Cockscomb Basin Wildlife Sanctuary - Hopkins
Woensdag 26 juli 2017 - Dag 14
Om half acht zitten we in de palapa aan het ontbijt en even later komt de groep met kinderen ook weer binnen, waarna het ontbijtbuffet wordt geserveerd. We eten wat en gooien dan onze bagage in de auto. Op naar Cockscomb!
Het Cockscomb Basin Wildlife Reserve is bekend vanwege zijn jaguar sanctuary: sinds 1984 is dit het domein van zo’n 40 tot 50 jaguars en een groot aantal verscheidenheid aan andere dieren. De weg er naartoe is een van de slechtste die we tot nu toe gehad hebben en door de regen van afgelopen nacht is die er zeker niet beter op geworden. Onderweg komen we een zeer bemoedigend bordje tegen. Er worden regelmatig jaguars waargenomen door bezoekers, dus je weet maar nooit!
Het Cockscomb Basin Wildlife Reserve is bekend vanwege zijn jaguar sanctuary: sinds 1984 is dit het domein van zo’n 40 tot 50 jaguars en een groot aantal verscheidenheid aan andere dieren. De weg er naartoe is een van de slechtste die we tot nu toe gehad hebben en door de regen van afgelopen nacht is die er zeker niet beter op geworden. Onderweg komen we een zeer bemoedigend bordje tegen. Er worden regelmatig jaguars waargenomen door bezoekers, dus je weet maar nooit!
We melden ons bij het bezoekerscentrum en laten ons informeren over de verschillende trails die er te lopen zijn. We besluiten om met een korte trail te beginnen. De Curassow trail is 2,5 kilometer en leidt over een gemakkelijk pad langs een riviertje. In de verte horen we de brulapen en dichterbij ons vliegen meerdere malen Curassows op. Het is dus geen toeval dat deze trail zo heet ;-)
We besluiten om een langere trail er achteraan te doen en kiezen de Antilope Trail van 7,5 kilometer. Dit blijkt al snel een trail te zijn die niet vaak gelopen wordt. Door de regen is een groot deel van de trail redelijk onbegaanbaar en af en toe moeten we flink klauteren, de regen van afgelopen nacht maakt het vaak erg glad.
Ondanks dat is het een mooie trail. We zien regelmatig kolibries en andere kleinere vogels, soms nog een Curassow. Maar grotere dieren zien we helaas niet. Na een kilometer of vijf op dit pad komen we bij een heerlijk fris watervalletje met een poel eronder. We besluiten om hier even af te gaan koelen, het is erg warm en luchtvochtigheid is enorm. Het water is zalig! We dobberen hier zeker een half uur voor we ons weer aankleden en de laatste kilometers van het pad lopen, waarbij een machete af en toe zeker geen overbodige luxe was geweest. Jaguars zien we natuurlijk niet.
We besluiten om een langere trail er achteraan te doen en kiezen de Antilope Trail van 7,5 kilometer. Dit blijkt al snel een trail te zijn die niet vaak gelopen wordt. Door de regen is een groot deel van de trail redelijk onbegaanbaar en af en toe moeten we flink klauteren, de regen van afgelopen nacht maakt het vaak erg glad.
Ondanks dat is het een mooie trail. We zien regelmatig kolibries en andere kleinere vogels, soms nog een Curassow. Maar grotere dieren zien we helaas niet. Na een kilometer of vijf op dit pad komen we bij een heerlijk fris watervalletje met een poel eronder. We besluiten om hier even af te gaan koelen, het is erg warm en luchtvochtigheid is enorm. Het water is zalig! We dobberen hier zeker een half uur voor we ons weer aankleden en de laatste kilometers van het pad lopen, waarbij een machete af en toe zeker geen overbodige luxe was geweest. Jaguars zien we natuurlijk niet.
En natuurlijk: in de laatste seconde in het park, pal voor het bord dat we het park verlaten springt er voor ons een klein hert de weg over, het is een rood spieshert. Heb ik de hele wandeling lopen te klagen dat we niet één groot wild dier hebben gezien, nu daar istie dan hoor…
We zetten koers naar Hopkins, een klein dorpje aan zee. Hier willen we één nacht blijven. Na de slechte accomodatie van afgelopen nacht en het feit dat we de afgelopen nachten sowieso erg basic hebben geslapen beloven we onszelf een lekkere cabaña aan zee. Maar eerst even wat eten, we hebben trek. Bij Tina’s Kitchen eten we een heerlijke chicken curry, al hadden we volgens het menu dat op de muren staat geschreven ook kunnen kiezen voor andere lekkernijen, zoals gibnuts, het grote knaagdier dat we een paar dagen geleden bij Tom hebben gezien. We houden het bij kip…
We zetten koers naar Hopkins, een klein dorpje aan zee. Hier willen we één nacht blijven. Na de slechte accomodatie van afgelopen nacht en het feit dat we de afgelopen nachten sowieso erg basic hebben geslapen beloven we onszelf een lekkere cabaña aan zee. Maar eerst even wat eten, we hebben trek. Bij Tina’s Kitchen eten we een heerlijke chicken curry, al hadden we volgens het menu dat op de muren staat geschreven ook kunnen kiezen voor andere lekkernijen, zoals gibnuts, het grote knaagdier dat we een paar dagen geleden bij Tom hebben gezien. We houden het bij kip…
Hopkins zelf is een lekker relaxed en vooral erg rustig dorp met een erg Caribische sfeer. Het lijkt er erg leuk maar toch kiezen we voor een accommodatie buiten het dorp: Jungle Jeanies by the Sea. Er blijken geen andere gasten te zijn dus we kunnen kiezen (en krijgen nog een aardige korting ook): het tree-top huis en de Sea Chalet, op het strand. Het tree-top huis is geweldig maar we zien er de zee bijna niet dus kiezen we voor de Sea Chalet, een heerlijk huisje op het strand! Als we gesetteld zijn duik ik het water in, voor het eerst in de Caribische Zee hier in Belize. Het water is warm, bijna 33 graden. De golven zijn hoog, kan er geen genoeg van krijgen!
We zitten tot laat die avond op onze heerlijke veranda en later nog op het strand: biertje, zeebriesje, geluid van de golven en een wolkenloze hemel boven ons.
We zitten tot laat die avond op onze heerlijke veranda en later nog op het strand: biertje, zeebriesje, geluid van de golven en een wolkenloze hemel boven ons.
