Marrakesh
Maandag 21 juli 2014 - Dag 3
Na een lekker relaxed ontbijtje gaan we op pad. We laten ons per taxi naar het Bahia (The Beautiful) Palace brengen, een door topambachtslieden vanaf 1860 tot 1900 gebouwd paleis met schitterende vloer-tot-plafond versieringen. Slechts een deel van het 8 hectare beslaand paleis met 150 kamers is open, maar de binnenplaats en de harem die we bezoeken zijn prachtig.
We lunchen op het dak van een naastgelegen restaurant. Een vermeende muggenbult op mijn pink waar ik gisteren al de hele dag jeuk aan had begint raar genoeg uit te groeien tot pijnlijke blaren en ook de vingers ernaast lijken er last van te krijgen. Ik probeer het te negeren maar dat wordt met het uur lastiger.
We gaan ondanks het ongemak verder met onze planning en lopen de paar honderd meter verder naar Badi Palace, een paleis waarvan de hofnar ooit geroepen schijnt te hebben: "Dit wordt vast een schitterende ruïne". De hofnar was niet gek, want 75 jaar later werd het met goud, turquoise en kristal geplaveide paleis geplunderd en tegenwoordig is het moeilijk voor te stellen hoe groots El Badi (de Onvergelijkbare) er ooit uitgezien moet hebben.
We gaan ondanks het ongemak verder met onze planning en lopen de paar honderd meter verder naar Badi Palace, een paleis waarvan de hofnar ooit geroepen schijnt te hebben: "Dit wordt vast een schitterende ruïne". De hofnar was niet gek, want 75 jaar later werd het met goud, turquoise en kristal geplaveide paleis geplunderd en tegenwoordig is het moeilijk voor te stellen hoe groots El Badi (de Onvergelijkbare) er ooit uitgezien moet hebben.
Topattractie is de Koutoubia minbar, het in de 12e eeuw van cederhout gemaakte spreekgestoelte (waar vanaf de imam tijdens het gezamenlijke gebed op vrijdag de zegeningen en de preek uitspreekt) met schitterende verfijnde inleg en versierd met gouden en zilveren kalligrafie. Het heeft nog lang dienst gedaan maar wordt nu voor het nageslacht bewaard na een zorgvuldige restauratie.
Op de daken van het paleis broeden de ooievaars, die je overigens heel veel ziet vliegen boven Marrakesh. Grappig dat deze mooie vogels midden in zo'n grote stad wonen!
In de namiddag nemen we een taxi terug naar onze Riad. Ik krijg steeds meer last van mijn handen en er verschijnen nu ook rode bulten op mijn beide boven- en onderarmen. Het jeukt als een gek en mijn vingers beginnen op te zwellen. Het lijkt een soort allergie, maar geen idee wat. We halen informatie bij huisartsen in/via onze vriendenkring en sturen foto's maar het is moeilijk om op afstand en aan de hand van foto's een diagnose te stellen. Een contact-allergie ligt nog het meest voor de hand.
We rusten in de Riad wat uit en gaan rond een uur of negen nog een hapje eten in de Soukh, maar genieten kan ik er niet van vanwege de jeuk en de pijn. Met wat paracetamol lukt het uiteindelijk om in slaap te vallen.
We rusten in de Riad wat uit en gaan rond een uur of negen nog een hapje eten in de Soukh, maar genieten kan ik er niet van vanwege de jeuk en de pijn. Met wat paracetamol lukt het uiteindelijk om in slaap te vallen.