Ella naar Nuwara Eliya
Vrijdag 24 juli 2015 - Dag 12
Om negen uur gaan we met de tuktuk naar het stationnetje van Ella. We hebben zin in de mooie en ruim 2,5 uur durende rit die ons te wachten staat. Als we ons ticket laten zien lijkt er een probleem te zijn. De man neemt ons ticket mee en even later komt er iemand naar ons toe die ons vertelt dat er een fout is gemaakt en er geen observation class wagon is bij de trein van 09:20. We kunnen nog wel een stel stoelen krijgen in de 1e klas met airco. Ik vraag hoe men ons deze tickets dan heeft kunnen verkopen. Veel sorry sorry's en er was een fout gemaakt. Jammer maar helaas dus. Dan maar in de 1e klas, maar vanwege de airco kunnen hier de ramen niet open. Er is ook geen ruimte voor onze rugzakken en we zitten niet bij een raam. We zetten onze bagage dan maar op onze zitplaatsen en gaan gewoon op een andere plek zitten, er zijn nog wat stoelen vrij. Daarnaast staan de deuren ook gewoon open dus hangen we daar regelmatig in.
Het eerste deel van de rit tot aan Haputale is inderdaad prachtig met weidse uitzichten over de vele theevelden en de heuvels. Maar ook tot aan Nano Oya, ons eerste doel voor vandaag, blijft het mooi. In Nano Oya moeten we nieuwe kaartjes kopen voor en overstappen op de trein naar Nuwara Eliya.
Op het station van Nuwara Eliya worden we aangesproken door een tuktuk driver, Ashok. Samen met hem gaan we op zoek naar een kamer. Dat blijkt nog niet zo gemakkelijk. Omdat we een dag later dan gepland uit Ella zijn vertrokken zijn we hier nu in een weekend. De nacht van vrijdag op zaterdag is geen probleem, maar het is lastig om een hotel te vinden die een kamer voor twee nachten heeft. Na drie pogingen is het raak. Niet direct onze eerste keuze, het is een wat shabby hotel maar de eigenaar is bijzonder vriendelijk en het bed is weliswaar hard maar schoon. De naam van het hotel is The Rising Lion en heet het hoogst gelegen hotel van niet alleen Nuwara Eliya maar zelfs van Sri Lanka te zijn. En als we vanaf ons balkonnetje om ons heen kijken klopt dat deel over het hoogstgelegen hotel van Nuwara Eliya wel zo'n beetje.
Wat wel opvalt is dat alles vochtig is. En dat hebben we in de afgelopen dagen vaker om ons heen gehoord. We zitten hier op 1889 meter hoogte en het schijnt hier vaak te regenen. Dat maakt dat het lastig is om beddengoed en handdoeken droog te krijgen, maar ook om onverwarmde kamers een beetje droog te houden. Maar vandaag hebben we geluk want het zonnetje schijnt!
Na een heerlijk kopje warme thee gaan we met Ashok weer met de tuktuk mee terug naar het stadje. We laten ons afzetten bij Victoria Park. Dit park is een van de best onderhouden parken in Zuid-Azië en aan de bordjes te zien willen ze die naam ook graag behouden ;-)
Na een heerlijk kopje warme thee gaan we met Ashok weer met de tuktuk mee terug naar het stadje. We laten ons afzetten bij Victoria Park. Dit park is een van de best onderhouden parken in Zuid-Azië en aan de bordjes te zien willen ze die naam ook graag behouden ;-)
Na het park is het tijd om naar het Grand Hotel te gaan. Dit luxueuze hotel serveert iedere dag vanaf half 4 een High Tea en deze wordt zeer aanbevolen. We kunnen gelukkig nog net een tafeltje krijgen en even later komt de theeschenker, Anthony, langs om onze kopjes te vullen. Een minuut of 10 later krijgen ook wij onze etagière met lekkernijen geserveerd. De bovenste schotel bevat vishapjes, die eronder hartige hapjes en op de onderste liggen heerlijk zoete dingen. Anthony blijft thee bijschenken zoveel we willen, voor nog geen 6 euro pp is de prijs/kwaliteit én kwantiteit uitstekend!
Na de heerlijke High Tea wandelen we nog een beetje door het dorp, langs het mooie postkantoortje waar we, voor het eerst in járen een ansichtkaart posten. Benieuwd hoe lang een kaart er tegenwoordig over doet om bij de ontvanger te komen.
Later op de avond eten we nog een klein hapje in een typisch Sri Lankaans restaurantje en laten ons dan naar ons vochtige hotelletje terugbrengen. Morgen vroeg op!