Barth & Ineke go Belize

Na een kort nachtje met vaak wakker worden in een zeer oncomfortabele stoel landen we lom twintig over negen op Schiphol. Terug in regenachtig Nederland...
We lopen naar de bagageband en wachten tot onze rugzakken voorbij komen. Die van Barth komt redelijk snel maar de mijne (plus die van nog een aantal reizigers) is er niet bij. Maar eens navragen dan. Na een tijdje blijkt dat mijn rugzak achtergebleven is in Houston. Jammer maar helaas, maar dat is een stuk minder erg dan wanneer je nog op reis moet. Ik geef mijn adresgegevens door en we nemen de trein terug naar Groningen waar we om even na één uur aankomen. Het is raar om terug te komen in een huis zonder katjes. Zij hebben de afgelopen vier weken ook vakantie gevierd in ons huisje op de Piccardthof.

In de namiddag gaan we ze ophalen. Irma heeft goed voor ze gezorgd, ze zien er geweldig uit en hebben het duidelijk erg naar hun zin gehad daar. Het voelt bijna misdadig om ze weer mee te nemen naar huis, Kaya kan direct weer naar buiten maar Bindi (ze komt thuis niet buiten) wordt weer opgesloten in huis en moet het doen met de balkons. Maar toch is het 's avonds fijn om weer met z'n viertjes thuis te zijn.

Wat was het een fijne reis, "een van de mooiste ooit" volgens Barth, en dat ben ik met hem eens. We hebben prachtige natuur gezien, hebben gevaren, gezwommen, gedoken met haaien en een zeekoe, hebben geweldige mensen ontmoet en zijn heerlijk uitgerust. Alle wensen die ik had voor de vakantie van dit jaar (regenwoud, zee, zwemmen, bootje varen, duiken en kolibries) zijn uitgekomen en we zijn helemaal verliefd op Belize geraakt. Voor nu zit het erop. Op naar de volgende reis!