Caye Caulker: dag één van de Advanced cursus duiken
Maandag 31 juli 2017 - Dag 19
Om half negen melden we ons bij Frenchie’s. Onze instructeur is Joey. Hij is erg aardig en ontspannen, twee fijn eigenschappen voor een instructeur. We maken kennis met de derde cursist, een Canadees die her en der in de wereld bommen onschadelijk maakt.
Voor onze eerste duik sinds twee jaar (de laatste was in 2015 op de Malediven) gaan we mee met een groepje duikers naar Spanish Bay. Joey instrueert ons over de eerste specialiteit: de diepe duik. Als we op de duiksite ("The Tunnels") zijn aangekomen hijsen we ons in de wetsuit en maken we ons klaar voor de duik. Achterover het water in, alles ok? Ja? Dan naar beneden. We dalen eerst af naar een mooi stukje zand op zo’n 15 meter. Het voelt allemaal alsof we vorige week nog gedoken hebben. Na iets meer dan 30 duiken beginnen we nu wel te merken dat we het aardig onder de knie beginnen te krijgen. We hebben het drijfvermogen (de buoyancy) direct lekker te pakken en moeiteloos zakken we af naar de 30 meter. De totale duik duurt 40 minuten en we zien onze eerste schildpad!
Helemaal happy en tevreden komen we weer boven. Het ging uitstekend! Er worden schijven watermeloen en tortillachips met salsa rondgedeeld. De glimlach is niet van ons gezicht af te slaan! Met weer een beetje meer zelfvertrouwen laten we ons in het water vallen voor de tweede duik van de dag, duiksite "The Cathedral". Dit is de navigatieduik. We krijgen naast de duikcomputer nu ook een kompas en moeten een aantal proeven doen. We leren hoe we aan de hand van de zogenaamde kick cycle (één kick cycle is de op- en neer beweging van één been) afstanden kunnen berekenen. Zo leer je om dezelfde afstand weer terug te zwemmen als dat je heen bent gegaan. Ook leren we een vierkant zwemmen, ook weer aan de hand van het aantal kick-cycles. Het gaat allemaal goed, en na de proeven hebben we nog wat tijd over om het rif te verkennen.
Als we terugkomen op het eiland hebben we een paar uur voor we derde duik van de dag gaan maken. We gaan even naar The Lazy Lizard om de tijd te doden en een beetje uit te rusten en melden ons om half 6 weer bij Frenchie's. We krijgen een briefing en uitleg over de te gebruiken signalen, die natuurlijk anders zijn dan wanneer het licht is, bij de nachtduik gebruik je je zaklantaarn om te communiceren.
Helemaal happy en tevreden komen we weer boven. Het ging uitstekend! Er worden schijven watermeloen en tortillachips met salsa rondgedeeld. De glimlach is niet van ons gezicht af te slaan! Met weer een beetje meer zelfvertrouwen laten we ons in het water vallen voor de tweede duik van de dag, duiksite "The Cathedral". Dit is de navigatieduik. We krijgen naast de duikcomputer nu ook een kompas en moeten een aantal proeven doen. We leren hoe we aan de hand van de zogenaamde kick cycle (één kick cycle is de op- en neer beweging van één been) afstanden kunnen berekenen. Zo leer je om dezelfde afstand weer terug te zwemmen als dat je heen bent gegaan. Ook leren we een vierkant zwemmen, ook weer aan de hand van het aantal kick-cycles. Het gaat allemaal goed, en na de proeven hebben we nog wat tijd over om het rif te verkennen.
Als we terugkomen op het eiland hebben we een paar uur voor we derde duik van de dag gaan maken. We gaan even naar The Lazy Lizard om de tijd te doden en een beetje uit te rusten en melden ons om half 6 weer bij Frenchie's. We krijgen een briefing en uitleg over de te gebruiken signalen, die natuurlijk anders zijn dan wanneer het licht is, bij de nachtduik gebruik je je zaklantaarn om te communiceren.
Als het begint te schemeren varen we naar de duiksite, "South Channel". Barth heeft in Egypte al eens een nachtduik gemaakt, voor mij is het de eerste en ik vind het toch een klein beetje spannend.
We beginnen met nog wat navigatie oefeningen die allemaal goed gaan. Duikinstructeur Joey wijst ons op schorpioenvissen, kwallen, enorme kreeften en een aantal slapende papegaaivissen. Gedurende de nacht ligt de bontgekleurde papegaaivis op een zanderige bodem of tussen de takken van het koraal. Hij beschermt zich door een slijm af te scheiden dat een doorzichtige cocon om het lichaam heen vormt, waardoor zijn geur gemaskeerd wordt en hij zich beschermt tegen parasieten. Omdat we op slechts tien meter diepte zitten kunnen we 68 minuten onder water blijven, onze langste duik ooit! Tegen het einde van de duik gebaart Joey dat we onze zaklantaarns uit moeten doen. Als onze ogen aan de duisternis gewend zijn kunnen we meters ver kijken. Boven ons schijnt een felle lamp, het duurt een paar seconden voor ik me besef dat dit de maan is. Het is verbazingwekkend hoeveel je ziet onder water bij alleen het licht van de maan, terwijl het nog niet eens volle maan is. Het is bijna jammer als Joey na een minuut of twee zijn zaklantaarn weer aan doet.
In het donker varen we terug naar Caye Caulker. We zijn weer een stapje dichtbij ons advanced brevet!
We beginnen met nog wat navigatie oefeningen die allemaal goed gaan. Duikinstructeur Joey wijst ons op schorpioenvissen, kwallen, enorme kreeften en een aantal slapende papegaaivissen. Gedurende de nacht ligt de bontgekleurde papegaaivis op een zanderige bodem of tussen de takken van het koraal. Hij beschermt zich door een slijm af te scheiden dat een doorzichtige cocon om het lichaam heen vormt, waardoor zijn geur gemaskeerd wordt en hij zich beschermt tegen parasieten. Omdat we op slechts tien meter diepte zitten kunnen we 68 minuten onder water blijven, onze langste duik ooit! Tegen het einde van de duik gebaart Joey dat we onze zaklantaarns uit moeten doen. Als onze ogen aan de duisternis gewend zijn kunnen we meters ver kijken. Boven ons schijnt een felle lamp, het duurt een paar seconden voor ik me besef dat dit de maan is. Het is verbazingwekkend hoeveel je ziet onder water bij alleen het licht van de maan, terwijl het nog niet eens volle maan is. Het is bijna jammer als Joey na een minuut of twee zijn zaklantaarn weer aan doet.
In het donker varen we terug naar Caye Caulker. We zijn weer een stapje dichtbij ons advanced brevet!