Barth & Ineke go Sri Lanka & Maldives

Na een erg korte en rommelige nacht (de stroom viel uit waardoor de airco niet meer werkte, men ging het repareren waardoor alles aldoor aan en weer uit ging) worden we uiteindelijk om half 4 wakker van de wekker. Ruim op tijd staat ook de tuktuk die ons naar het vliegveld brengt voor de deur. Het is middenin de nacht dus rustig op straat. Binnen een half uur zijn we op Bandaranaike airport, wat ons tijd geeft om nog even het ontbijtje dat we gisteravond van het guesthouse hebben gekregen bestaande uit yoghurt, ananas en bananen te verorberen.

Dan gaan we door de security en checken onze bagage in. Nog even wachten bij de gate en dan kunnen we de Airbus van Korean Airlines in. We vertrekken mooi op tijd om even na zes uur. Het begint net de schemeren en de contouren van de kust boven Colombo worden langzaam zichtbaar.

Al snel krijgen we ontbijt, bestaande uit twee lekkere muffins, fruit, yoghurt, sinaasappelsap en koffie. We moeten een beetje dooreten want voor we het weten zet de piloot de landing alweer in. Het weer is in deze tijd van het jaar niet perfect maar gelukkig zien we op gegeven moment de eerste atollen onder ons verschijnen en om 10 voor 7 (plaatselijke tijd, het is hier een half uur vroeger dan in Sri Lanka) landen we op Ibrahim Nasir Airport op het eiland Hulhule.

Het douanegebeuren gaat aardig rap met heel veel stempels en ook de bagage hebben we snel. En zo wil het gebeuren dat we al om kwart over zeven de aankomsthal uitwandelen. Geheel volgens afspraak met het guesthouse staat daar een jongen te wachten met een bordje "Hey Maldives". Hij zal ons naar de veerboot naar Ukulhas brengen. Maar eerst moeten we van het vliegveldeiland naar Male, het hoofdeiland van de Malediven. Ook dit gaat met een veerboot. Het allereerste wat opvalt is de turquoise kleur van het water. Zo mooi hebben we het nog nergens gezien. En het licht is ook zo prachtig hier!

We kopen twee kaartjes voor de veerboot en gaan zitten, terwijl we ons blijven verbazen over de kleur en de helderheid van het water. Na een kwartiertje vertrekt de veerboot en nog een kwartier later leggen we aan in Male. Nu moeten we nog naar de haven waar de veerboot naar Ukulhas vertrekt.

De jongen regelt een taxi voor ons. Met drie extra personen en 35 kilo bagage ligt de oude auto zo'n beetje met de achterkant op de grond, bij ieder hobbeltje verwachten we dat het oude stuk blik door z'n assen zakt. Maar het gaat goed en na een heeeeeel langzaam en behoedzaam ritje worden we afgezet bij de Vilingili Ferry Terminal. Het is inmiddels kwart over acht, de boot vertrekt om negen uur, dus nog alle tijd om wat proviand in te slaan voor de 4,5 uur durende boottocht naar Ukulhas en om tickets te kopen. Maar de jongen vertelt ons dat dat laatste niet hoeft, de tickets zijn betaald door ons guesthouse. En als even later een van de medewerkers van de rederij naar ons toekomt met de mededeling dat alles geregeld is en hij de kaartjes heeft zijn we helemaal gerust.

Rond kwart voor negen komt onze boot aanvaren en legt aan. Er komen heel veel mensen van de boot af en dan is het onze beurt. De veerboten hier heten "Dhoni's" en zijn voornamelijk met de hand gemaakte houten boten. Er passen zo'n 100 mensen op en ook heel veel lading, gezien de enorme hoeveelheden voedsel en andere spullen die op boot gesjouwd worden.

Klokslag negen uur vertrekken we. Heerlijk, als alles zo lekker punctueel gaat :-) Het eerste uur is het allemaal nog wel leuk, maar dan slaat (bij mij tenminste) de vermoeidheid toe. De houten banken geven weinig comfort en er is geen enkele houding te vinden waarop je lekker kunt zitten dutten. Maar de vermoeidheid wint het van het ongemak en ik val uiteindelijk in slaap.

Als ik weer wakker wordt komen we in de richting van het eerste eiland waar we aanleggen: Radshoo, op vier uur varen van Male. Het overgrote deel van de mensen stapt hier af, ook de meeste toeristen, op ons en een Italiaans stel na. In de verte kunnen we Ukulhas al zien liggen, nog een half uurtje te gaan. Als het eiland vlakbij is gaan we even aan dek maar worden al snel weer weggestuurd, de stuurman moet vrij zicht hebben om de boot veilig de kleine haven binnen te loodsen.

Als het schip aangelegd heeft pakken we onze bagage en stappen van boord. En ja, daar staat een man in een wit shirt met een bordje met mijn naam erop. Het is Nihad, de eigenaar van de Coral Reef View Inn. We worden hartelijk ontvangen, onze bagage wordt op een duwkar gelegd en Nihad loodst ons door de smalle straatjes van Ukulhas. Lang lopen hoeven we niet op een eiland wat maar 250 meter van oost (de havenzijde) naar west (hier staat het guesthouse) is.

De eerste indruk van de Coral Reef View Inn is prima. Het is een kleurrijk en stijlvol guesthouse en het doet gemoedelijk en knus aan. We krijgen een heerlijk koel doekje om ons even op te frissen (dat is ook wel nodig) en een jonge kokosnoot met een blij bloemetje erin.

Onze kamer is fijn. Niet al te groot maar een prima onderkomen voor de week dat we hier zullen zijn. We frissen ons op, bestellen een lunch en gaan dan eerst een kijkje nemen op het strand, wat zo'n 20 meter voor de deur van ons guesthouse ligt. En het is prachtig! Een handjevol ligstoelen, een parasolletje met een dak van bananenbladeren en verder alleen maar blauwe zee. Wat kan een mens verder nog willen...Nou ja, iets te eten dus. We werken de lunch snel naar binnen want we kunnen niet wachten tot we eindelijk in die prachtige en warme (30 graden is het water!) zee kunnen duiken.

's Avonds pakken we onze rugzakken uit, na ruim drie weken uit de rugzak geleefd te hebben kunnen we even een weekje pas op de plaats maken in dit fantastische paradijs. En we krijgen bezoek van de eigenaar van het duikcentrum Dive Plus hier op Ukulhas, Ameen. We zijn van plan zoveel mogelijk duiken te maken en willen graag met hem doorspreken wat de mogelijkheden zijn. We spreken af dat we morgen nog even rustig aan doen en dan donderdag onze eerste duik gaan maken op het huisrif van Ukulhas. Een heerlijk vooruitzicht!