Barth & Ineke go Morocco (& Boom)

Vertrekdag van Boom. Aan de ene kant is het wel lekker om uit de stof en de vele mensen weg te gaan maar stiekem hadden we best nog wel een paar extra dagen willen blijven. Ondanks dat we bijna iedere dag tussen de 10 en 12 uur op het festivalterrein zijn geweest hebben we het gevoel bepaalde delen nog niet intensief genoeg beleefd te hebben. En we kunnen ook niet zeggen "dat doen we over twee jaar wel" want dan is alles weer anders. Maar genoeg is genoeg, het wordt tijd om te vertrekken. 

Het kost ons een uur om het terrein te verlaten. Overal staan lifters in de door de vertrekkende voertuigen veroorzaakte stofwolken. Ze houden smekend bordjes met verre bestemmingen op maar veel willen ook naar de after-Boom, Utopia. We nemen twee lifters mee die nog wat in de buurt willen rondkijken en zetten ze af in een dorpje 15 kilometer verderop. 

Vlak over de grens met Spanje in het dorpje Alcántara eten we met Remko en Jur nog een hapje en dan komt het moment van afscheid nemen. Vanaf hier gaan we apart van elkaar verder. Nu voelt Boom écht voorbij...

Wij rijden door tot het stadje Monastéria, hier zou volgens de Tomtom een camping moeten zijn. Op de plek waarop we de bestemming bereikt hebben is weer eens niets, maar een stukje verderop treffen we gelukkig wel een camping aan. De receptie is gesloten (die &@£#%-siësta's, kunnen die lui niet gewoon aan het werk gaan? Er zijn tegenwoordig toch airco's?) en we moeten bijna een uur wachten voor we ingeschreven kunnen worden. We gooien ondertussen alvast maar een wasje in de machine. En dan kunnen we onze camper neerzetten en éindelijk douchen, héérlijk douchen na 9 dagen het meer als bad te hebben gebruikt. Het is zálig!

Na een hapje eten en wat glaasjes tinto de verano in de cantina gaan we slapen. Al moeten we echt wel even wennen aan de oorverdovende stilte hier...