Barth & Ineke go South Africa

De wekker gaat om kwart over zes en rond kwart over zeven zitten we in de auto voor onze eerste safari-dag. 
De route van vandaag voor de kenners van Kruger: vanuit Berg-en-Dal camp nemen we eerst de S110, een zandweg. Daar nemen we een afslag naar de Matjulu Waterhole. We nemen dezelfde weg terug en slaan dan af de S120 op. Dan de S121 en de S119. Hierna komen we op de S25 uit. Hier wordt vaak groot wild gezien. Niet ver voor onze eindbestemming van vandaag, Crocodile Bridge camp maken we een omweg over de S26 en de H5, komen weer uit op de S25 en rijden dan door naar het kamp. 

We zien impala’s (rooibok), een kudu (koedoe), onze eerste zebra (vlakte kwagga) en worden dan aangesproken door een Zuid-Afrikaan in een tegemoetkomende auto. Er liggen twee leeuwen langs de kant van de weg, een stukje verderop, zegt hij. Het zal toch niet dat we binnen een half uur na vertrek al onze eerste leeuwen zien? Maar het klopt! Nog geen tien meter naast de weg ligt een mannetjesleeuw (leeu), heerlijk te relaxen. Achter het bosje waar hij voor ligt zien we de achterpoten van een leeuwin. Dat is nummer één van the Big Five! 

Overigens zet ik in deze blog wanneer we een nieuw dier zien ook de Zuid-Afrikaanse naam er schuingedrukt en tussen haakjes bij. De namen zijn vaak erg leuk dus die wil ik je niet onthouden!

The Big Five is een term die door de groot-wild jagers bedacht is en refereert aan de vijf dieren waarop het lastigst te voet gejaagd kan worden. Het zijn de volgende dieren:
• Olifant
• Leeuw
• Kaapse buffel
• Neushoorn (zowel de witte als de zwarte soort)
• Luipaard

Het is een sport om tijdens je bezoek aan het park al deze dieren gespot te hebben en wij gaan daar natuurlijk ook voor. De eerste kunnen we alvast afstrepen!
Het duurt niet lang voor we ook de tweede zien: een Kaapse buffel. Twintig minuten later volgt nummer drie, een olifantenfamilie met jong, vlak bij ons. We besluiten het maar even te gaan vieren met een stuk worteltjestaart. Bij een vogelhut mogen we uit de auto. Dit mag slechts op een beperkt aantal plekken, waaronder de picknickplaatsen en vogelhutten zoals deze. We hebben gisteren bij de Spar in een vlaag van verstandsverbijstering een hele (!) worteltjestaart gekocht en die moet op. Geen betere reden om hem aan te snijden dan drie van the Big Five binnen drie uur! 

Maar het is nog niet afgelopen. Niet veel verder zien we twee neushoorns staan, wat de score op vier brengt. En het gaat maar door. Niet perse van the Big Five, maar wel ontelbare andere prachtige dieren: wrattenzwijnen (vlakvark), de eerste giraffes (kameelperd), nijlpaarden, blauwapen (blou-aap), bavianen (Kaapse bobbejaan), zebra's, kudu’s en zelfs een schildpad (bergskilpad)!

Ergens in de middag raak ik zó overweldigd door zóveel dieren dat ik er de slappe lach van krijg. Links, rechts, voor, achter: ik weet gewoon niet waar ik moet kijken! We blijven maar filmen, fotograferen en kijken. 

En het is nog niet klaar. Want niet ver van Crocodile Bridge zien we twee auto’s langs de kant staan. We zien zelf nog niets, maar al snel blijkt dat er wilde honden (wildehond) langs de kant liggen te slapen. Het zijn er zo’n acht, verdeeld in twee groepjes. Het feit dat we ze zien is bijzonder want er zijn niet veel Afrikaanse wilde honden meer in het Kruger Park (zo’n 450-500). Ze liggen heerlijk te slapen maar één van de honden hoort iets en staat op om vervolgens een rondje rond de auto voor en achter ons te maken. Helaas niet niet bereikbaar voor mijn camera, dus moeten we het doen met foto’s waarop ze wat verborgen achter hoog gras te zien zijn.

Om half vier rijden we Crocodile Bridge restcamp binnen. We registeren ons bij de receptie en krijgen te horen dat we ons om uiterlijk kwart over vier moeten melden voor de sunset drive die we enkele maanden geleden al geboekt hadden. We kunnen ons niet voorstellen dat na een dag als vandaag er nog meer moois te zien valt, maar we brengen snel onze bagage naar de cabin en lopen naar de safaritruck. 

Na een welkomstwoord met wat instructies door de gids/chauffeur vertrekken we. Vlak buiten het kamp bevindt zich een brug. Hier ligt een enorme krokodil (nylkrokodil) op de oever van de rivier. Verderop  zien we een aantal nijlpaarden (zeekoei) en aan de andere kant van de brug staan in de verte twee prachtige zadelbekooievaars (saalbekooievaar). Het begint dus goed! 

Bij een kruising komen we enkele andere safari wagens tegen. Een gids vertelt dat er een leeuw verderop ligt die bezig is om een prooi te verorberen. We stoppen op een parkeerplaatsje die uitkijkt op een watertje en een helling aan de andere kant. En daar ligt inderdaad een leeuw. Hij bekijkt ons vanaf zijn hoge positie, geeuwt wat en likt ergens aan. Of het zijn prooi is of zijn poot kunnen we niet zien. Hij lijkt in ieder geval al aardig vol te zitten, want gegeten wordt er niet. 

Na een tijdje verlaten we de parkeerplek en rijden door. Een enorme olifant langs de kant van de weg trekt onze aandacht, er mist een stuk uit zijn rechter oor. Hij moet volgens de gids zeker zo'n veertig aar oud zijn. Wat een majestueus dier!

Het begint inmiddels wat te schemeren. Niet ver van de auto zien we iets lopen. Het is een zadeljakhals (rooijakkals). Hij bekijkt ons even en loopt verder, af en toe nog achterom kijkend.

Vanaf hier zien we vrijwel geen dieren meer, het is nu volledig donker.  Maar dan stopt de wagen, net voordat we het kamp weer bereiken. Midden op de weg ligt een groep wilde honden, we tellen er zeven. Ze kijken verstoord naar ons. Maar om verder te kunnen rijden moeten ze toch echt opzij. Morrend staan ze een voor een op, ze hebben duidelijk geen zin om van het nog warme asfalt op te staan. Na een tijdje zijn ze allemaal in de benen en kunnen we verder rijden. Twee roedels wilde honden op één dag, wat een geluk! Het was sowieso een fantastische dag, wat hebben we veel dieren gezien! 

Als we net bij onze cabin zijn horen we wat gesnuif en hoe gras uit de grond wordt getrokken. We kunnen niet zien wat voor dier het geluid maakt dus halen we onze zaklantaarns erbij. Achter het hek, slechts een paar meter bij ons vandaan staat een enorme olifant malse grasjes te snaaien. Een olifant! In onze ‘achtertuin’! Geweldig!! En als er even later aan onze kant van het hek ook nog een impala voorbij komt is het feest compleet.

We zijn te laat terug om nog te kunnen eten dus roosteren we wat brood dat we nog hadden en trekken het flesje rode wijn open dat we van neef Jan mee hadden gekregen om op de tweede dag in Kruger op te drinken. We drinken op zijn hopelijk snel verbeterende gezondheid en houden het niet lang daarna voor gezien. Als ik mijn ogen dichtdoe zie ik alleen maar beelden van dieren aan de binnenkant van mijn oogleden. Wat een dag...