Polannaruwa naar Anuradhapura / Mihintale

Zaterdag 1 augustus 2015 - Dag 20
Al op tijd laten we ons per tuktuk naar het busstation van Polonnaruwa rijden. We voelen ons weer aardig goed na de day off van gisteren en hebben zin in de busrit naar Anuradhapura.

Met wat hulp van een aantal vriendelijke buschauffeurs weten we de juiste bus te vinden en om 9 uur rijden we het busstation uit. De rit naar Anuradhapura duurt drie uur. We stappen uit op busstation Market en lopen vanaf hier de 500 meter naar het treinstation. We willen alvast tickets kopen voor de treinreis van maandag terug naar Colombo.
Stacks Image 23
Stacks Image 25
Stacks Image 27
Stacks Image 29
Met de tickets in de tas nemen we de tuktuk naar ons guesthouse voor de komende drie nachten, het Little Paradise Tourist Guest House and Holiday Home. Pfff, wat een mondvol... Maar het blijkt echt een klein paradijsje te zijn. Gevestigd in een woonwijk is het een serene plek met een kleine maar heerlijke tropische tuin. We worden hartelijk ontvangen en krijgen een ruime kamer met balkon en een hemelbed die voorzien is van een klamboe. We frissen ons wat op en krijgen een smakelijke lunch met pasta voorgezet.
Stacks Image 31
Lang blijven we er niet, want voor vanmiddag staat een bezoek aan Mihintale op het programma. Mihintale ligt op een heuvel, zo'n 14 kilometer ten noordoosten van Anuradhapura. Het is een van de belangrijkste bedevaartsoorden voor boeddhisten op Sri Lanka.

Voor de geïnteresseerden even een stukje geschiedenis.
Keizer Ashoka van India omhelsde het Boeddhisme nadat hij werd geïnspireerd door een zeer kleine monnik genaamd "Nigrodha." Hij werd getroffen door het vredige gelaat van de nog erg jonge monnik.
Na deze ontmoeting voelde de koning zich verantwoordelijk voor alle verloren levens als gevolg van de oorlogen die hij voerde om zijn rijk uit te breiden. Deze ontmoeting veroorzaakte een keerpunt in zijn leven. Hij stopte met oorlogen voeren en was vastbesloten om de vredesboodschap te verspreiden om zodoende de gevolgen van de schade die hij door zijn oorlogen had veroorzaakt teniet te doen. Zowel zijn zoon als dochter werden tot Boeddha-discipelen gewijd en werden ze verlicht als Arahats (verlichte mensen).
In zijn zoektocht om de boodschap van vrede in plaats van oorlog te verspreiden stuurde hij zijn zoon Mahinda naar het eiland Lanka, ook bekend als "Sinhalé". Het eiland werd geregeerd door zijn penvriend koning Devanampiyatissa. Mahinda kwam naar Sri Lanka op de volle maan dag van de maand Poson (juni) en ontmoette hij koning Devanampiyatissa en de mensen, en predikte hij de leer. De plek waar deze ontmoeting plaatsvond wordt sindsdien vereerd door de boeddhisten van Sri Lanka die daarom, in de maand Poson hun pelgrimstocht naar Mihintale maken.

Overigens bevindt zich op enige afstand van hier ook het oudste beschermde wildpark van de wereld. Nadat koning Devanampiyatissa zich ook tot het boeddhisme had bekeerd mochten er geen dieren meer gedood worden en daaraan wordt tot op heden de hand gehouden.

Ook vandaag is het erg druk. De vele pelgrims starten hun klimtocht aan de voet van de heuvel, wij volgen hun voorbeeld. Via de vele (1840!) lage, brede treden beginnen we de klim naar boven na een bos lotusbloemen te hebben gekocht bij een van de vele bloemenverkoopsters die bij het begin van de trap staan.
Stacks Image 39
Stacks Image 41
Stacks Image 43
De weg naar boven volgend, onder de schaduw gevende frangipani bomen door, komen we uiteindelijk op een platform waar de Ambasthala dagoba staat. Op dit platform hadden prins Mahinda en koning Devanampiyatissa hun legendarische ontmoeting. Er staat een beeld van de koning op de plaats waar hij zou hebben gestaan. Op een rots aan de linkerkant is een enorm wit boeddhabeeld te zien.
Stacks Image 45
Stacks Image 103
Stacks Image 105
Stacks Image 49
Stacks Image 51
Stacks Image 53
Vanaf de rechterkant van het platform leiden trappen naar de Maha Seya-dagoba, waar volgens overlevering een haar van Boeddha gehuisvest zou zijn in de koepeltoren.

Vanaf hier kun je het hele complex zien liggen: links de grote witte boeddha, rechts de Aradhana Gala rots en in het midden, grotendeels verborgen tussen de bomen, de Ambasthala dagoba.
Stacks Image 96
Stacks Image 55
Stacks Image 59
Stacks Image 57
Achter de Maha Seya-dagoba bevindt zich een (modern) boeddhistisch beeldenhuis waarin een liggen boeddha en beeldengroepen zijn gehuisvest.
Stacks Image 61
Stacks Image 63
Stacks Image 67
Stacks Image 65
Stacks Image 94
Stacks Image 69
En dan gaan we voor het toetje van deze klim: de steile rots Aradhana Gala. Langs de rots staan tientallen mensen tegen elkaar aangedrukt. De weg naar boven en naar beneden gaat via hetzelfde smalle pad waarbij je slechts door een dunne reling beschermd wordt tegen het te pletter vallen in de afgrond. Desalniettemin zijn het niet alleen jonge en fitte mensen die de rots beklimmen, maar ook oude slecht ter been zijnde mensen en kinderen, die af en toe getild moeten worden om verder te komen.

Het is eigenlijk een levensgevaarlijke onderneming maar gesteund door hun geloof hebben de pelgrims er alle vertrouwen in dat ze veilig weer beneden komen en ze hebben duidelijk plezier in deze klim.
Uiteindelijk bereiken ook wij de top van de rots. Veel tijd hebben we er niet want er staat nog een enorme rij mensen die ook graag op het rotsplateautje willen staan om foto's van zichzelf en het uitzicht te maken. We maken dus snel plaats en komen er pas later achter dat we er behalve een vaag filmpje (waarvan ik een screenshot heb gemaakt voor de foto iets verder naar onderen) waar ik de top bereik geen foto's hebben gemaakt. Jullie moeten ons dus op ons woord geloven dat we boven hebben gestaan ;-)
Stacks Image 47
Stacks Image 71
Stacks Image 76
Stacks Image 80
Stacks Image 109
Stacks Image 78
Stacks Image 111
Hangend aan de reling en af en toe letterlijk een handje geholpen door behulpzame mensen die naar boven klimmen schuiven we van de rots af. Het is inmiddels kwart over vijf maar het is nog steeds bloedheet, de inspannende klim en afdaling hebben behoorlijk wat energie gekost. We scharrelen wat rond in de schaduw rond de Ambasthala dagoba waar de late middagzon inmiddels prachtig licht op het complex werpt.
Stacks Image 115
Stacks Image 82
Stacks Image 84
Stacks Image 117
We trekken onze schoenen weer aan (we hebben alles op kousen- en blote voeten moeten doen) en dalen via de Great Stairway af naar de parkeerplaats waar we een tuktuk terug naar ons Paradise Guesthouse nemen. Langs de weg wordt gekookt en gebakken, de geuren van eten en brandend hout zijn typisch Aziatisch. Het is altijd een heerlijk moment van de dag.

We hoeven niet op zoek te gaan naar een restaurant, onze gastvrouw heeft een smakelijke maaltijd voor ons gemaakt. De avond brengen we in de tuin door, genietend van een fris drankje. Even uitrusten...
Stacks Image 86
Stacks Image 121