Barth & Ineke go Suriname

Onze laatste dag in Suriname. We starten de dag, net als gisteren, met een ontbijtje bij Zus&Zo. Door de tegenovergelegen Palmentuin wandelen we naar Fort Zeelandia, waar we al twee keer voor de deur hebben gestaan maar die beide keren dicht was. Nu kunnen we gelukkig eindelijk naar binnen!

Het vijfhoekige fort (zie foto van een maquette hieronder) werd begin 17e eeuw gebouwd toen Nederlandse kolonisten een handelsvestiging stichtten. Om de nederzetting te verdedigen werd een versterking aangelegd. Nadat het door de Engelsen was veroverd heroverden de Zeeuwen het fort in 1667 en noemden het Fort Zeelandia. Van de originele vijf bastions zijn er nu nog drie over, de twee aan landzijde werden weggehaald toen Fort Nieuw Amsterdam werd gebouwd.

Fort Zeelandia staat natuurlijk het meest bekend als de plek waar de Decembermoorden plaats hebben gevonden. In april 1982 namen toenmalig dictator van Suriname (en huidig president) Desi Bouterse en zijn militairen hun intrek in het fort. Het werd het hoofdkwartier van de toenmalige militaire machthebbers en het werd gebruikt om tegenstanders van het regime op te sluiten. Rond 8 december van dat jaar werden vijftien politieke tegenstanders van Desi Bouterse in het fort gemarteld en vervolgens, op de ringmuur, aan de kant van de Surinamerivier, gefusilleerd. Op deze plek staat nu een gedenksteen en de kogelgaten van de executies zijn nog te zien in de stenen.

De officiershuizen tegenover Fort Zeelandia, die nu als kantoren worden gebruikt. Met een beetje geluk komt net al bellend de ijscoman langs ;-)) En ook de groene boomkippen zitten er weer!

Het standbeeld van Koningin Wilhelmina ter gelegenheid van haar 25-jarig regeringsjubileum. Het beeld stond eerst op het voormalige Gouvernementsplein (het huidige Onafhankelijkheidsplein) maar werd na de onafhankelijkheid van Nederland in 1975 verplaatst naar de plek naast Fort Zeelandia.

We rijden met de auto terug naar huis om de laatste spullen in te pakken en rijden daarna terug naar Zus&Zo voor de afscheidslunch met Tarah, Raoel en Jeannet. Van daaruit vertrekken we naar het vliegveld.

Het is een lange rit naar Zanderij. De avondspits is begonnen en het regent hard, net als toen we aankwamen. Inmiddels hadden we ook bericht gekregen van KLM dat onze vlucht een half uur vertraagd was (notificatie via de app, een email en een SMS, dat doet de KLM goed! Als je het dan nog niet meekrijgt heb je onder een steen gelegen...). We nemen afscheid van onze lieve gastdame- en heer Tarah en Raoel. Van Jeannet nemen we tijdelijk afscheid, zij blijft nog een weekje. We geven onze bagage af, gaan door de douane en wachten de twee uur tot we kunnen boarden. We vertrekken mooi op tijd. Het is een nachtvlucht, dus we nestelen ons voor een paar uurtjes slaap.