en koolstofdatering geeft aan dat ze zelfs wel 3000 jaar oud kunnen worden! Een oude Baobab-boom kan zijn eigen ecosysteem creëren omdat het het leven van talloze wezens ondersteunt: van de grootste zoogdieren tot de duizenden kleine wezens die in en uit de spleten scharrelen. Vogels nestelen in zijn takken; bavianen verslinden de vrucht; fruitvleermuizen drinken de nectar en bestuiven de bloemen en het is bekend dat olifanten een hele boom omhakken en consumeren.

De Baobab-boom heeft grote witachtige bloemen die 's nachts opengaan. De vrucht, die tot 30 centimeter lang kan worden, bevat wijnsteenzuur en vitamine C en kan ofwel worden opgezogen of gedrenkt in water om een verfrissend drankje te maken. Ze kunnen ook worden geroosterd en gemalen om een koffie-achtige drank te maken. De vrucht is niet het enige deel van de Baobab dat kan worden gebruikt. De bast wordt gestampt om touw, matten, manden, papier en doek te maken; de bladeren kunnen worden gekookt en gegeten, en van het stuifmeel kan lijm worden gemaakt .

Tegen 14:00 uur bereiken we Satara. Dit kamp is gelukkig weer een stuk kleiner dan Skukuza. We checken in en krijgen bungalow 26 in de B-cirkel toegewezen. Onderstaand een kaart van Satara kamp om een idee te geven van de layout van het kamp.

Als we onze bagage hebben uitgepakt gaan Barth en ik even lekker zwemmen, Jack blijft bij de bungalow.
Als we terug zijn bij de bungalow besluiten we om ditmaal niet in het restaurant te gaan eten maar gebruik te gaan maken van de braai (barbeque). Iedere bungalow in de parken heeft een eigen braai maar tot nu toe hebben we niet zelf gebraaid. Jack en ik gaan samen de boodschappen doen in de kampwinkel. We halen worstjes, spareribs, speklapjes en ingredienten voor een lekker grote salade. Met twee grote aardappels voor een pan gebakken aardappelen en wat bier en cider zijn we er helemaal klaar voor! Tenminste, we moeten de braai natuurlijk nog wel voorzien van kooltjes. En daar hebben ze hier een briljante oplossing voor: de braaibox. De box is van hout, bevat kooltjes en aanmaakblokjes en kan in zijn geheel in de brand worden gestoken. Kosten: zo'n 2,5 euro. Zoals gezegd: briljant!

Ondertussen dat Jack en ik boodschappen waren halen heeft Barth een encounter met een aap gehad. We hadden alle etenswaren netjes opgeborgen achter de hekken maar in de keuken lag nog een lekker groen appeltje. Barth zat op het terras te lezen en zag opeens vlak voor zich een aap lopen, met iets groens onder zijn arm. Zonder dat Barth het gemerkt heeft is de aap in de keuken geklommen en heeft de appel gestolen, om die op een brandkraan tegenover onze bungalow lekker op te gaan peuzelen. Slimmerik :-)

We lopen tegen het einde van ons verblijf in Kruger en moeten nog beslissen hoe we onze laatste dagen gaan doorbrengen. Voor Jack betekent dit voor hij naar huis terug vliegt en voor ons voor we doorreizen naar Kaapstad. Eigenlijk moeten we morgen het park verlaten maar daar hebben we alle drie nog geen zin in. De beslissing om (als er nog accommodatie voor morgennacht is) is dan ook snel gemaakt. We lopen terug naar de receptie en vragen of er nog een bungalow vrij is. We geven het weinig kans, morgen is het vrijdag en dan komen de weekend bezoekers. Maar tot onze blijdschap is er nog iets vrij. Weliswaar kunnen we niet in onze huidige bungalow blijven en is er ook geen 3-persoons bungalow beschikbaar maar er zijn wel twee 2-persoons bungalows vrij, naast elkaar. Morgen vanaf elf uur kunnen we de sleutels om gaan wisselen. Fijn, we hebben nog een dag extra hier!

Tegen half zes steken we de braai aan. Zoals verwacht brandt het ding als een malle, het veld voor ons in een enorme walm van rook zettend. Niemand stoort zich eraan, dat hoort er nou eenmaal bij, zegt de buurvrouw. En niet veel later wordt ook bij andere bungalows de braai aangestoken.

Het eten smaakt ons heerlijk, zo met een glas koele witte wijn zittend in de warme gloed van de ondergaande zon.

Als later de zon onder is en we uit zitten te buiken op het terras komt er een kat aanlopen. Leuk, het park heeft een huiskat! We voeren het een stukje overgebleven vlees wat dankbaar door de kat verorberd wordt. De buurvrouw ziet de kat ook en zegt “It’s an African wild cat”. Een wilde kat? Als we beter naar het dier kijken zien we dat hij groter is dan een gewone huiskat. Ook zijn loop is anders, krachtiger en met langere stappen. Ai, en we hebben het dier gevoerd, ondanks de waarschuwingen geen wilde dieren te voeren. Dan maar snel wat foto's maken, wat niet al te best lukt helaas. We moeten het dus doen met heel slecht bewijs. Maar: wel weer een katachtige die we kunnen afvinken op ons lijstje!

Niet veel later gaan we slapen. Bijna overal zijn de lichten al uit. We zijn blijkbaar niet enigen die morgen weer vroeg op willen staan...