Ella
Woensdag 22 juli 2015 - Dag 10
Het plan was om al om vijf uur op te staan om de wandeling naar Little Adam's Peak te maken om de zonsopgang vanaf daar te zien maar we liggen zóóóó lekker dat we ons nog maar even omdraaien. Morgen kan het ook nog. Het ontbijt is fantastisch hier, met heerlijk vers fruit en een geweldig uitzicht niet te vergeten.
Na het ontbijt wordt het tijd om de wandeling naar het station te maken. We willen graag Observation Class tickets voor de naar verluidt prachtige treinrit van Ella naar Nuwara Eliya maar zijn toch een beetje bang dat die al vergeven zijn. Na een minuut of 20 wandelen komen we bij het fantastische stationnetje van Ella aan. Het moet toch wel het meest verborgen station ter wereld zijn, want tot je ervoor staat zie je niet eens een spoorrails.
Na het ontbijt wordt het tijd om de wandeling naar het station te maken. We willen graag Observation Class tickets voor de naar verluidt prachtige treinrit van Ella naar Nuwara Eliya maar zijn toch een beetje bang dat die al vergeven zijn. Na een minuut of 20 wandelen komen we bij het fantastische stationnetje van Ella aan. Het moet toch wel het meest verborgen station ter wereld zijn, want tot je ervoor staat zie je niet eens een spoorrails.
Er lijkt zo een trein te vertrekken want het is druk op het smetteloze stationnetje. We wachten een tijdje in de rij tot we horen dat behalve de 3e klas alle tickets al uitverkocht zijn. Blèh... Snel overleggen we. We hebben wel een dagje over, zullen we dan nog maar een nachtje extra blijven? We vragen of we nog tickets voor vrijdag kunnen krijgen. Dat kan nog. Op de gok dat we ook nog een nacht in ons huisje kunnen blijven stemmen we toe. Tickets in da pocket! Natuurlijk wachten we nog even tot de trein het stationnetje binnenrolt. In de deuropening staat de conducteur, keurig in het pak met een groen vlaggetje in de hand die hij omhoog brengt ten teken dat de trein weer kan vertrekken. Leuk, we hebben nu al zin in de treinrit!
We wandelen terug via het groente- en fruitmarktje aan weerszijden van de hoofdstraat. Op de weg naar de Flower Garden Resort (nou ja, resort...) zien we een enorme eekhoorn over de elektriciteitskabels lopen. Da's wat anders dan die kleintjes die we tot nu toe hebben gezien!
Terug bij het resort blijkt dat het geen probleem is om nog een nachtje te blijven. Heerlijk! Dat geeft ons tijd om het hier lekker rustig aan te doen. Na een tijdje relaxen op het terras gaan we op weg naar de Nine Arch Bridge. Deze 100 jaar oude spoorwegbrug met negen bogen moet vanaf de heuvel er tegenover goed te zien zijn en we hopen natuurlijk dat we ook nog de kans krijgen om er een trein overheen te zien gaan! Bij een mooi Ganesh tempeltje slaan we af, een zandpad op. Na een tijdje op dit pad gelopen te hebben worden we aangesproken door een jongen. Hij weet een kortere weg, we moeten hem volgen. We zijn benieuwd waar we uitkomen dus lopen we hem via smalle paadjes achterna.
We komen uit op een richeltje waar we hartelijk begroet worden door Asanka. Deze jongeman blijkt bezig te zijn om hier zijn bedrijfje op te zetten. Hij heeft een klein terrasje met schitterend uitzicht op de brug en is ook bezig om een kamer te bouwen waar mensen kunnen overnachten, Asanka's homestay. De trein blijkt over ruim een uur te gaan, daar willen we wel op wachten. We krijgen wat te drinken en Asanka's vader brengt ons bananen en meloen. We worden volledig in de watten gelegd! Af en toe zien we mensen over de brug lopen, toeristen en locals. We proberen om de toeristen ook naar boven te krijgen zodat Asanka nog wat meer klandizie krijgt.
Om even na half vier zegt de vader van Asanka dat de trein eraan komt. We nemen positie in en dan zien we de trein uit de tunnel komen. De machinist toetert nog even vanwege de mensen die beneden bij de rails staan en dan is de trein weer voorbij. Even later zien we hem aan de andere kant van de vallei weer verschijnen, nogmaals door een tunnel en dan verdwijnt hij definitief uit het zicht.
We geven Asanka's vader een "donation" en nemen afscheid van de familie. Via een steil en smal pad laten we ons voorzichtig naar beneden glijden. We willen over de spoorbrug en dan via de theevelden terug naar Ella, wat volgens pa moet kunnen.
Het is leuk om over de brug te lopen. We weten dat er voorlopig geen trein komt dus het is volkomen veilig. Vanaf de andere kant van de brug nemen we een bospad de theevelden in. Het blijkt het verkeerde pad te zijn, want vanaf boven roept pa dat we een ander pad moeten hebben. Na enig zoeken vinden we het pad die langs de theevelden door een dennenwoud loopt. Af en toe roept iemand die op een theeveld aan het werk is ons toe en dan weer passeren we een huisje. Het is een leuke wandeling met af en toe wat klim- of glijwerk.
We komen uit bij een huis. De vrouw des huizes schrikt van ons en roept haar man. We vragen toestemming om over hun erf te lopen naar de weg. De man glimlacht vriendelijk en wuift in de richting van de weg. Het mag. Uiteindelijk bereiken we de weg weer op de plek van de Ganesh tempel en even later zitten we op het terras met een verdiende fles bier en een hapje te eten. Veel doen we niet meer: een beetje lezen en bloggen en van het uitzicht genieten. En even niet zweten, want de temperatuur (overdag 36 graden) zakt hier rond zessen naar een zeer aangename 28 graden. Het was wederom een leuke dag!