Skoura --> Dadès Gorge --> Tinehir
Zondag 27 juli 2014 - Dag 9
Het laatste ontbijtje bij Chez Talout, Barth gaat nog even op de foto met onze vriend Soufiane en dan volgt het loslaten van dit heerlijke plekje, nog niet zo gemakkelijk hoor!
Wanneer we over de heuvels terugrijden jaar de hoofdweg zien we éindelijk onze eerste kamelen! Moest dat nou echt een wéék duren?? Ook rennen er met gevaar voor eigen leven prachtige hagedissen pal voor onze wielen langs, helaas te snel om te kunnen fotograferen.
We zetten koers richting Dadés Gorge, een van de twee mooie kloven in deze regio (de andere is Todra Gorge). Gelukkig is deze weg tegenwoordig geplaveid zodat je er ook met een gewone personenwagen doorheen kunt, vroeger ging dit alleen met een 4WD.
We klimmen langzaam naar boven, sommige haardspeldbochten zijn zo scherp dat we vrijwel stilstaan. De rotsformaties zijn prachtig, en de kleur van de rotsen en de aarde wordt steeds roder. Na een kleine 30 kilometer gereden te hebben versmalt de weg opeens en is er maar nauwelijks ruimte naast de rivier voor een weg. Er zitten enkele verkopers van gebreide hoedjes - althans, daar leken de knutselwerkjes op, Barth suggereerde dat het misschien ook wel tajine-warmers waren ;-) -, er zijn wat mensen gestopt om zich op te frissen en er wordt water getapt.
We rijden nog een stukje door maar hebben niet heel erg veel benzine meer dus we draaien om, terug naar Boulmaine de Dadés om te tanken en te lunchen. Onderweg staat alweer politie. We hebben dit inmiddels zeker een keer of zes meegemaakt: snelheidsborden langs de weg die aflopen van 80 naar 20 en dan een stopbord waarna de agenten auto's eruit pikken om te controleren. In één situatie werden er net honden ingeladen, blijkbaar wordt er in de grensstreken met Algiers wat intensiever naar smokkelwaar gezocht. Wij worden in alle gevallen vriendelijk doorgewuifd.
Automobilisten waarschuwen elkaar in Marokko voor politie maar waarschuwen ook voor scams. We hadden er al over gelezen, maar een paar dagen geleden werden we door een tegemoetkomende automobilist gewaarschuwd doordat hij zijn wijsvinger heen en weer bewoog als in "nee". Even later zagen we een man naast een auto staan waarvan de motorkap omhoog stond. Toen hij ons en onze voorligger (ook toeristen) aan zag komen rijden ging hij midden op de weg staan met zijn armen in de lucht. We zijn natuurlijk niet gestopt, erg jammer voor hem, maar als we dat wel hadden gedaan had hij ons afgeleid terwijl zijn vriendjes onze auto leeg hadden proberen te roven.
Na de lunch zetten we koers naar Tinerhir, het stadje waar we komende nacht zullen gaan doorbrengen. We gaan op zoek naar een hotelletje dat in een voormalige kashba is gevestigd, hôtel Tomboctou. Maar vinden doen we het zo snel nog niet, we rijden het stadje aan drie kanten in en weer uit voordat we uiteindelijk een bord langs de weg zien staan. Niet alleen het bord maar ook de smalle ingang is gemakkelijk over het hoofd te zien: slechts een deur met een bordje erboven verraadt dat het hotel hier moet zitten, pas als je wat naar achteren loopt en omhoog kijkt zie je de karakteristieke vier torentjes van de kashba.
We worden weer allervriendelijkst ontvangen en zijn wederom helemaal blij met onze kamer. Een typische kashba-ruimte met een hoog plafond en een minuscuul raampje waar nauwelijks daglicht doorkomt maar erg knus ingericht. En ook weer een lekker zwembadje in de binnenplaats!
Automobilisten waarschuwen elkaar in Marokko voor politie maar waarschuwen ook voor scams. We hadden er al over gelezen, maar een paar dagen geleden werden we door een tegemoetkomende automobilist gewaarschuwd doordat hij zijn wijsvinger heen en weer bewoog als in "nee". Even later zagen we een man naast een auto staan waarvan de motorkap omhoog stond. Toen hij ons en onze voorligger (ook toeristen) aan zag komen rijden ging hij midden op de weg staan met zijn armen in de lucht. We zijn natuurlijk niet gestopt, erg jammer voor hem, maar als we dat wel hadden gedaan had hij ons afgeleid terwijl zijn vriendjes onze auto leeg hadden proberen te roven.
Na de lunch zetten we koers naar Tinerhir, het stadje waar we komende nacht zullen gaan doorbrengen. We gaan op zoek naar een hotelletje dat in een voormalige kashba is gevestigd, hôtel Tomboctou. Maar vinden doen we het zo snel nog niet, we rijden het stadje aan drie kanten in en weer uit voordat we uiteindelijk een bord langs de weg zien staan. Niet alleen het bord maar ook de smalle ingang is gemakkelijk over het hoofd te zien: slechts een deur met een bordje erboven verraadt dat het hotel hier moet zitten, pas als je wat naar achteren loopt en omhoog kijkt zie je de karakteristieke vier torentjes van de kashba.
We worden weer allervriendelijkst ontvangen en zijn wederom helemaal blij met onze kamer. Een typische kashba-ruimte met een hoog plafond en een minuscuul raampje waar nauwelijks daglicht doorkomt maar erg knus ingericht. En ook weer een lekker zwembadje in de binnenplaats!
Na het zwemmen gaan we aan het zwembad lezen, bloggen en wat internetten. Om even na half acht klinkt de stem van de muezzin over de stad en gaan onze gastheer en de kok eindelijk genieten van hun eerste glazen water en maaltijd sinds omstreeks vijf uur vanochtend. Met veel gezucht en gekreun doen ze zich tegoed aan het eten en drinken en gaan dan nog even achterover zitten alvorens ze de tafels gaan dekken voor hun gasten. Morgen is het Suikerfeest, dan wordt ook voor hen het leven weer normaal.
We eten ook vanavond weer lekker: een salade van tomaat, rode ui en komkommer en een koude komkommersoep met room, Barth neemt gehaktballetjes in tomatensaus met omelet en ik heb briachions: filodeeg met gehakt gekruid met onder andere ras-el-hanout en kaneel. Als dessert krijgen we suikermeloen en dadelkoekjes. Het is weer een smakelijk einde van een mooie dag.
We eten ook vanavond weer lekker: een salade van tomaat, rode ui en komkommer en een koude komkommersoep met room, Barth neemt gehaktballetjes in tomatensaus met omelet en ik heb briachions: filodeeg met gehakt gekruid met onder andere ras-el-hanout en kaneel. Als dessert krijgen we suikermeloen en dadelkoekjes. Het is weer een smakelijk einde van een mooie dag.