Barth & Ineke go Belize

Als we 's ochtends wakker worden zetten we de televisie aan. Belize blijkt slechts beperkt last te hebben gehad van de tropische storm maar Mexico (de kust bij Cancun en Cozumel) is wel flink geraakt. We hebben geluk gehad...

Onze laatste uren op Caye Caulker zijn ingegaan. Dat betekent dat we het huis moeten opruimen, de rugzakken moeten inpakken en ons heerlijke huisje waar we de afgelopen twee weken zo'n fantastische tijd hebben gehad moeten verlaten. Eigenaresse Monique heeft ons (zó lief!) het andere huisje beneden ter beschikking gesteld. Daar kunnen onze rugzakken zo lang staan en we mogen er douchen als we terugkomen van de Lazy Lizard. Want dat is waar we onze laatste uren door gaan brengen. Maar eerst gaan we nog even lekker een uurtje in de hangmat vertoeven in de tuin van Wish Willy.

Later die ochtend lopen we naar de Lazy Lizard. Het is nog wel bewolkt maar de zon komt er steeds meer door en het waait nauwelijks meer. Stormschade zien we niet, mensen zijn overal bezig om hun zonneluifels en buitenrestaurantjes weer op te tuigen.

We brengen nog een aantal heerlijke uren door aan het water, lekker zwemmen, eten en nog een laatste Lazy Lizard cocktail.

En dan is het toch echt zover: we moeten dit paradijsje verlaten... We nemen met een dikke knuffel afscheid van Monique, ze was een fijne gastvrouw en we hebben ons enorm welkom gevoeld bij haar en Maurice. We zien de golfkar die ons naar het vliegveld zal brengen aankomen en stappen in. Voor de laatste maal rijden we langs de inmiddels zo bekende winkeltjes en restaurantjes en na een minuut of tien komen we bij het vliegveld aan. We leggen onze bagage in de daarvoor bestemde kar en melden ons bij de balie. Geen gedoe met paspoorten, röntgencontroles en we worden niet gefouilleerd, wat een relaxte manier van reizen!

Vlak voor vijf uur landt ons vliegtuig. Het grondpersoneel sjokt ( ja echt) naar de kar, schuift deze naar het toestelletje en laadt onze bagage in. Als we instappen zitten er nog twee anderen in het vliegtuig, plus de piloot. We worden hartelijk welkom geheten en dan vertrekken we.

We stijgen westwaarts op, geen extra rondje over het eiland dus. Maar de tien minuten durende vlucht is leuk genoeg en voor we het weten zien we de stad liggen en landen we op Belize City Municipal Airport. Onze bagage wordt uitgeladen en door een medewerker van Belize Air die wel een paar centjes bij wil verdienen worden we in zijn rammelende oude auto naar het Belcove Hotel gereden, ons "basiskamp" deze reis, we hebben zelfs weer dezelfde kamer.

We eten die avond bij Nerie's, een Belizaans restaurant die eruit ziet als een huiskamer. Het eten is goed en we genieten van ons laatste biertje en watermeloensapje van deze reis. De cowfoot die op het menu staat (een Belizaanse lekkernij) slaan we even over…

Door de donkere en bijna verlaten straten wandelen we terug naar het Belcove, voor de laatste keer over de swingbridge. Onze laatste nacht gaat in.