Barth & Ineke go Sri Lanka & Maldives

Om half zeven staan we met onze bagage klaar om naar de boot te gaan. Nihad staat al op ons te wachten, stuk voor stuk rijdt hij onze rugzakken achterop zijn brommer naar de haven. Wij lopen rustig achter hem aan door de smalle straatjes vol plassen en langs de moskee. Dit zijn onze laatste momenten op Ukulhas en we willen ze nog even bewust beleven. Eenmaal bij de speedboat (capaciteit inclusief bemanning 27 personen) bedanken we Nihad voor zijn goede zorgen en nemen we afscheid.

Rustig vaart de boot de kleine haven uit en geeft dan gas. Het waait gelukkig minder hard dan de afgelopen dagen, wat maakt dat het bootje aardig smooth over het water zoeft. Een minuut of 20 later varen we het haventje van buureiland Radshoo binnen. De laatste vrije stoelen in de boot worden nu ook gevuld en even later zijn we weer onderweg. Anders dan op de heenweg op de veerboot zet de speedboot pal koers naar het oosten waar het hoofdeiland Malé ligt. Niet ver vanaf het eiland zie ik tot mijn verbazing een grote school dolfijnen, ik had ze eerder in de omgeving van ons eiland verwacht dan hier in de drukte.

Twee uur nadat we uit Ukulhas zijn vertrokken leggen we aan op Malé. We nemen een taxi naar de andere kant van het eiland waar de ferry naar het vliegveld vertrekt. Eenmaal op het vliegveld laten we onze bagage achter bij de left luggage en varen terug naar Malé. We hebben een uurtje of vier wat ons genoeg tijd geeft om Malé te verkennen.

We beginnen eerst maar eens met een stevig en uitstekend ontbijtje bij Shell Beans, met uitzicht op de haven. Daarna lopen we langs de kade naar de vismarkt van Male. Hier wordt de visvangst van de dag binnengebracht en schoongemaakt. De geur is op deze vroege ochtend bijna niet te doen en de beelden van de ingewanden van de vis zijn ook niet fijn, maar dit is de ziel van Male, hier draait het allemaal om dus de energie is geweldig. Er ligt allerlei vis, van zeebaars tot grote tonijnen en één enorme sabelvis (zeilvis). Veel langer dan vijf minuten houden we het er niet vol en we vluchten het gebouw uit.

Vlak ernaast ligt de groente- en fruitmarkt. Een deel hiervan is lokaal geteeld, maar lang niet alles. Meer dan 90% van alle goederen op de Malediven is geïmporteerd, voornamelijk uit China en Thailand.
Tussen het fruit treffen we een bijzondere vrucht aan die we niet kennen. "Maldivian pineapple", legt de verkoper uit. Hij laat ons een stukje proeven, maar echt lekker is het niet, het proeft een beetje als een erg onrijpe peer. Later zoeken we op wat het nu eigenlijk was. Het blijkt puhala fruit te zijn, in het Nederlands heet het geurende schroefpalm (puhala klinkt toch aantrekkelijker hoor...).

Ook verkoopt hij "Maldivian Bounty". We proberen een stukje. Het is kokos met honing, opgerold in palmbladeren. De vergelijking met een Bounty klopt niet helemaal omdat er geen chocola omheen zit, maar buiten dat lijkt het er wel op. We nemen een paar mee voor thuis en ik koop wat kruiden voor curries.

Het is razend druk in dit deel van de stad. Alle panden zitten tot de nok toe volgestouwd met goederen en kleine vrachtwagentje rijden af en aan om goederen op te halen of af te leveren. Af en toe moeten we ons tegen de gevel drukken om niet geraakt te worden door een van de wagens. We besluiten daarom dit deel van de stad maar te verlaten en lopen richting New Friday Mosque terwijl er vanaf de moskee opgeroepen wordt tot het gebed, wat overigens ook te lezen valt op een digitaal bord op een van de gevels. Vanaf dit moment sluiten de meeste winkels in de stad gedurende 15 minuten, om iedereen de mogelijkheid te geven om te bidden.

Via het kleine Sultan's Park, een van de weinige plekken in de stad waar geen gebouwen staan, lopen we naar de Old Friday Mosque, de oudste moskee van het land, gebouwd in 1656. Het prachtige gebouwtje, gemaakt van koraal steen is nauwelijks te zien, foeilelijke platen bedekken het dak en een aantal van de muren. We kunnen helaas zonder toestemming van het ministerie van islamitische zaken niet naar binnen, dus we moeten het doen met het beetje dat we vanaf buiten kunnen zien.

Met de ferry gaan we terug naar het vliegveld. Ons Malediven avontuur zit erop. We checken in en niet veel later kunnen we boarden. We hebben totaal geen zin om te vertrekken maar gelukkig hebben we nog een paar dagen in Sri Lanka voor we weer naar huis vliegen.

Vanaf het vliegveld laten we ons naar the Beach Lodge brengen. De manager is blij ons weer te zien en brengt ons naar onze kamer, met uitzicht op het strand. Het is donker, dus we zien niet veel. Dat wordt morgen een verrassing. We douchen, eten een hapje aan het strand en besluiten dan dat het genoeg is geweest voor deze dag…