Barth & Ineke go Morocco (& Boom)

Tijdens het ontbijt op het terras bij het zwembad overleggen we wat we gaan doen. Gaan we vandaag terug naar Marrakesh om daar onze laatste twee nachten door te brengen of zoeken we iets anders? We hebben beiden nog steeds weinig zin in de grote stad. Op de planning voor vandaag staat in ieder geval een rit door de voetheuvels van de Hoge Atlas naar Immouzzer des Ida Outanane. Daar kunnen we natuurlijk ook nog een nachtje blijven, heerlijk hoog in de heuvels. Het besluit is genomen. En als we langs de kust bij Agadir rijden met haar massatoerisme en kolossale hotels weten we dat we de juiste keuze hebben gemaakt. 

De route door de bergen is mooi en rustig. Tot we bij Paradise Valley komen. Want opeens staan we in een file. Overal langs de kanten staan auto's geparkeerd en we zien tientallen mensen met parasols en picknicktassen over een smal bergpad de hoek van een berg omlopen, op naar Paradise Valley, een met oleander- en palmbomen beklede kloof. De plek is blijkbaar zwaar populair voor dagjesmensen, gezien de extreme drukte. En dan is het nog niet eens vrijdag vandaag! We zien het niet zitten om ons in het strijdgewoel te storten en na een kwartier van gevloek en millimeterwerk om de tientallen naar een parkeerplek zoekende auto's en de voorbijrazende taxi's en taxibusjes te ontwijken zitten we eindelijk weer in rustiger vaarwater. 

Onderweg stoppen we voor een verfrissing bij een klein cafeetje in de bergen. Aan de overkant loopt een riviertje en daar wordt door de eigenaar slim gebruik van gemaakt: de tafels en stoelen staan met de poten in het frisse water. Terwijl de visjes aan onze voeten knabbelen drinken we mierzoete thee, ondertussen genietend van de omgeving.

We klimmen verder naar boven totdat we bij Immouzzer komen een piepklein dorpje hoog in de heuvels tussen het groen. Het is marktdag vandaag dus het is er druk. Stapvoets rijden we door het dorpje en zien dan Les Cascades, het hotel waar we willen overnachten.

Als we het pad naar beneden volgen komen we bij een parkeerplaats die bomvol staat met landrovers. Tientallen toeristen stromen net uit de auto's richting terras en ook achter ons komt nog een drietal landrovers aanstormen. Waar zijn we nu in vredesnaam beland! Er is veel te weinig parkeerruimte en we staan muurvast. Na heel veel heen en weer gebaar en gedoe laten we de auto uiteindelijk vrijwel midden op de parkeerplaats staan, ze zoeken het verder maar uit. 

Het terras zit tjokvol toeristen, zo te zien zijn het mensen die een excursie maken vanuit hun gedrochten in Agadir en hier komen lunchen. We melden ons bij de receptie, krijgen een glas verse jus ter verwelkoming en krijgen dan een kamer toegewezen. Als we onze bagage uit de auto gaan halen stappen er net weer toeristen in landrovers. Er zit een Nederlands stel in en een hoogblonde vrouw, gekleed in neonkleuren, kijkt verbijsterd naar ons en vraagt "Zijn jullie helemaal zelf hier naar boven gereden?" Eh, ja. De weg verschilt niet veel van die tussen Mid- en Noordlaren, alleen ligt ie wat hoger en misschien is ie ook wat minder breed. Ik denk dat onze wereld net zo ver van de hare ligt als andersom ;-)

Het is eerst tijd voor een lichte lunch op een rustig plekje op het terras.

Het hotel is wat gedateerd en de kamer kan wel een opknapbeurtje gebruiken, maar als uiteindelijk alle toeri's weer verdwenen zijn hebben we het rijk vrijwel voor ons alleen. We verkennen de mooie tuinen en het zwembad even en besluiten om de rest van de middag heerlijk bij het zwembad door te brengen. 

Als we om half negen op het terras komen blijken we de enigen te zijn die hier eten. En onze gastheren hebben er iets moois van gemaakt: er staat een romantisch gedekt tafeltje compleet met bloemetjes en een kaarsje voor ons klaar. We krijgen een smakeloos gepureerd groentesoepje vooraf, een erg smakelijke kefta-tajine met ei en geroosterde kip met honing, amandelen en rozijnen als hoofdgerecht en sinaasappel met kaneel na. Het koude Casablanca biertje erbij smaakt prima. 

Tot onze verrassing zit er als we terugkomen in onze kamer een mini-gekko'tje die driftig op vliegenjacht is. Nooit geweten dat er gekko's in Marokko zijn, leuk! 
En zo loopt onze één na laatste avond in Marokko op zijn einde, morgen terug naar Marrakesh.